Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Hastanesi`ne başvuran çocuk kırık ve çıkıklarında epidemiyolojik değerlendirme

Abstract

.Bu çalışmada, 1 Ocak 2008- 31 Aralık 2010 tarihleri arasında toplam 3 yıl boyuncaEskişehir Osmangazi Üniversitesi Tıp Fakültesi'ne başvuran kemik kırığı ve/veya travmatikeklem çıkığı tanılarıyla anabilim dalımızda tedavisi yapılan 0-15 yaşları arası çocuklarınepidemiyolojik değerlendirilmesi yapılmıştır. Kemik kırığı tanısı olup ortalama yaşı 8.3 yıl(2 ay ile 15 yıl 11 ay arası) olan 1020 çocukta (282 kız, 738 erkek) toplam 1237 kırıksaptandı. Erkeklerde kırık görülme oranı kızlara göre yaklaşık 3 misli daha fazlaydı. En fazlakırık görülen kemikler üst ekstremitede tek başına radius (304; en sık distal radius)sonrasında humerustu (219; en sık suprakondiler). Alt ekstremitede ise en fazla femurun(92), sonrasında tibianın (84) kırıldığı görüldü. Kırıkların 59 tanesi epifiz kırığıydı ve en sıkradius distalinde görüldü. Erkeklerde 13-15 yaş grubunda (216), kızlarda 3-6 yaş grubunda(103) en fazla kırık saptandı. Kırıklar en sık Mayıs (156) ve Ağustos (150) aylarındagörüldü. Kış ayları kırıkların en az görüldüğü dönemdi. Kırıkların oluş saati en sık 12-17saatleri arasındaydı (824). Kırıkların en az olduğu zaman aralığı ise 24-05 saatleri (9)arasıydı. Kırık oluş mekanizması açısından en sık ev dışındaki düşmeler (705) kırıklaraneden olurken, ev içi düşmeler (239) ikinci sıradaydı. Kırıklara eşlik eden ek yaralanmalardaen fazla kafa travması (30) saptandı. Kırıkların 51 tanesi açık kırıktı. 592 hasta ayaktantedavi edildi. Travmatik eklem çıkığı tanısıyla tedavisi yapılan ve ortalama yaşı 3.6 yıl (5 ayile 15 yıl 3 ay arası) olan 83 çocuk hasta (40 kız, 43 erkek) çalışmaya alındılar. En sıkkarşılaşılan çıkık tipi dadı dirseğiydi (71) ve her iki cinsiyette eşit oranda gözlendi. İkincisıklıkta travmatik humeroulnar çıkık görüldü (7). Çıkıklar en çok 0-2 yaş aralığında (43)sonrasında 3-6 yaş aralığında görüldü (27). Çıkıkların görülme sıklığı her iki cinsiyette yaşlaberaber azalıyordu. Mevsimsel olarak çıkıklar en sık ilkbahar aylarında (32), sonrasındasonbahar aylarında (25) görüldü. Çıkıklar oluş saati olarak en sık 12-17 arasındaydı (44).Oluş mekanizması olarak en fazla burkulma-çekme (41) sonrasında ev içi düşme (20) ve evdışı düşme (20) görülmekteydi. 7 hastanın aynı zamanda kırıkları vardı. 76 hasta ayaktantedavi edildi.Anahtar Kelimeler; Kırık, eklem çıkığı, çocuk, epidemiyoloji.

In the present study, children aged 0-15years who referred to Eskisehir Osmangazi University Faculty of Medicine and treated in ourdepartment for the diagnosis of bone fracture and/or dislocation were epidemiologicallyassessed during 3-year period from 1 January 2008 to 31 December 2010. Totally, 1237fractures were determined in 1020 children (282 girls, 738 boys) with a mean age of 8.3years (range 2 months to 15+11 years) diagnosed with bone fracture. Fracture incidence wasabout three times higher in boys compared to girls. The most frequently fractured bones atthe upper extremities were radius alone (304; most frequently seen was distal radius) andhumerus (219; most frequently seen was supracondylar). At the lower extremities, femur(92) was the most frequently fractured bone and tibia (84) followed that. Fifty-nine offractures were epiphysis fracture and they were most frequently seen at distal radius. Thehighest fracture incidence was found in age group of 13-15 years in boys (216) and in agegroup of 3-6 years in girls (103). Fractures were most frequently seen during May (156) andAugust (150). Winter months had the lowest fracture incidence. The most frequently seenfracture occurrence time was between 12 and 17 o?clock (824). Time interval of the leastfracture occurrence was between 24 and 05 o?clock (9). In terms of fracture occurrencemechanism, falls outside the home (705) was the most common fracture reason and fallsinside the home (239) was second. Of the additional injuries accompanied to fractures, thehighest rate was for head trauma (30). Fifty-one of fractures were open fracture. Fivehundred and ninety-two patients were treated in outpatient. Also, 83 pediatric patients (40girls, 43 boys) treated for traumatic joint dislocation with a mean age of 3.6 years (range 5months to 15+3 years) were included the study. The most common dislocation type waspullet elbow (71) and the rate was similar for both genders. The second common type wastraumatic humeroulnar dislocation (7). Dislocations were most frequently seen around 0-2years old (43) and it was followed by the age range of 3-6 years (27). The incidence ofdislocation was decreased with age in both genders. As seasonal, dislocations were mostcommonly observed during spring (32). In terms of occurrence time, dislocations frequentlyoccurred between 12 and 17 o?clock (44). Sprain/pull was the most frequently seendislocation reason (41). Seven patients had both fracture and dislocation. Seventy-sixpatients treated in outpatient.Key words: Fracture, joint dislocation, children, epidemiology