Vitiligoda melanokortin-1 reseptör geni polimorfizmleri sıklığı

Abstract

ÖZET Vitiligo, edinsel ya da kalıtsal olabilen, sık görülen, ilerleyici ve her yaş grubunu etkileyebilen bir deri pigmentasyon bozukluğudur. Klinikte değişik büyüklükte ve lokalizasyonda, her yaş grubunda gözlenebilen, depigmente, keskin sınırlı ve genellikle simetrik makûllerle karakterizedir. Günümüzde vitiligo etyoloj isinde nöral, otoimmün, otositotoksik teoriler ve serbest oksijen radikallerinin rolü dışında %20-40 oranında aile öyküsünün saptanması, bu hastalığın genetik rolü üzerinde de durulması gerektiğini düşündürmüştür. MC1R geni, insan pigmentasyonu ile ilgili tanımlanan temel pigmentasyon genidir. Çalışmamızda, vitiligoda insan pigmentasyon sisteminde kontrol noktası olan melanokortin reseptörünü kodlayan MC1R geni, DNA dizi analizi yapılarak incelendi. Bu amaçla üç kuşaktan beri Trakya Bölgesi'nde yaşayan, sistemik ve dermatolojik başka bir hastalığı bulunmayan 60 vitiligolu hasta ile 60 sağlıklı gönüllü bireyde, MC1R geninin DNA düzeyindeki polimorfik farklılıkları araştırıldı. Olgu ve kontrol gruplarının her birinde toplam beş tip SNP saptandı: Val60Leu (G178T), Val92Met (G274A), Argl51Cys (C451T), ArglöOTrp (C478T), Argl63Gln (G488A). Her iki grup genotip frekansları açısından karşılaştırıldığında, istatistiksel olarak anlamlı bir fark saptanmadı (p>0.05). Ancak allel frekansları açısından değerlendirildiğinde, Argl63Gln (G488A) allelinde kontrol grubu lehine istatistiksel olarak anlamlı bir fark saptandı (p<0.05). Bu nedenle, bizim çalışma populasyonumuzda MC1R geni Argl63Gln (G488A) alleli vitiligo için koruyucu bir faktör olabileceği belirlendi. 61Kontrol grubunun MC1R gen polimorfizimleri ve frekansları, literatürdeki MC1R gen polimorfizimleri ve frekansları bildirilen Beyaz ırk, Afrika, Kore ve Çin populasyonundakilerle karşılaştırıldığında, Kore ve Çin populasyonuna daha yakın olduğu görüldü. Bu durum, çalışma populasyonumuzun tarihsel göçler nedeniyle doğal seleksiyon geçirecek kadar MC1R geni yönünden çevrenin seçici baskısına maruz kalmadığı şeklinde yorumlandı. Bunun en olası nedeni ise atasal kökenimizin coğrafik lokalizasyonu olarak bildirilen Orta Asya ile Anadolu'nun aynı ekvatoryal enlemde yeralması nedeniyle güneşe maruziyet mesafesi, güneş ışınlarının yeryüzüne geliş açısı ve süresinin benzer olması ile açıklandı. Konu ile ilgili benzer çalışmaların sadece MC1R geni ile değil insan pigmentasyonu ile ilişkilendirilen diğer genleri de kapsayacak şekilde ve farklı populasyonlarda da tekrar edilmesi, vitiligonun genetik etyoloj isini, genotip-fenotip ve genotip-çevre ilişkisini ahlamamızı daha da kolaylaştıracağı düşünüldü. Anahtar sözcükler: Vitiligo, melanokortin-1 reseptör geni, polimorfizm. 62

FREQUENCY OF MELANOCORTIN-1 RECEPTOR GENE POLYMORPHISMS IN VITILIGO SUMMARY Vitiligo is a frequent, progressive skin pigmentation defect that can be congenital or acquired and can affect all age groups. It is clinically characterized by dispigmented, keen bordered and usually symmetric macules which can occur at any size and localization, at any age. For the etiology of vitiligo, detection of 20-40% family history as well as neural, autoimmune, auto toxic theories and the role of free oxygen radicals, suggested that the genetic role of this disease also requires to be studied. MC1R gene is the basic gene that is defined within the context of human pigmentation. In our study, MC1R gene, which encodes the melanocortin receptor that is the control point of human pigmentation in vitiligo, was examined by DNA sequencing. For this purpose, MC1R gene polymorphic differences were examined on DNA level in 60 patients with vitiligo who have lived in Trace region for three generations and have had no other systemic or dermatological diseases and 60 healthy individuals who were volunteered. Five types of SNP's were found in each case and control group: ValöOLeu (G178T), Val92Met (G274A), Argl51Cys (C451T), ArglöOTrp (C478T) and Argl63Gln (G488A). Statistically no significant difference was found when two groups were compared for their genotype frequencies (p>0.05). However, when evaluated for allelic frequencies, a statistically significant difference (p<0.05) was found in Argl63Gln (G488A) allel, in favor of control 63group. Therefore, in our research population it was suggested that Argl63Gln (G488A) allel of MCI R gene might be a preventing factor for vitiligo. According to MC1R gene polymorphisms and frequencies in control group, our research population was found more similar to the Korean and Chinese populations when compared with other currently reported MC1R gene polymorphisms and frequencies in literature. This situation was interpreted as the fact that our research population has not been exposed to environmental selective pressure due to historical migrations, much enough to experience a natural selection in terms of MC1R gene. The probable cause of this was explained by that the Middle Asia which is known as the geographic localization of our ancestors and Anatolia are in the same equatorial latitude and have similar distances, angles and duration for sun exposure. It was suggested that studies in similar topics are required to be performed not only on MC1R gene but also including other genes which are associated with human pigmentation and in different populations in order to help us to understand the genetic etiology, genotype- phenotype and genotype-environment relations in vitiligo. Key Words: Vitiligo, melanocortin-1 receptor gene, polymorphism. 64