Bronşiolit atağı nedeniyle başvuran 2 yaşın altındaki çocuklarda etyolojide RSV`nin araştırılması: Ketotifen, di-sodyum, kromoglikat, inhale steroid ile profilaktik tedavilerin prognoza etkileri

Abstract

63 ÖZET Viral alt solunum yolu enfeksiyonları, özellikle RSV bronşioliti sıklıkla 2 yaşın altındaki çocukları etkilemektedir ve wheezing' e neden olmaktadır. Bu çalışmada, bronşiolit nedeniyle hastaneye yatırılan 2 yaşın altındaki 60 çocukta, nazofarengeal aspirasyon sıvısında Abbott TestPack EIA yöntemi ile RSV pozitifliği oranını araştırdık. Bronşiolitli olgular ile benzer yaştaki 20 sağlıklı kontrol grubu arasındaki hastalığın oluşumuna zemin hazırlayan risk faktörlerini araştırdık. RSV (+) ve RSV (-) hastalar, klinik bulgular (semptom skorları), laboratuar sonuçlan ve hastalığı hazırlayıcı risk faktörleri açısından değerlendirildi. Çalışmaya alman bronşiolitli olgulardan 2 wheezing atağı geçirip ailesinde atopi öyküsü olanlar ile 3 ve daha fazla atak geçirenlere, hastaneden taburcu olurken ketotifen, di-sodyum kromoglikat veya inhale steroid'ten biri ile randomize olarak profîlaktik tedavi başlandı. Bronşiolitli hastalardan 2 atak geçirip ailesinde atopi öyküsü olmayan 14 olgu tedavisiz kontrol grubu olarak incelendi. Hastalar 3-6 ay aralıklarla kontrole çağrılarak tedaviye yanıt değerlendirildi. Bronşiolitli olgularda RSV pozitifliği oranım %31.7 olarak tesbit ettik. Bronşiolitli olgular ile sağlıklı kontrol grubu arasında risk faktörleri açısından fark bulunamadı. RSV (+) ve (-) hastalar arasında klinik bulgular, laboratuar sonuçlan açısından fark tesbit edilmedi. Hazırlayıcı risk faktörleri açısından ailede atopi öyküsü ve evdeki oda sayısı arasında istatistiksel olarak farklılık olmasına rağmen, bu sonuçlan etkileyen diğer faktörler nedeniyle bu farklılık anlamlı olarak kabul edilmedi. Profîlaktik tedavi başlanan bronşiolitli hastaların 6-20 aylık takipleri sonucunda olguların %47.6'sında wheezing ataklarının tekrarlamadığı tesbit edildi ve tedavi gruptan arasında sonuçlar benzerdi. Buna rağmen tedavi verilmeyen grupta ise olguların %42.9'unda ataklar tekrarlamadı. Böylece tedavi verilen ve verilmeyen grupta wheezing atakları tekrarlama oranlarında büyük bir farklılık tesbit edilmedi.64 Yapılan çalışmalarda sütçocukluğu döneminde geçirilen bronşiolite bağlı wheezing ataklarının büyük çoğunluğunun geçici olduğu ve sonraki çocukluk dönemlerinde olguların çok azında atakların devam ettiği bilinmektedir. Bizim çalışmamızda profilaktik tedavi sonrası görülen ataklardaki azalmanın hastalığın doğal seyrine bağlı olarak mı yoksa tedavinin etkinliği ile mi olduğu henüz açıklık kazanmamıştır. Bu konuda yapılacak daha geniş ve daha uzun süreli epidemiyolojik çalışmaların konuyu aydınlatacağını düşünüyoruz.