İskeletsel sınıf II maloklüzyonun ortognatik cerrahi ile tedavisinde ortaya çıkan sert doku, yumuşak doku ve farengeal hava yolu değişikliklerinin değerlendirilmesi

Abstract

AMAÇ: Şiddetli iskeletsel sınıf II maloklüzyona sahip erişkin bireylerde tek ve çift çene ortognatik cerrahi tedavisi ile elde edilen sert doku, yumuşak doku, hyoid kemik ve farengeal hava yolunda meydana gelen değişikliklerin boyutsal ve alansal olarak değerlendirilmesidir.MATERYAL VE METOD: Araştırmamız, iskeletsel Sınıf II maloklüzyonlarının tedavisi amacı ile başvuran, tedavileri çift çene (Lefort I ve sagital split ramus osteotomi) şeklinde yapılan 12 erişkin birey (11 kız, 1 erkek birey) ve tek çene (sagital split ramus osteotomi) ortognatik cerrahi ile yürütülmüş olan 11 erişkin bireyden (6 kız, 5 erkek birey) tedavi öncesi ve sonunda alınan toplam 46 lateral sefalometrik film üzerinde yürütülmüştür. Bu radyografiler üzerinde bireylerin kraniyofasiyal, dental, yumuşak doku, hyoid ve farengeal hava yoluna ait boyutsal ve alansal ölçümler de yapılmıştır. Farengeal hava yolu nazofarengeal, orofarengeal ve hipofarengeal olmak üzere 3 alana ayrılmış ve planimetre ile ölçülmüştür. Tüm ölçümlerin çift çene ve tek çene grup içi tedavi dönemleri arasındaki farklılıklarının değerlendirilmesi için Wilcoxon Signed Ranks Testi kullanılmıştır. BULGULAR: Tek çene cerrahi grubunda mandibulanın sagital yöndeki konum değişikliğini gösteren tüm ölçümlerde artışlar (p<0.01), SN-GoGn değerinde artış (p<0.01), H-Ver değerinde artış (p<0.01) izlenmiştir. Nazofarengeal (ALAN1) hava yolu alanında artış (p<0,01) ve orofarengeal (ALAN 2) ve hipofarengeal (ALAN 3) hava yolu alanı ve boyutsal ölçümlerinde artışlar (p<0,01) izlenmiştir. Çift çene cerrahi grubunda maksillanın gömülme miktarını gösteren A-Hor ve U6t-Hor azalma (p<0.01), mandibulanın ileri yönde hareketini gösteren tüm parametrelerde ise (p<0.01) artışlar, ön yüz yüksekliğinde azalma (p<0,05), H-Ver değerinde artış (p<0,05) ve H-Hor değerinde ise azalma (p<0,01) tespit edilmiştir. Nazofarengeal havayolu alanında (ALAN 1) azalma (p<0,01) izlenmiştir. Orofarengeal havayolu alanında (ALAN2; p<0.01) ve hipofarengeal havayolu alanında (ALAN3; p<0.05) ve boyutsal ölçümlerinde (p<0,01) artışlar gözlenmiştir. SONUÇ: İskeletsel Sınıf II maloklüzyonun tek çene ve çift çene grubunda ortognatik cerrahi ile tedavisi orofarengeal, hipofarengeal ve dolayısıyla tüm farengeal havayolunda önemli düzeyde artışlara sebep olmuştur. Çift çene grubunda nazofarengeal alan ve boyut ölçümlerinde bir miktar azalma izlenmiş olsa da, bu grupta da total farengeal ölçümlerinde artış tespit edilmiştir. Anahtar Kelimeler: Farengeal hava yolu, Ortognatik cerrahi, Sınıf II maloklüzyon, Sınıf III maloklüzyon.

AIM: The aim of this study is the dimensional and areal evaluation of changes in the hard tissue, soft tissue, hyoid bone and pharyngeal airway obtained by single and double mandibular orthognathic surgery in adult individuals with severe skeletal class II malocclusion.MATERIAL AND METHODS: Our study was conducted on a total of 46 lateral cephalometric films of patients, with skeletal class II malocclusion and undergone orthognathic surgery, taken before and after treatment. Twelve adult subjects (11 female, 1 male) were treated by single jaw surgery (sagittal split ramus osteotomy) and 11 adult individuals (6 female, 5 male) were treated by double jaw surgery (Lefort I and sagittal split ramus osteotomy). Dimensional and spatial measurements of the craniofacial, dental, soft tissue, hyoid and pharyngeal airway were also performed on these radiographs. The pharyngeal airway is divided into 3 areas, nasopharyngeal, oropharyngeal and hypopharyngeal, and measured by planimeter. The Wilcoxon Signed Ranks Test was used to assess the differences in all measurements between double-jaw and single-jaw intra-group treatment periods.RESULTS: Measurements indicating changes in sagittal position of the mandible in the single jaw surgery group; SN-GoGn and H-Ver, showed an increase (p<0.01). Increases in nasopharyngeal (area 1) airway area (p <0.01) and increases in oropharyngeal (area 2) and hypopharyngeal (area 3) airway area and dimensional measurements (p <0.01) were observed. In the double jaw surgery group, parameters indicating the amount of maxillary impaction, A-Hor and U6t-Hor, decreased (p<0.01), all parameters indicating the mandibular advancement increased (p<0.01), anterior facial height decreased (p<0,05), H-Ver value increased (p<0,05) and H-Hor value decreased (p<0,01). A decrease in the nasopharyngeal airway area (area 1) (p <0.01) was observed. There were increases in the oropharyngeal airway area (area 2; p <0.01) and in the hypopharyngeal airway area (area 3; p <0.05) and in the dimensional measurements (p <0,01).CONCLUSION: Skeletal Class 2 malocclusion treatment with orthognathic surgery in the single jaw and double jaw group caused significant increases in the oropharyngeal, hypopharyngeal, and therefore entire pharyngeal airways. Although there was a slight decrease in nasopharyngeal area and size measurements in the double jaw group, there was an increase in total pharyngeal measurements in this groupKEYWORDS: Class II malocclusion, Orthognathic surgery, Class III malocclusion, Pharyngeal airway