A Comparative analysis of the 1960 and 1980 military interventions in Turkey

Abstract

11 ÖZET Bu tezin amacı Türk siyasi yaşamında ordunun devleti koruyucu rolünün evrimini, 1960 ve 1980 askeri darbelerinin karşılaştırmalı analizi ile yapmaktır. Bu karşılaştırma bizim şu noktayı görmemizi sağlar: 1960 ve 1980 askeri darbeleri ` rasyonel demokrasi ` olgusun siyasal yasama geri getirmeyi amaçladığı halde, her müdahale demokrasi olgusuna farklı anlamlar yüklemiş, demokrasiyi kendi meşru zemini olarak kullanmıştır, ve daha önemlisi devlet iktidarım ve devlet özerkliğini kurmak için bir ` karar-alıcı ` kurum işlevini görmüştür. 1960 ve 1980 askeri darbelerinin karşılaştırmalı çözümlemesinden üretilen bu tezin ana teması, ordunun bir karar-alma organı veya bir devlet seçkini olarak hareket ettiği zamanlarda, devleti koruma işlevini üstlendiğidir. Bu konuyu daha detaylı araştırmak için; askeri müdahalelerin örgütlendiği yollar ve siyasal yasamı yeniden kurma girişimleri incelenmiştir. Bu analiz içinde, 1961 ve 1982 Anayasaları karşılaştırılmış ve aralarındaki farklılıklara rağmen her iki darbenin ve yaşama geçirilen anayasaların devleti koruma ve devlet iktidarını ve özerkliğini pekiştirme amaçlarını üstlendiği ortaya konulmaya çalışılmıştır.

ABSTRACT The objective of this thesis is to analyse the evolution of the role of the military in Turkish politics as the guardian of the state. In doing so, the thesis provides a comparative analysis of the 1960 and the 1980 military interventions. This comparison allows us to see that, although both interventions had aimed at bringing the ` rationalist democracy ` back in the political life, each intervention employed a different conception of democracy; used it as a ground for the legitimacy of the intervention; and acted, in fact, as a decision-maker to restore state power and state autonomy. The main argument of this thesis, which was constructed on and out of the comparison between the 1960 and 1980 military interventions, is that in a time when the military acts as a decision-maker and as a state elite, it functions as the guardian of the state. In order to subserve this argument, the thesis proceeds by delineating, in a detailed manner, the way in which each intervention was organised and attempted to restructure the political scene. It offers a comprehensive analysis of the 1961 and 1982 Constitutions in such a way as to demonstrate that, despite their differences, the military in each case placed the need to guard the state- its power and autonomy- at the apex of the political stage of Turkey.