Abdominal cerrahide, remifentanil destekli sevofluran veya desfluran anestezisinin hemodinamiye ve derlenmeye etkilerinin karşılaştırılması

Abstract

ÖZET Çalışmamızda abdominal cerrahi geçirecek olgularda, remifentanille desteklenmiş sevofluran veya desfluran anestezisinin perioperatif hemodinami, derlenme özellikleri ve postoperatif dönemdeki tüketilen analjezik miktarları, VAS ve bulantı-kusma üzerine olan etkileri araştırılmıştır. Elektif batın operasyonu planlanan 60 olgu çalışmaya alınarak standart premedikasyon uygulandı. Anestezi öncesi standart monitörizasyonun ardından indüksiyonda lmg/kg lidokain, 2mg/kg propofol, 0.15mg/kg cisatracurium iv olarak verildi. Analjezi amacıyla 0.5ugr/kg remifentanil 1 dakikada verilecek şekilde bolus olarak iv uygulandıktan hemen sonra 0.25 ngr/kg/dk hızla infüzyon başlandı. Grup Fde anestezi idamesine 1 MAK sevofluran, %50 02 /hava, Grup İT de 1 MAK desfluran %50 O2 /hava kanşımı içinde devam edildi ve gerektiğinde 0.04 mg/kg cisatracurium iv olarak verildi. Operasyon sırasında remifentanil infuzyonu OAB ve KAH ± %20 baz almarak ayarlandı. îndüksiyon öncesi indüksiyon sonrası, entübasyon sonrası 1. dakika, cilt insizyonu, cilt kapanmasında, S AB, DAB, KAH, Sp02, EtC02 değerleri ekstübasyon sonrası S.dakikada SAB, DAB, KAH, Sp02, değerleri ve operasyon boyunca kullanılan total remifentanil dozu kaydedildi. Operasyon sonunda derlenme parametreleri olan ekstübasyon zamanı, spontan göz açma zamanı, verbal uyanlara yanıt zamanı, oryantasyon zamanı ve Aldrete derlenme skorlaması her iki grupta da 64bakılarak kaydedildi. Olguların postoperatif 24 saat süresince ağrı skorları, bulantı-kusma ve total tükettikleri analjezik miktarları kaydedildi. Preoperatif ölçülen KAH, SAB ve DAB değerlerinin, indüksiyon sonrası her iki grupta da belirgin bir şekilde düştüğü fakat bu düşüşün gruplar arasında anlamlı olmadığı görüldü. Entübasyon ve cilt insizyonu sonrası zamanlarında kaydedilen, KAH, SAB ve DAB değerlerinde, preoperatif değerlere oranla düşme olmuş ve operasyon boyunca aynı değerlerde stabil olarak devam etmiştir. Entübasyon sonrası 1. dakikada SAB, desfiuran grubunda sevofluran grubuna oranla istatistiksel olarak anlamlı azalmıştır. Cilt insizyonu sonrası KAH sevofluran grubunda desfiuran grubuna oranla anlamlı düşük bulunmuştur. Ekstübasyondan sonraki 5. dakikada kaydedilen KAH, SAB ve DAB değerleri preoperatif değerlerle benzer bulunmuş ve iki grup arasında anlamlı fark saptanmamıştır. Postoperatif erken derlenme kriterleri olarak aldığımız ekstübasyon zamanı, spontan göz açma zamanı, verbal uyanlara yanıt zamanı ve oryantasyon zamanlarını desfiuran grubunda sevofluran grubuna oranla ileri derecede kısa olarak saptadık. Aldrete postanestezik derlenme skorlarını incelediğimizde, desfiuran grubunda sevofluran grubuna oranla 5. dakika skorunun ileri derecede anlamlı, 15. ve 30.'uncu dakikalarda bakılan skorların ise anlamlı olarak yüksek olduğunu saptadık. Her iki inhalasyon ajanının postoperatif analjezi, bulantı ve kusma üzerine olan etkilerini incelediğimizde, 24 saat süresince takip ettiğimiz VAS değerlerinin, bulantı-kusma skorlarının ve ilk analjezik gereksinim zamanı ile total tüketilen analjezik miktarlarmm istatistiksel olarak farksız olduğunu saptadık. Sonuç olarak, elektif abdominal cerrahi geçirecek olgularda, remifentanil destekli her iki ajanın da hemodinamik stabiliteyi koruduğu, ek olarak desfluranın erken derlenme kriterleri ve Aldrete skorları üzerine sevoflurandan daha iyi bir profil gösterdiği ve bu nedenle daha avantajlı ve tercih edilebilir olduğu kanısına varıldı. Anahtar kelimeler: Anestezi; Sevofluran, Desfiuran, Remifentanil, Derlenme 65

