Postoperatif analjezide interplevral lokal anestezik ile lokal+morfin kullanımının karşılaştırılması

Abstract

ÖZET Son yıllarda, postoperatif analjezi amacıyla kullanılan yöntemler arasında bloklar önemli yer tutmaktadır. Bloklar içerisinde nispeten yeni bir teknik olan interplevral analjezi tekniği ise özellikle dikkati çekmektedir. Çalışmamızda subkostal insizyon yöntemi ile yapılan cerrahi girişimler sonrası postoperatif ağrının kaldırılması veya azaltılması amacıyla iki ayrı olgu grubuna interplevral bupivakain+adrenalin ile bupivakain+adrenalin+düşük doz morfin uygulanarak aralarındaki analjezi kalitesi ve sürelerinin farkı araştırıldı. Bu amaçla 18-60 yaş arasında ASA I-II grubuna giren, bilinen akciğer ve toraksla ilgili hastalık hikayesi olmayan, operasyon geçirmemiş 20 olgu seçildi. Premedikasyon öncesi zorlu vital kapasite (ZVK) ve 1. saniye zorlu ekspirasyon volümü (ZEVı) değerleri ölçüldü (I. evre). 0,5mg atropin sülfat+lOmg diazepam ile premedike edildikten 45 dakika sonra 3Lt/dk Ch+3Lt/dk N2O+%0,5- 1,5 isofloran ve uygun dozlarda atracurium besilat ile anestezi uygulaması sürdürüldü. Anestezi bitiminde hasta uyandırılmadan önce tekniğe uygun olarak interplevral mesafeye kateter konuldu. Derlenme odasında sözlü iletişimle visual analog scale (VAS) değerleri saptanarak ağrı şiddeti tesbit edildi (I. evre). ZVK ve ZEVı değerleri ölçüldü (II. evre). VAS (II. ve III. evre), ZVK ve ZEVı (III. ve IV. evre) değerleri 30 ve 120. dakikada tekrar belirlendi. Olgular analjezi süresini saptamak amacıyla 24 saat takip edildiler. Bulgular değerlendirildiğinde analjezi kalitesini ifade eden VAS değerlerinin her iki grupta da uygulamayı takiben 30 ve 120. dakikalarda giderek anlamlı derecelerde azaldığı saptandı. ZVK ve ZEVı değerleri henüz analjezi uygulanmayan (postoperatif) evrede (II. evre), preoperatif değerlere göre çok düşük bulundu. Daha sonra 30 ve 120. dakikalarda saptanan değerler39 preoperatif değerlere tam ulaşmasa da düzelme yönünde artış gösterdi. Her iki grup birbiri ile karşılaştırıldığında yapılan uygulamanın her iki grupta da yeterli analjezi sağladığı, morfin ilave edilen gruptaki analjezinin daha erken (ortalama 10 dakika) başlayarak daha geç (ortalama 16 saat) sonlandığı görüldü. ZVK ve ZEVı değerlerindeki düzelmenin her iki grup arasında fazla farklılık göstermediği saptandı. Sonuçta; interplevral anestezi uygulamasının bupivakain+ adrenalinle yada bupivakain+adrenalin+morfin ile yeterli analjezi sağlandığı ve solunum fonksiyonlarında ağrıya bağlı ortaya çıkan azalmayı düzelttiği kanısına varıldı. özellikle morfin ilave edilen grupta analjezinin daha erken başlayıp daha uzun sürmesinin ayrıca tercih nedeni olabileceği düşünüldü.