Prolaktin, büyüme hormonu, serbest triiyodotironin, serbest tiroksin ve tiroid stimulan hormonun hipoksik iskemik ensefalopati tanı ve prognozundaki yeri ve önemi

Abstract

83 ÖZET: Strese bağlı olarak prolaktin ve GH düzeylerinin yükseldiği bilinmesine rağmen perinatal asfîksinin prolaktin ve GH düzeyleri üzerine etkisi konusunda sınırlı sayıda çalışma mevcuttur Perinatal asfîksinin tiroid hormonları üzerine etkisi konusunda yapılmış olan çalışmalarda ise değişik sonuçlar saptanmıştır. Term yenidoğanlarda yapılan bu çalışmada, perinatal asfîksinin prolaktin, GH, sT3, sT4 ve TSH düzeyleri üzerine etkisi ve bu hormonların perinatal asfiksi tanı ve prognozundaki yeri belirlenmeye çalışılmıştır. Çalışma grubu 30 HİE'li (Grup 1), 25 amniotik sıvıda mekonyum bulunan fakat fizik muayeneleri normal olan (Grup 2) ve 30 fizik muayeneleri normal olan (Grup 3-kontrol grubu) term yenidoğandan oluşturuldu. Olgulardan hormon tayinleri için 4 -8., 48. ve 96. saatte olmak üzere 3 kez kan örneği alındı. Serum prolaktin değerleri, Grup l'de sırası ile 310.5+ 172.4 (36 -635), 220.4+ 163.1 (12 -596), 190.0± 105 (24 -444); Grup 2'de 182.9+ 67.3 (82.4 -300), 125.2+ 60.7 (51.6 -280), 97.5± 40.5 (15.2 -210); Kontrol grubunda 180.9± 61.3 (42.3 -290), 140.7± 49.4 (46 -266), 102.2+ 51.4 (16.5 -280) ng/ml bulundu. Prolaktin düzeyi 3 örnekte de Grup l'deki olgularda hem Grup 2, hem de Kontrol grubuna (Grup 3) göre 3 örnekte de anlamlı derecede yüksek saptanmıştır ( 1. örnek Grup 1-2 p: 0.001, Grup 1-3 p: 0.000; 2. örnek Grup 1-2 p: 0.008, Grup 1-3 p: 0.013; 3. örnek Grup 1-2 p: 0.000, Grup 1-3 p: 0.000). Serum GH değerleri, Grup l'de sırası ile 24.0+ 15.9 (3.1 -76.4), 24.1+ 1 1.4 (1.0 - 39.4), 22.4± 26.7 (0.5 -152); Grup 2'de 20.9± 22.2 (3.8 -183), 19.5± 7.6 (9.6 -31.8), 15.4± 6.1 (7.9 -28.4); Kontrol grubunda 20.8± 13.6 (2.8 -61.5), 21.8± 12.4 (6.3 -54.6), 15.4± 7.5 (4.7 -34.8) ng/ml bulunmuş, 3 örnekte de gruplar arasında anlamlı farklılık saptanmamıştır (p>0.05). Serum sT3 değerleri, Grup l'de sırasıyla 2.7± 1.3 (0.78 -5.9), 1.5± 0.8 (0.1 -3.6), 1.7+ 0.7 (0.5 -3.17); Grup 2'de 4.1+ 1.2 (1.6 -6.2), 3.5+ 0.7 (2.18 -5.2), 2.8+ 0.7 (0.51 - 4.2); Kontrol grubunda 4.0+ 1.1 (1.14 -6.0), 2.9+ 0.9 (1.41 -5.2), 2.7+ 0.9 (1.1 -4.5) pg/ml bulunmuş, 3 örnekte de sT3 değerleri Grup l'de Grup 2 ve Kontrol grubuna (Grup 3) göre anlamlı derecede düşük saptanmıştır ( 1. örnek Grup 1-2 p: 0.000, Grup 1-84 3 p: 0.000; 2. örnek Grup 1-2 p: 0.000,Grup 1-3 p: 0.000; 3. örnek Grup 1-2 p: 0.000;Grup 1-3 p:0.000). Serum sT4 değerleri, Grup l'de sırasıyla 1.2+ 0.4 (0.46 -2.3), 1.1+0.4 (0.2 -2.1), 1.0+ 0.5 (0.2 -2.4); Grup 2'de 1.4+ 0.3 (0.78 -2.2), 1.4+ 