Femur trokanterik kırıklarının proksimal femoral çivi ile tedavisinde başarıyı etkileyen faktörler

Abstract

Yaşlı popülasyondaki femur trokanterik kırıkları giderek daha yaygın hale gelmiş veson zamanlarda büyük bir sağlık sorununa dönüşmüştür. Yaşlı popülasyonda ortayaçıkan kırıkların çoğunluğu önemli bir morbidite ve mortalite nedenidir. Bukırıklarda, ameliyat sonrası mortalite ilk 6–12 ayda % 20 - % 30 kadarbildirilmektedir.Son yıllarda femur trokanterik kırıklarının tedavisinde proksimalfemoral çivi sık olarak kullanılmaktadır. Çalışmada femur trokanterik kırıknedeniyle proksimal femoral çivi uygulanarak tedavi edilen olgularda başarıyıetkileyen faktörler araştırıldı. Çalışmada Ocak 2015-Ocak 2019 arasında EskişehirOsmangazi Universitesi Ortopedi ve Travmatoloji A.B.D' da tedavileri yapılan 18yaşından büyük, aynı tarafta pelvis ve diz bölgesinde kırık olmayan, çoklu travmageçirmemiş ve patolojik olmayan 152 femur trokanterik kırık olgusu retrospektifolarak değerlendirildi. Olguların yaş, cinsiyet ve ek hastalık bilgileri toplandı.Olguların ameliyat öncesi ve sonrası klinik ve radyografik verileri, AO/OTAsınıflaması, lag vidasının femur boynundaki konumu, tip-apeks mesafesi, kırıkredüksiyonun yeterliliği, implant tipi (PFN-A, çift lag PFN,İntertan), femurproksimalinin lateral duvarının durumu, ameliyat öncesi ve sonrası sosyalfonksiyon(Jensen) indeksi, Parker ve Palmer mobilite skorları değerlendirildi.İstatiksel analiz için IBM SPSS 21 programı kullanıldı.Olgulardan 142'sinin (%95,6)65 yaş üzerinde olduğu saptandı. Stabil olmayan 31-A2.3 kırık tipi 67 (%44,1) olguile en sık olarak görülen kırık tipidir. Kırık tipi ve femur baş-boynuna uygulananvidanun kemikten sıyrılması (cut-out) arasında anlamlı bir ilişki saptanmadı(p=0.283). Vidanın konumunun anteriorda olmasının tedavi başarısızlığınde önemlietkenlerden olduğu belirlendi (p<0.0001). Kırık redüksiyonu kötü olan 18(%12)olgunun 12'sinde sıyrılma (cut-out) görüldü. Kırık redüksiyonunun kötü olmasıtedavi sonucunu etkileyen önemli risk faktörü olarak değerlendirildi. Cerrahigirişim sırasında 4 farklı implant tipi kullanıldı (çift lag PFN,DLT-PFN,İnterTAN,PFN-AII). PFN-AII kullanılan olgularda sıyrılmanın(cut-out) daha çok olduğusaptandı (p<0.005).Ameliyata kadar geçen süre ve mortalite arasında istatiksel olarakanlamlı bir ilişki belirlenmedi.

Due to aging population, higher number of osteoporosis-related fracture, mainlyaffect older people.The treatment outcome for many femur trochanteric fracturepatients remains to be improved.Young patients is uncommon.Today,proximalfemoral nails(PFN) are mostly used for treatment.In this thesis, the factors affectingthe success of the treatment of intertrochanteric fracture with PFN in orthopedics andtraumatology are important in terms of treatment process, workloadaspects.Aretrospective review of 152 patients with intertrochanteric fractures at EskişehirOsmangazi University Medical Faculty,Orthopedics and Traumatology departmentbetween jan2015-jan2019.Patients older than 18 years, without pathologic, ipsilateralpelvic and knee fractures were included in the study. Patients' age, sex, andadditional disease information were collected. Patient radiographic data before andafter surgery, AO / OTA classification, Cleveland zone, type-apex distance,adequacy of fracture reduction, implant type (PFN-A, double lag PFN, Intertan),lateral Cortex status, preoperative and postoperative social function (Jensen) index,Parker and Palmer mobility scores were evaluated. IBM SPSS 21 program was usedfor statistical analysis.While the age range of 6 (4.1%) patients was 55-64, it wasfound that the age range of 142 (95.6%) patients was greater than 65.Unstable 31-A2.3 fracture type was the most common with 67 (44.1%) patients. There wasno significant relationship between fracture type and cut-out (p = 0.283).Anterior position of the screw was found to be an important factor in treatmentfailure (p <0.0001). Poor fracture reduction was considered as an important riskfactor affecting treatment outcome. Four different types of implants were used(double-lag PFN, DLT-PFN, InterTAN, PFN-AII). Cut-out was found to be higher inPFN-AII patients in relation to implant type and treatment success (p <0.005).Therewas no statistically significant relationship between delay to surgery andmortality.