Evre 2 subakromiyal sıkışma sendromunun konservatif tedavisinde ultrason ve migrodalga diyatermi tedavilerinin klinik iyileşme üzerine etkileri

Abstract

ÖZET Subakromiyal sıkışma sendromu, omuz ağrısı nedenleri içinde en büyük grubu oluşturur. Tedavide konservatif tedavinin etkili olması önem taşımaktadır. Aksi taktirde cerrahi tedavi kaçınılmaz olur. Bu çalışmada Evre 2 subakromiyal sıkışma sendromu tanısı almış 40 olguda ultrason ve mikrodalganın etkinliği araştırıldı ve karşılaştırıldı. Kliniğimize ağrılı omuz yakınması ile başvuran hastalardan sıkışma (impingement) belirtisi pozitif olan hastalara, subakromiyal sıkışma (impingement) enjeksiyon testi yapıldı. Bu test ile ağrısı geçen olguların hikayesi, fizik muayenesi, kan ve idrar tetkikleri, radyografileri ve MRG tetkikleri değerlendirilerek bütün olguların Evre 2 subakromiyal sıkışma sendromu ile uyumlu olması sağlandı. Olguların günlük yaşam aktivitelerinin düzenlenmesi ile etkilenen omuzların rölatif istirahati sağlandı. Ayrıca adeziv kapsülit komplikasyonundan kaçınmak için Codman'ın sarkaç egzersizleri verildi. İki gruba ayrılan olgulardan bir gruba ultrason, bir gruba da mikrodalga tedavileri uygulandı. Olgular tedaviden önce ve tedaviden sonra (20. günde) UCL_A değerlendirme skalası ile ağrı, fonksiyonel değerlendirme, aktif hareket açıklığı ve güç parametreleri ile hastanın durumunu değerlendirmesi yönünden skorlanarak, toplam skor şeklinde değerlendirildi. Tüm parametrelerin değerlendirildiği toplam skorda her iki grupta, iyileşme yönünde istatistiksel olarak anlamlı fark göstermiştir. Tedaviden sonra (20. günde) iki grup karşılaştırıldığında birbirlerine üstünlüğü bulunamamıştır. Sonuç olarak, Evre 2 subakromiyal sıkışma sendromunun konservatif tedavisinde etkilenen omuzun rölatif istirahati çok önemlidir. Ağrı, günlük yaşam aktiviteleri ve aktif hareket açıklığı üzerindeki etkileri göz önüne 71alındığında, ultrasona ve mikrodalgaya Evre 2 subakromiyal sıkışma sendromunun konservatif tedavisinde mutlaka yer verilmelidir. 72