Doksorubisin ektravazasyonunda doksisiklinin etkisi

Abstract

Ekstravazasyon özellikle kanser hastalarında sık görülmektedir. Sık kullanılan birkemoterapi ajanı olan doksorubisinin ekstravazasyonu sonrası tam kat cilt nekrozu kanserhastalarının önemli morbidite kaynağıdır. Bu yaralanmalarda literatürde birçok tedaviseçenekleri önerilmesine rağmen, bu gibi lezyonların tedavisi hakkında tam bir tedaviprotokolü oluşturulamamıştır. Bu çalışmanın amacı sıçan ekstravazasyon modelindedoksisiklin ile tedavinin etkilerini belirlemektir.Bu çalışmada 300-350 gr ağırlıklarında 40 Wistar-Albino sıçan kullanıldı. Sıçanlar 4gruba ayrılarak, 3 gruba 30 mg/kg doksisiklin oral olarak uygulandı. Grup 1 (n=10): Hasardan1 gün önce tedaviye başlandı. Grup 2 (n=10): Hasar ile aynı gün tedaviye başlandı. Grup 3(n=10): Yaralanmadan sonraki gün tedaviye başlandı. Grup 4 (n=10): Kontrolgrubu(tedavisiz). Enjeksiyon öncesi ketamin hydrochloride ve xylazine kullanılarak anesteziuygulandı. Sıçanların tümüne 1 mg doksorubisin, 1cc izotonik içinde intradermal olarakenjekte edildi. Yaralanmadan 7, 10, 12 ve 15 gün sonra injeksiyon yerinde ülser boyutugörüntü analiz programı ile ölçüldü. Onbeşinci günün sonunda biopsi materyali tüm nekrotikdokuları ve çevresindeki sağlıklı dokuyu içerecek şekilde elde edildi. Doku kesitlerihistopatolojik olarak incelendi, komşu sağlam dokuda nötrofil sayımı yapıldı.Nekroz alanlarının ölçümünde Grup 1 ve 2' de nekroz boyutu kontrol grubu ilekarşılaştırıldığında daha küçüktü ve bu istatistiksel olarak anlamlı idi. Grup 3' te ise nekrozboyutlarında kontrol grubu ile önemli derecede istatistiksel fark saptanmadı. Nötrofilsayımları Grup 1, 2 ve 3' te Grup 4 (kontrol)' e göre anlamlı olarak daha azdı.Bu veriler doksisiklinin doksorubisin ekstravazasyonu ile oluşan hasarı tedavi ediciözelliği olduğunu ve ekstravazasyondan bir gün önce veya aynı gün verildiğinde daha efektifolduğunu göstermektedir.Anahtar kelimeler: ekstravazasyon, doksorubisin, doksisiklin, matriksmetalloproteinaz

Extravasation injury is frequently seen particularly in cancer patients. Full-thicknessskin necrosis after extravasation of the widely used chemotherapeutic agent doxorubicin is asignificant source of morbidity in cancer patients. Although, various treatment options havebeen proposed for this type of injury, there is no consensus regarding the management of suchlesions. The aim of this study was to determine the effectivity of doxycycline as a treatment ina rat extravasation model.Forty Wistar-Albino rats, weighing 300 to 350 g, were used in this study. The ratswere divided to in four group and doxycycline 30 mg/kg/day was administred to three groupvia oral route between 0 and 15 days. Group 1 (n=10): One day before the injury they tooktreatment . Group 2 (n=10): Same time they took treatment whith injury . Group 3 (n=10):One day after the injury they took treatment. Group 4 (n=10): Control group (no treatment).The rats were anesthetized with ketamine hydrochloride and xylazine. All rats received a 1mg of doxorubicin in 1 cc of saline via intradermal flank injection. At the end of seventh,tenth, twelfth and fifteenth days, the size of ulcers at the injection site were measured viaimage analysis program. A biopsy specimen, including necrotic tissue with adjacend healthytissue, was obtained at the end of the fifteenth day. Biopsy specimens were evaluatedhistopatologically and neutrophil counts were obtained at the adjacent normal tissue.In group 1 and 2 there were statistically significant difference in the size of necrosiswhen compared with the control Group. There was no statistically significant difference inthe size of necrosis in grup 3 when compared with the Group 4 (control). There wasstatistically significant difference in Groups 1, 2 and 3 the neutrophils counts when comparedwith Group 4 (control) . The data suggest that doxycyline more effective in treatment ofdoxorubicin injury when administered at the same day or the day before doxorubicinextravasation.Key words: extravasation, doxorubicin, doxycycline, matrix metalloproteinase