Ortognatik cerrahi endikasyonu konulan hastaların lakrimal kanal morfolojilerinin osteotomi ve fiksasyon güvenliği açısından sağlıklı bireyler ile karşılaştırılması

Abstract

Günümüzde insanların büyük bir kısmı dentofasiyal deformitelerden etkilenmektedir. Bu deformiteler basit şekilde tedavi edilebilmekle beraber bazı durumlarda ortognatik cerrahiye ihtiyaç duyulmaktadır. Ortognatik cerrahi uygulanırken birtakım komplikasyonların oluşması kaçınılmaz olmaktadır.Bu araştırmanın amacı; ortognatik cerrahi endikasyonu konulan hastalardan preoperatif konik ışınlı bilgisayarlı tomografi çekilerek lakrimal kanal seyri ve morfolojisi değerlendirilerek uygulanacak olan ortognatik cerrahi işlemler sırasında oluşabilme ihtimali olan komplikasyonları minimalize ederek ortognatik cerrahi ameliyatlarını daha hızlı, güvenli ve kontrollü yapılmasına sağladığı katkıları değerlendirmektir.Araştırmamıza kanin dişleri mevcut olan 60 kişi dahil edilmiştir. Grup 1: Ortognatik cerrahi endikasyonu konulan 30 kişiden, Grup 2: Sağlıklı 30 kişiden oluşmaktadır (n=30). Araştırmamıza dahil olan kişilerden konik ışınlı tomografi çekilerek lakrimal kanalın seyri ve morfolojisi değerlendirilerek kıyaslanmıştır. Bu amaçla 2 farklı ölçüm yapılmıştır: Grup 1 ve Grup 2: Kanin diş apexinden lakrimal kanalın alt açılış noktasına olan vertikal uzunluk (İK). Grup 1 ve Grup 2: Lakrimal kanal üst giriş noktası (SL), lakrimal kanal alt çıkış noktası (İL) ve iki yapının orta noktasından (ML) alınan sagittal kesitteki ön-arka uzunluk.Sonuç olarak, sol taraf ML, sağ ve sol İK mesafeleri dentofasiyel deformitesi olan hasta gruplarında istatististiksel olarak daha büyük çıkmıştır. Diğer mesafelerde anlamlı fark bulunamamıştır.

Nowadays the majority of the human population suffers from dentofacial deformities. Besides of easy treatment options, in certain cases orthognathic surgery procedures are unavoidable. While performing these procedures several complications are inevitable.The purpose of this study is to obtain preoperative CBCT images from orthognathic surgery indicated patients and evaluate the trace of nasolacrimal duct morphology which will help us to minimize the complications (nerve damage, bad splits ie) which can occur and shed light on the way performing these procedures faster, safer and more controllable.60 people with canine teeth were included in our study. Group 1: Thirty patients with orthognathic surgery, Group 2: 30 healthy people (n = 30). CBCT was used to evaluate the course and morphology of the lacrimal duct. Two different measurements were made for this purpose: Group 1 and Group 2: Vertical length from the canine tooth apex to the lower opening point of the lacrimal duct (İK). Group 1 and Group 2: Lacrimal canal upper entry point (SL), lacrimal canal lower outlet point (IL) and anterior-posterior length in sagittal section taken from midpoint (ML) of two structures. As a result, the left-sided ML, right and left İK distances were statistically larger in patients with dentofacial deformity. No significant difference was found in other distances.