Ekimden 6 yıl sonra 19 farklı yonca çeşidinde verim ve dip kaplama özellikleri üzerinde bir araştırma

Abstract

-47- Ö Z E T Ege Üniversitesi Ziraat fakültesi, Tarla Bitkileri ı- tı;~-' -.e `r `--`.'`.., Bölümü döneme tarlalarında 1985 yılı vejetasyon döneminde yürütülen bu araştırmada, değişik yonca çeşitlerinin verim ve kalite ile ilgili bazı karakterleri ve dip kaplama özellikleri incelenmiş, materyal olarak da 19 fark lı yonca çeşidi kullanılmıştır. 1979 yılında tesadüf blokları deneme desenine göre 3 tekerrürlü olarak kurulmuş olan araştırma parsellerinde 17» 5 cm sıra arası mesafe ile 4 sıra bulunmaktaydı. Parsel boyu 3 metre 2 olan deneminin toplam genişliği ise 0(7x3= 2»1 m idi0 Biçim dönemlerinin belirlenmesinde yoncanın f« 10-25 çiçeklerime dönemi esas alınmış ve 3 biçim uygulanmıştır» Biçim ler çayır biçme makinası yardımıyla yapıldıktan sonra yeşil ot tartımma geçilmiş, tesadüfi olarak alman 250'şer gr'lık ör nekler 105 C *de kurutularak, sap ve yaprak aksamları ayrılmış ve kuru madde kapsamları tespit edilmiştir. Bu -ayrımlar sonucu elde olunan materyal üzerinde Bulgurlu (1967) 'nun önerdiği yön temlere göre ham protein ve ham kül analizleri yapılarak oran lar ve verimler hesaplanmıştır. Çeşitlerin bitki ile kaplı olan değerleri de Oonard'ın transekt yöntemi yardımıyla bulunmuş tur.-48- Elde edilen bütün rakamlar Ege Üniversitesi Bilgisayar Araştırma ve Uygulama Merkezi 'nin, Ziraat Fakültesi Termina linde değerlendirilmiştir. Sonuçlar aşağıdaki şekilde özetle nebilmektedir. Araştırma sonucunda Gody ve Peru çeşitleri yeşil ot, Scout çeşidi EM oranı» Moapa çeşidi KM verimi, HP ve HK verimi açısından da Mesaasirsa çeşidi en üstün bulunmuştur. Ayrıca Ladak çeşidi en yüksek bitki kaplama değerine sahip olmakta, sonuçlar topluca dikkate alındığında bu çeşitlerin üstün özel liklerini kombine etmek amaoıy:a ıslan çalışmalarına başlanması ve bölgede her yönüyle üstün bir çeşidin ortaya çıkarılması öne- rileb ilmektedir.

*49- S U M M A B T In this research study carried out in the experimental fields of the Field crop Department Agriculture Faculty Aegean university t îzmir in I985 yield, quality and basal cover of nineteen alfalfa varieties were investi gated. This trial was conducted out in the randomized block complete design with three replications. Each plot had four rows with 17 t5 om apart and plot 2 size was 3 m z 0t7 - 2,1 m. The plots. were cut in the 10 *- 25 % flowering stage of alfalfa and three harvest were taken» The cuttings were done using a mower and after weighing the green fodder, a sample of 25O g wa6 separated from each plot. The samples o were dried at 105 C for 24 hours and the dry matter content of leaves and stems were determined. Later on crude protein and crude ash analyses were done following the methods given by Bulgurlu (I967). Having the results of crude protein and crude ash analyses yield figures of crude protein and crude ash were found. To determine the basal cover characteristics of different varieties, line intereeption techniques of conard were used. All data taken from the experiment were evaluated statisticaly at the IBM terminal of Faculty of Agriculture. The results were summarized as fallowing».50- Aceording to the results of the experiment, the MCodyfand `Peru,, varieties were the most green herbage yielders. MScoutM had the highest dry matter percentage while `Moapa,, had the most dry matter yield capacity. MMessasirsaf( ranked first in terms of crude protein and crude ash yields. nLadak() variety seemed to have the best basal coverage. As a basic result of this researehf we may suggest that an improvement program on alfalfa to combine these goad characteristics should commence in advance.