Biçim uygulamalarının değişik yonca çeşitlerinin tohum verimi ve buna ilişkin diğer bazı karakterler üzerine etkisi

Abstract

31 ÖZET Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi, Tarla Bitkileri Yetiştirme Bölümü deneme tarlalarında 1987 yılı vejetasyon döneminde yürütülen bu araştırmada, biçim uygulamalarının değişik yonca çeşitlerinin tohum ve rimi ve buna ilişkin bazı karakterler üzerine etkisi incelenmiş, materyal olarakta, 7 farklı yonca çeşidi kullanılmıştır. 1984 yılında tesadüf blokları deneme desenine göre 4 tekerrür lü olarak kurulmuş olan araştırma parsellerinde 35 cm sıra arası mesafe ile 4 sıra bulunmaktaydı. Parsel boyu 4.5 metre olan denemenin toplam geniş liği ise 1.4x4. 5 = 6. 3 m2 idi. Denemedeki parseller ilkbaharda temizlik için çayır biçme makina- sıyla biçilmiştir. Bu biçimden sonra 4.5 m boyundaki parseller tam çi - çeklenme döneminde ortadan bölünerek bir yarısı tohuma, diğer yarısı da biçilip yeniden gelişmeye bırakılmıştır. Tohuma bırakılan kısımda tohum renginin homojen bir duruma geldiği ve meyvelerin % 60-70' i kahverengi olduğunda birinci biçim uygulamasına başlanmıştır. Alınan bu bitki örnekleri de sapta salkım sayısı, salkımda meyve sayısı, salkım uzunluğu ve meyvede dane sayısı, 1000 dane ağırlığı gibi verim komponentleri tespit edilmiştir. Ayrıca tüm parseller ayrı ayrı biçilerek parsellerin tohum ve sap verimleri saptanmıştır. Parsel alanının dekara çevrilmesiyle de dekara tohum ve sap verimi hesaplanmıştır. Gelişmeye bırakılan parsellerin diğer yarısında da aynı işlemler yapılmıştır. Daha sonra iki biçim uygulamasında çeşitlerin verimleri ve buna ilişkin bazı karakterleri saptanarak karşılaştırılması yapılmıştır. Biçim uygulamalarından elde edilen bütün rakamlar Ege üniversitesi Bilgisayar Araştırma ve Uygulama Merkezinin, Ziraat Fakültesi termina linde değerlendirilmiştir. Sonuçlar aşağıdaki şekilde özetlenebilmek tedir.32 Araştırma sonucunda bölgemize adapte olmuş 7 farklı yonca çeşidi nin tohum verimleri arasında bir fark bulunamamıştır. Bu yonca çeşitle riyle bölgemizde tohum üretimi yapılmak istendiğinde ilkbahar temizli ğini takip eden sürümün tohuma bırakılmasıyla en yüksek tohum verimi elde edilebilmektedir. II. biçim uygulamasında ise tohum verimleri düşmektedir.

33 SUMMARY In this research study carried out in the experimental fields of the Field Crop Department Agriculture Faculty of Aegean University, Izmir in 1987. Effect of the cutting practicies on seed yield and some charac ters as regarding to the seven alfalfa varieties were investigated. This trial was conducted out in the randomized block complete design with four replications. Each plot had four rows with 35 cm apart 2 and plot size was 1,4x4,5 = 6,5m. The plots were cut to clean by machine in Spring. After from this cutting, the plots that were 4,5 m long diveded to the two equal parts which of them was seed production and another was regrowth in the full- bloom stage. In the plots left for seed production, the cut was made when the seed colour is homogen and the 60-73 % of the pods are brown. Two samples were taken from each plot as randomly. In this samples, some yield components such as racemes/stem, pods/raceme, racemelong, seed/ pod. and 1000 -seed weight were determined. At the same time, the all plots were cut and the seed and stem yields were determined. Later, the yields of plots were translated to the yields of 100 square meter. The same procedures were repeated in the all plots left for regrowth. Later, the two cutting treatments with regared to the seed yield and some characters as regarding to the seven alfalfa varieties were compared. All data taken from the experiment were evaluated statisticaly at the IBM terminal of Faculty of Agriculture. The results were summarized as following At the result of this research, between the cutting treatments was found important difference. The first cutting gave the most seed yield for the all alfalfa varieties. Between the alfalfa varieties, there was no important difference in the seed yield.