Diyabetik nefropatili hastalarda proteinüriye bağlı hemostatik değişiklikler

Abstract

Diyabetes Mellitus'da hiperkoagubiliteye eğilim olduğu bilinmektedir, pıhtılaşma aktivasyonunun patogenetik mekanizması tam olarak açık değildir ve multifaktöriyel orijinlidir, kronik hipergliseminin altta yatan esas patoloji olduğu kabul edilmekle birlikte, glisemik kontrolün hemostatik bozukluklarla ilgisi konusunda değişik yorumlar mevcuttur. Biz çalışmamızda diyabette ileri sürülen hiperkoagulabilite teorilerine farklı bir yaklaşımla; nefrotik sendromdaki gibi diyabetik nefropati sürecinin başlamasıyla albumin gibi düşük molekül ağırlıklı maddelerle birlikte idrarla doğal antikoagulanların proteinüri nedeniyle kaybedildiği ve pıhtılaşma bozukluklarının antikoagülanların idrarla kaybı yada hipoalbuminemi nedeniyle prokoagulanların karaciğerden artmış sentezine bağlı olabileceği hipotezini ileri sürdük. Bu amaçla 10 yeni tanı almış idiyopatik nefrotik sendromlu hastayı normo-mikro- makroalbuminurik evredeki 10'ar tip II diyabetik hasta ve 12 sağlıklı kontrol grubu ile hemostatik parametreler açısından kıyas ettik. Tüm gruplarda protein c, protein s, antitrombin III, Faktör VII, VIII, IX, XI, Plazminojen, plazminojen aktivator inhibitör 1, fibrinojen, D-dimer ve platelet sayısı çalışıldı. Nefrotik sendromlu hastaların kontrol grubu ve normo-mikro-makroalbuminürik hastalardan antitrombin III düzeyi anlamlı düşük, fibrinojen düzeyleri ise anlamlı yüksek bulundu. Diyabetik hastalar kontrol grubuyla karşılaştırıldığında mikroalbuminürik hastaların fibrinojen düzeyi kontrol grubundan anlamlı yüksek bulunurken, normo ve makroalbuminürik hastaların fibrinojen düzeyleri normal referans aralığında olmakla birlikte makroalbuminürik hastaların fibrinojen düzeyi kontrol grubundan anlamlı yüksek bulundu. Normo-mikro ve makroalbuminürik hastalarla kontrol grubunun antitrombin-III değerleri arasında farklılık yoktu. Diğer hemostatik parametreler tüm hasta gruplarında normal referans aralığı içerisindeydi. Bu bulgular diyabetik hastalardaki koagulasyona eğilimin nefrotik sendromlu hastalardaki hiperkoagulasyon mekanizmalarından farklı yönde geliştiğini düşündürmektedir.Anahtar kelimeler: Diyabetes Mellitus, Nefrotik Sendrom, fibrinojen, antitrombin III

It is known that diabetes may cause to hypercoagulability. The pathogenetic mechanism of coagulation activation is not completely clear and the origin is multifactorial. Hyperglycemia is accepted as main mechanism but besides, there is so many different theories about the relationship between glycemic control and haemostatic disorders. In this study, we hypothesis that with the initiation of diabetic nephropathy some natural anti coagulants could be lost in the urine like albumin and haemostatic disorders may be related with the lost of these anticoagulants or the increased production of some procoagulants from liver due to hypoalbuminemia like in nephrotic syndrome. For this reason we compared 10 new diagnosed idiopathic nephrotic syndrome patient with 10 normoalbuminuric, 10 microalbuminuric and 10 macroalbuminuric Type II diabetic patient in terms of haemostatic disorders. We included 12 healthy controls to the study. In all groups, protein c, protein s, Antithrombin III, Factor VII, VIII, IX, XI, Plazminogen, plazminogen activator inhibitor 1, fibrinogen, D-dimer and platelet count were evaluated. Antithrombin III levels of patients with nephrotic syndrome were significantly lower but fibrinogen levels were significantly higher than controls and diabetics. Microalbuminuric diabetic patients had significantly higher levels of fibrinogen than controls. Fibrinogen levels of normo and macroalbuminuric patients were all in normal range but macroalbuminuric patients had significantly higher fibrinogen levels than controls. There was no difference between diabetic patients and controls according to their Antithrombin III levels. Other haemostatic parameters were all in normal range in all patient groups. These findings make us to think that the mechanism of hyper coagulation works in a different pathway than hyper coagulation in nephrotic patients.Key words: Diabetes Mellitus, Nephrotic Syndrome, fibrinogen, Antithrombin III