Endotoksin ile yaygın damar içi pıhtılaşma oluşturulan tavşanlarda heparin, indometasin ve pentoksifilinin etkileri

Abstract

ÖZET Yaygın damar içi pıhtılaşma, değişik hastalıkların klinik seyrinde ortaya çıkabilen, ölüm oranının çok yüksek olduğu bir sendromdur. Çalışmamızda, antienflamavar tedavilerin, YDP tedavisindeki etkinliğini değerlendirmek amacıyla, E. coli endotoksini ile oluşturduğumuz deneysel YDP modelinde, anti-TNF etkisi bilinen pentoksifîlin ve prostaglandin sentezinin güçlü bir inhibitörü olan indometasinin etkileri değerlendirilmiş ve klasik bir antikoagulan olan heparinin etkileri ile karşılaştırılmıştır. Çalışmaya 40 tane, erkek (2,1-3,4 kg ağırlığında), Yeni Zelanda tavşanı alındı. Kontrol grubu dahil her biri 8 tavşandan oluşan beş grup oluşturuldu. Gruplara alınacak tavşanlar randomize olarak belirlendi. Kontrol grubu hariç, bütün tavşanlara, 6 saat süre ile 100micgr/kg/saat dozunda, E. coli endotoksini, infüzyon şeklinde verilerek YDP oluşturuldu. Bu YDP modelinde, heparin, indometasin ve pentoksifilinin, trombosit sayısı, PT, aPTT, fıbrinojen, plazminojen, TAT, ve lökosit sayısı üzerine olan etkileri belirlendi. Bütün tavşanlara otopsi yapılarak akciğer, böbrek ve karaciğerleri histopatolojik değişiklikler acısından değerlendirildi. 24 saat sonundaki ölüm oranı hesaplandı. Oluşturulan YDP modelinde, heparin verilen tavşanlarda, koagulasyon testlerinde belirgin düzelme ve akciğer damarlarındaki fibrin birikimde tama yakın azalma gözlenirken, pentoksifîlin ve indometasin verilen tavşanlarda, koagulasyon testlerinde, sadece, istatistiksel öneme ulaşmayan hafif bir düzelme gözlendi ve akciğer damarlarında fibrin birikiminde, anlamlı azalma gözlenmedi. Heparin ve pentoksifilinin, bu modelde trombosit sayısındaki düşüşü istatistik olarak anlamlı derece azalttığı gözlendi. 24 saatin sonunda değerlendirilen ölüm oranı gruplar arasında farksızdı. 50Sonuç olarak, endotoksemi ve ona bağlı gelişen septik şok ve YDP'nın patogenezinde, çok sayıda sitokin, otokoid, kemokin ve oksidasyon ürünlerinin yer aldığı düşünüldüğünde, tek bir sitokin veya otokoidin sentezinin engellenmesi endotokseminin sonuçlarının kontrolünde yeterli olamamaktadır. 51

THE EFFECTS OF HEPARIN, INDOMETHACIN AND PENTOXYFYLLINE ON RABBITS WITH ENDOTOXIN INDUCED DISSEMINATED INTRAVASCULAR COAGULATION SUMMMARY Disseminated intravascular coagulation is a syndrome with a very high mortality rate which might appear during the clinical course of various disaeses. In our study, we evaluated the effects of pentoxifylline-with known anti-TNF effect-and indomethacin-which is a strong inhibitor of prostaglandin synthesis- in an experimental DIC model formed with E. Coli endotoxin and compared these with the effects of the classical anticoagulant heparin to see the the efficacy of antiinflamatory therapies in the treatment of DIC. Forty male (2,1-3,4 kg) New Zealand rabbits were included into the study. Five groups-including the control group-each consisting of 8 rabbits were formed. The rabbits to be included in each group were randomly selected. DIC was formed by giving E. Coli endotoxin at a dose of lOO^ıgr/kg/lır as 6-hr-infusion to all rabbits- except those in the control group. The effects of heparin, indomethacin and pentoxifylline on platelet count, PT, aPTT, fibrinogen, plasminogen and TAT complex levels and leucocyte count in this DIC model were determined. All rabbits underwent autopsy and evaluated for the histopathologic changes in the lungs, the kidneys and the liver. The mortality at the end of 24 haurs was calculated. 52In this DIC model, there was significant improvement in coagulation tests and nearly complete decrease of the fibrin accumulation in the pulmonary vasculature in rabbits who were administrated heparin, however, in rabbits who were administrated pentoxyphylline and indomethacin, a mild improvement-not reading statistical significance in coagulation tests and a nonsignificant decrease of the fibrin accumulation in the pulmonary vasculature was observed. It was observed that heparin and pentoxyphlline significantly decreased the decrement in platelet counts in this model. All 3 drugs had no significant effect on mortality assessed after 24 hours. As a result, when it's considered that many cytokines, autocoids, chemokines and oxidation products take role in the pathogenesis of endotoxemia and septic shock and DIC secondary to it, the prevention of the synthesis of only one cytokine or autocoid does not seen enough to control the results of endotoxemia. 53