THE COMPARISON OF THE EFFECTS OF SEVOFLURANE OR DESFLURANE ANESTHESIA WITH REMIFENTANYL SUPPORT ON HEMODYNAMICS AND RECOVERY IN ABDOMINAL SURGERY SUMMARY In this study, it was aimed to inquire into the effects of sevofiurane or desflurane anesthesia with remifentanyl support on perioperative hemodynamics, recovery characteristics, the amount of analgesic used in postoperative period, VAS and nausea and vomiting. The patients on whom the research was conducted underwent abdominal surgery. 60 patients between ages of 20 to 64 undergoing elective abdominal surgery were taken into the study. Standart premedication and monitorization were performed to all patients 1 mg/kg lidocain, 2mg/kg propofol, 0.15mg/kg cisatracurium were administered intravenously for anesthesia induction. After administration of 0.5 (igr/kg remifentanyl intravenously in one minute, 0.25 agr/kg/min remifentanyl infusion was commenced for analgesia. For maintenance of anesthesia 0.04 mg/kg cisatracurium was given intravenously in both groups, and in group 1 1 MAC sevofiurane+%50 (Vair, in group II 1 MAC desflurane +%50 (Vair were applied. Remifentanyl infusion was regulated by baseline mean arterial pressure (MAP) and heart rate (HR)±20 during the operation. SAP, DAP, HR, SP02 and EtCC-2 value were noted before induction, after induction, at first minute after entubation, 66after skin incision; and at the fifth minute after extubation, SAP, DAP, HR and SPO2 values were recorded and also total remifentanyl dosage used during the operation was noted. At the end of the operation, recovery parameters which are extubation time, spontaneous eye- opening time, responding to verbal stimuli time, orientation time and Aldrete recovery scoring were reported in both groups. Within 24 hours following postoperation, nausea-vomiting and pain scores of the patients were also recorded. In both groups, similar decrease in SAP, DAP and HR was detected before induction and after induction; but no significant decrease between the groups were noted. The values of MAP and HR which were recorded after entubation and skin incision were decreased, when compared to the preoperative values; and those values kept on their stability during the operation. At the first minute after entubation, it was statistically noted that, contrary to the rates in sevoflurane group, MAP in desflurane significantly decreased. After skin incision, HR in sevoflurane group was detected as significantly lower than the rates in desflurane group. SAP, DAP and HR values which were recorded at the fifth minute after extubation presented similarity with the preoperative values and a significant discrimination was not detected between the two groups. In desflurane group, the times of extubation, spontaneous eye opening, responding to verbal stimuli, and orientation which were all qualified as postsperative early recovery criteria were detected as extremely shorter than the ones in sevoflurane group. When Aldrete postanesthesic recovery scores examined, it was seen that, at the fifth minute, the score in desflurane group is more significant than the score in sevuflurane; the scores at the 15th and 30 minutes were recorded as significantly high. On the other hand, when the effects of both inhalation agents on postoperative analgesia, nausea and vomiting were examined, similar VAS values during 24 hours, similar nausea and vomiting scores were observed; besides, it was also observed that no discriminations statistically occurred between first analgesia time and total consumed analgesia quantities. In conclusion, on the patients undergoing elective abdominal surgery, both agents kept on hemodynamic stability; additionally, early recovery criteria and Aldrete scores of desflurane displayed better profiles than sevoflurane; thus, it may be concluded that desflurane anesthesia approach is more advantageous and preferable in surgery. Key words: Anesthesia; Sevoflurane, Desflurane, Remifentanyl, Recovery. 67