0.3 (0.82 -2.2), 1.1+0.3 (0.62 - 2.1); Kontrol grubunda 1.5+ 0.4 (0.88 -2.4), 1.4+ 0.4 (0.68 -2.77), 1.3± 0.4 (0.87 -2.7) ng/dl bulunmuş, 3 örnekte de gruplar arasında anlamlı farklılık saptanmamıştır (p>0.05). Serum TSH değerleri, Grup l'de sırasıyla 17.8+ 16.4 (0.6 -57.2), 7.2+ 7.5 (0.16 - 24), 6.2+ 5.8 (0.48 -19.4); Grup 2'de 19.3± 8.7 (5.6 -32), 9.0± 5.6 (1.2 -20.2), 9.2+ 7.6 (2.2 -28.1); Kontrol grubunda 20.0± 11.7 (3.2 -52), 8.3+ 6.2 (0.83 -29.6), 10.9+ 7.8 (0.65 -27.3) bulunmuş, 3. örnekte TSH Grup l'de Kontrol grubuna göre anlamlı derecede düşük saptanmıştır (p: 0.01 1). Grup 2 ve Kontrol grubunun klinik seyirlerinde herhangi bir patoloji gözlenmezken, Grup l'deki olguların 4'ünde (% 13) ölüm, 6'sında (% 20) sekel gelişmiştir. Prognozu kötü olan olgularda (ölüm veya sekel) 48 ve 96. saat sT3 ve TSH değerleri prognozu iyi olanlara göre anlamlı derecede düşük olduğu belirlendi ( sT3 48. saat p: 0.00, 96. saat p: 0.01; TSH 48. saat p: 0.00, 96. saat p: 0.00). Sonuç olarak HİE tanısında prolaktin, sT3, sT4 ve TSH'un duyarlılıklarının düşük, özgüllükleri, pozitif ve negatif prediktif değerlerinin ise yüksek olduğu saptandı.

85 SUMMARY. THE EFFICACY OF PROLACTIN, GROWTH HORMONE, FREE TRIIODOTHYRON1N, FREE THYROXIN AND THYROID STIMULATING HORMONE IN THE DIAGNOSIS AND PROGNOSIS OF HYPOXIC ISCHEMIC ENCEPHALOPATHY Although it's well known that stress causes an increase in serum prolactin and GH concentrations, there are quite few research in literature about prolactin and GH in perinatal asphyxia. The studies about the effects of perinatal asphyxia on thyroid hormones also demonstrate conflicting results. This research has been carried out in term newborn babies to determine the efficacy of prolactin, GH, fT3, fT4 and TSH in the diagnosis and prognosis of perinatal asphyxia. The study groups comprised of 30 term newborn babies with Hypoxic Ischemic Encephalopathy (HIE) (Group 1), 25 neonate with meconium stained amniotic fluid but with normal physical examination (Group 2), 30 healthy term newborn babies were included in the control group (Group 3). In the study groups, three blood samples were taken to measure hormone levels at 4 - 8, 48 and 96 h of life. The mean serum prolactin concentrations of 3 consecutive samples in Group 1 were 310.5± 172.4 (36 -635), 220.4± 163.1 (12 -596), 190.0± 105 (24 -444); in Group 2 182.9± 67.3 (82.4 -300), 125.2+ 60.7 (51.6 -280), 97.5+ 40.5 (15.2 -210); in control group (Group 3) 180.9+ 61.3 (42.3 -290), 140.7+ 49.4 (46 -266), 102.2± 51.4 (16.5 - 280) ng/ml, respectively. In Group 1 prolactin levels were significantly higher than Group 2 and Group 3 ( 1st sample Group 1-2 