Orta serebral arter infarklarında patolojik esnemenin lezyon lokalizasyonuyla ilişkisi ve prognostik etkisi

Abstract

Patolojik esneme, yorgunluk veya sıkıntı dışında belli bir nedenle tetiklenen kompulsif, sık, tekrarlayıcı esneme olarak tanımlanır. İyatrojenik nedenli, nörolojik, psikiyatrik, gastrointestinal veya metabolik hastalıklarla bağlantılı olabilir. İskemik inme seyrinde de görülebilmektedir. Bu çalışmadaki amacımız orta serebral arter infarktı olan hastalarda gözlenebilen patolojik esnemenin; hastaların demografik, klinik bulgularıyla, lezyon lokalizasyonuyla bağlantısının ortaya çıkarılması ve hastaların takibi ile patolojik esnemenin prognostik rolünün olup olmadığının tespitidir. Bu çalışmaya 17 Nisan 2012 ve 13 Şubat 2013 tarihleri arasında Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Tıp Fakültesi Acil Servisi?ne semptom sonrası ilk 24 saat içinde başvuran, klinik ve nörogörüntüleme yöntemleri ile orta serebral arter iskemik inmesi tanısı konan 18 yaş üzerindeki 80?i (%49,7) kadın, 81?i (%50,3) erkek olmak üzere toplam 161 hasta alındı. Hastalar 6 saat boyunca gözlendi. Patolojik esneme 69 hastada (%42,9) saptandı. Tüm hastalarda uygun nörogörüntüleme yöntemleri ile lezyon lokalizasyonu belirlenmeye çalışıldı. 112 (%69,6) hastanın kortikal, 107 hastanın (%66,5) subkortikal hasarı mevcuttu. Kortikal lezyonu olanlarda patolojik esneme görülme oranı anlamlı derecede daha yüksek bulundu. 65 hastanın (%40,4) insula, 54 hastanın (%33,5) operkulum bölgesinde infarkt saptandı. İnsula ve operkuler bölge infarktlarıyla patolojik esneme arasında istatistiksel anlamlı bir bağlantı saptandı. Yüksek NIHSS değerleri olan hastalarda daha yüksek oranda patolojik esneme görüldüğü saptandı. Patolojik esneme, ciddi inme (NIHSS?10) ile acil servise gelen hastalarda hafif-orta düzeyde inme hastalarına (NIHSS<10) göre daha sık gözlendi. Orta serebral arter infarktlarında görülebilen patolojik esnemenin; inme ciddiyeti, kortikal etkilenim, özellikle insula ve operkuler bölge tutulumuyla bağlantılı olduğu, ancak inme prognozunuyla ilgili bir belirteç olmadığı sonucuna varılmıştır.

Pathological yawning is compulsive, frequent, repetetive yawning triggered with specific reason besides fatigue or boredom. It is associated with iatrogenic, neurologic, psychiatric, gastrointestinal or metabolic disorders. It can be seen in the course of ischemic stroke. We aimed to evaluate the relationship between pathological yawning and the clinical outcome, lesion localization, risk factors of patients with middle cerebral artery stroke, who were initially seen in Eskişehir Osmangazi University Department of Emergency Medicine and Neurology Stroke Unit within 24 hours of stroke onset between 17 April 2012 and 13 February 2013. We included patients over 18 years old. 80 of 161 patients were female (49,7%) and 81 of them were male (50,3%). We observed patients for the presence of pathological yawning for 6 hours. 69 of 161 patients had pathological yawning (42,9%). Cerebral MRI and CT were asessed in all patients and yielded 112 cortical (69,6%) and 107 (66,5%) subcortical lesions. Pathological yawning was more frequent in patients with cortical lesions versus subcortical lesions and it was statistically significant. Insular and opercular lesions were detected in 65 (40,4%) and 54 (33,5%) patients respectively. Patients with insular and opercular lesions experienced more pathological yawning than patients with other lesion locations. Pathological yawning is related to higher NIHSS scores. Patients with severe stroke (NIHSS?10) presented with more pathological yawning than mild to moderate strokes (NIHSS<10). Pathological yawning due to middle cerebral artery infarction is associated with severe stroke, presence of cortical involvement, insular and opercular lesions. However no relationship was found regarding long term outcome and mortality.