Kansere bağlı kronik hastalıklar anemisinde eritropoietin düzeyleri

Abstract

Çalışmamızda kansere bağlı KHA'li olgularda epo düzeyleri i- le hastalığın aktivitesi (ESH, Ferritin) ve yaygınlığı arasın daki ilişkiler incelendi. Olgular anemik (Grup I, n=16), nonanemik (Grup II, n=10 ) ve GIS kanserli (Grup III, n=9; a- nemik grup içinden seçilmiştir) olarak gruplandırılmıs ve kontrol grubu ise 16 sağlıklı kişiden oluşturulmuştur. Serum eritropoietik aktivitesi in vivo bioassay ile saptan mıştır. Epo düzeyleri anemik, nonanemik ve GIS kanserlilerde, kontrol grubuna göre anlamlı derecede yüksek bulunmuştur. A- nemik grupta epo düzeyleri ile parametreler (Hb, Hct, serum demiri,ESH, ferritin ve evre) arasında bir ilişki bulunmazken, logaritmik epo düzeyleriyle Hb ve Hct arasında pozitif yönde bir ilişki bulunmuştur. Aynı grupta Hb ile ESH arasında ne gatif yönde bir ilişki saptanmıştır. Nonanemik grupta serum demiri ile ESH ve evre arasında negatif yönde; Grup III 'de logaritmik epo ile Hb-Hct arasında pozitif ve ESH ile epoarasmda negatif yönde bir ilişki saptanmıştır. Sonuçta; ESH ile Hb ve epo arasında negatif yönde, aneminin derecesi ile epo arasında pozitif yönde bir ilişkinin varlı ğı, epo sentezinin az olduğunu düşündürmüştür. Anemik grupta nonanemik gruba göre epo değerlerinin olması gerekenden daha az olması, epo1 in sentezinin azlığı ile birlikte tüketiminin artması ile açıklanmaktadır. Ayrıca yüksek epo düzeyleri ile aneminin görülmesi kemik iliğinin epo ' e karşı duyarsızlığına bağlanmaktadır. 74