p: 0.001, Group 1-3 p: 0.000; 2nd sample Group 1-2 p: 0.008, Group 1-3 p: 0.013; 3rd sample Group 1-2 p: 0.000,Group 1-3 p: 0.000). The mean serum GH concentrations of 3 consecutive samples in Group 1 were 24.0+ 15.9 (3.1 -76.4), 24.1 ± 11.4 (1.0 -39.4), 22.4± 26.7 (0.5 -152); in Group 2 20.9+ 22.2 (3.8 -183), 19.5+ 7.6 (9.6 -31.8), 15.4+ 6.1 (7.9 -28.4); in control group (Group 3) 20.8± 13.6 (2.8 -61.5), 21.8+ 12.4 (6.3 -54.6), 15.4+ 7.5 (4.7 -34.8) ng/ml, respectively. There was no significant difference among the three groups in each three samples (p>0.05).86 The mean serum fT3 concentrations of 3 consecutive samples in Group 1 were 2.1 ± 1.3 (0.78 -5.9), 1.5± 0.8 (0.1 -3.6), 1.7± 0.7 (0.5 -3.17); in Group 2 4.1+ 1.2 (1.6 - 6.2), 3.5+ 0.7 (2.18 -5.2), 2.8+ 0.7 (0.51 -4.2); in control group (Group 3) 4.0± 1.1 (1.14 -6.0), 2.9± 0.9 (1.41 -5.2), 2.7± 0.9 (1.1 -4.5) pg/ml, respectively. In Group 1 fT3 levels were significantly lower than Group 2 and Group 3 ( 1st sample Group 1-2 p: 0.000,Group 1-3 p: 0.000; 2nd sample Group 1-2 p: 0.000, Group 1-3 p: 0.000; 3rd sample Group 1-2 p: 0.000,Group 1-3 p: 0.000). The mean serum fT4 concentrations of 3 consecutive samples in Group 1 were 1.2± 0.4 (0.46 -2.3), 1.1+0.4 (0.2 -2.1), 1.0± 0.5 (0.2 -2.4); in Group 2 1.4± 0.3 (0.78 - 2.2), 1.4+ 0.3 (0.82 -2.2), 1.1± 0.3 (0.62 -2.1); in control group (Group 3) 1.5± 0.4 (0.88 -2.4), 1.4± 0.4 (0.68 -2.77), 1.3± 0.4 (0.87 -2.7) ng/dl, respectively. There was no significant difference among the three groups in each three samples (p>0.05). The mean serum TSH concentrations of 3 consecutive samples in Group 1 were 17.8± 16.4 (0.6 -57.2), 7.2± 7.5 (0.16 -24), 6.2± 5.8 (0.48 -19.4); in Group 2 19.3± 8.7 (5.6 -32), 9.0+ 5.6 (1.2 -20.2), 9.2± 7.6 (2.2 -28.1); in control group (Group 3) 20.0+ 11.7 (3.2 -52), 8.3+ 6.2 (0.83 -29.6), 10.9± 7.8 (0.65 -27.3), respectively. In Group 1 TSH level was significantly lower than control group (Group 3) in the third sample (p: 0.011). While none of the patients in Group 2 and control group had a pathological follow up and course, in Group 1, four patients (% 13) died and six patients (% 20) were observed to have sequela. In those patients who either died or developed sequela, the serum fT3 an TSH concentrations at 48 and 96 h of life, were significantly lower than the other cases who had good prognosis (fT3 at 48 h p: 0.00, 96 h p: 0.01 ; TSH at 48 h p: 0.00, 96 h p: 0.00). In conclusion, the sensitivity of prolactin, fT3, fT4 and TSH in the diagnosis of Hypoxic Ischemic Encephalopathy was found to be low, however they had relatively high specificity, positive and negative predictive values.