Akut apandisit tanısında ultrasonografi ile bilgisayarlı tomografinin karşılaştırılması

Abstract

ÖZET Bu çalışmanın amacı, akut apandisit tanısında US ve BT'nin doğruluk, avantaj ve sınırlılıklarını karşılaştırmaktır. Apandisit şüpheli 40 hasta kompresyon US ve konvansiyonel BT ile incelendi. BT incelemesi, L4 seviyesi ve simfizis pubis arasında 10 mm kolimasyon / 10 mm interval ile 33 hastada intravenöz ve oral kontrast madde kullanılmadan yapıldı. Kalan 7 hasta da oral ve intravenöz kontrast madde kullanıldıktan sonra BT incelemeye alındı. US incelemede akut apandisit için primer kriter, dilate ve kompresse olmayan appendiksin gözlenmesiydi. BT'de ise periapendiküler inflamatuvar değişimleri bulunan dilate (> 6mm) appendiks primer kriter olarak kabul edildi. Sonuçlar, 25 hastada cerrahi -histopatolojik bulgular ve 15 hastada laboratuvar ve klinik takip sonucu elde edilen verilerle korele edildi. 20 hasta akut apandisit tanısı aldı. Kalan 20 hastaysa normaldi ya da diğer patolojiler saptandı. BT ve US verilerinin analizi sonucu sırasıyla; duyarlılık, %95'e karşı %70; özgüllük, %91'e karşı %90; doğruluk, %93'e karşı %85; pozitif prediktif değer, %90'a karşı %87; negatif prediktif değer, %95'e karşı %83 olarak bulundu. Apandisit tanısı almayan 20 hastanın 6'sına BT ile 8'ine US ile alternatif tanılar konuldu. Normal appendiks BT'de 6 (%33) ve US 'de 4 (%20) hastada gözlenebildi. Apandisitli 1 olguda hem US hem de BT ile flegmon teşhis edildi. US ve BT ile apandisit tanısı alan 2 hastada semptomlar spontan geriledi ve öpere edilmediler. BT ve US sonuçları 5 hastada uyumsuzdu; BT ile 19, US 'de 14 hasta da apandisit bulguları izlenebildi. 55Sonuç olarak; klinik açıdan apandisit şüpheli hastaların tanısının doğrulanmasında, US ve konvansiyonel BT diagnostik değeri yüksek imaj modaliteleridir. Ancak BT'nin sonuçları US 'den daha iyi görülmektedir. 56

SUMMARY COMPARISON OF ULTRASONOGRAPHY AND COMPUTED TOMOGRAPHY IN DIAGNOSIS OF ACUTE APPENDICITIS The purpose of this study is to compare the accuracy, advantages and limitations of computed tomography (CT) and ultrasonography (US) in the diagnosis of acute appendicitis. Forty consecutive patients with suspected appendicitis were examined with graded compression sonography and conventional CT. CT scans were obtained using 10 mm collimation and 10 mm intervals, from L4 level to the symphysis pubis without intravenous and oral contrast media in 33 patients. CT scanning was performed after the administiation of intravenous and oral contrast media in the remaining patients. US visualization of a non-compressible and enlarged appendix (>6 mm) were primary criterion for the diagnosis of acute appendicitis. The primary criterion used to establish the diagnosis of acut appendicitis on nonenhanced CT scans was a dilated appendix with periappendiceal inflammatory changes. The results, in dependently reported, were correlated with surgical and histo- pathological findings (25 patients) and data from other laboratory findings and clinical follow-up (15 patients). Twenty patients had acute appendicitis; other twenty patients did not. Analysis of the data for CT and US, respectively, revealed sensitivity, 95% vs 70%; specificity, 91% vs 90% ; accuracy, 93% vs 85%; positive predictive value, 90% vs 87%; negative predictive value, 95% vs 83%. In 20 patients without appendicitis, alternative diagnosis were made with CT in 6 and with US in 8 patients. A normal appendix was 57identified in 6 (33%) of 20 patients on CT and in 4 (20%) of 20 by sonography. CT and US showed phlegmon in 1 of patient with appendicitis. In 2 patients which were diagnosed appendicitis with US and CT, symptoms resolved spontaneously, and no surgery was required. Results of CT and US were discordant in 5 patients; CT findings were correct in 19 and US findings in fourteen. In conclusion; conventional CT and US are powerful imaging tools that substantially improve diagnostic accuracy in patients with clinically equivocal appendicitis. However, CT is found to be more valuable than US in diagnosis of acute appendicitis. 58