A ?compassionate? episode in anglo-Ottoman history: British relief to `93 refugees (1877-78)

Abstract

Bu tez 1877-78 Osmanlı-Rus Savaşı muhacirlerine ('93 Muhacirleri) yapılan İngliz yardımının derinlemesine bir analizini sunmayı amaçlamaktadır. Savaşın gidişatı özellikle Balkanlarda muazzam bir kitlesel göçe sebep olmuştur. Yüzbinlerce muhacir korkunç koşullarda Osmanlı İmparatorluğu'nun iç kısımlarına doğru kaçmak zorunda kalmıştır. İngiliz resmi dış politikası tarafsızlık olarak belirlenmişti, buna rağmen sivil girişim diplomatik aktörlerle beraber desteklerini insani yardım yoluyla gösterdiler. Londra'da bir kampanya başlatıldı ve Sermaye-i Şefkat-i Osmaniyye '93 Muhacirlerine yardım için özel olarak kuruldu ve diğer İngliz yardım örgütleri de sbu avaşmayanların yardımına müdahil oldular. Babıali'deki İngiliz Büyüelçisi bütün süreci yönetti ve emrindeki diplomatic ağı seferber etti, böylece hayırseverlik diplomasinin bir aracı olarak kullanıldı. İnglizlerin '93 Muhacirlerine yardım için bu çabası Osmanlı yetkililerince hoşnutlukla karşılandı ve Sultanın takdirini kazandı.Bu tez İngiliz-Osmanlı Traihnin bu nadiren bilinen bölümünü, dönemin klasik diplomatik tarih yaklaşımlarından uzak olarak ortaya çıkarıyor ve konuyu İngliz-Osmanlı ilişkilerinin farklı bir boyutu olarak ele alıyor.

This thesis aims to provide an indebt analysis of the British relief to the Ottoman Refugees of 1877-78 Russo-Turkish War (?93 Refugees). The course of the war resulted in an enormous exodus especially through the Balkans. Hundreds of thousands of Ottoman subjects had to flee towards the heartlands of the Ottoman Empire in destitute conditions. The official British foreign policy was determined as neutrality, however the British civilian initiative together with the diplomatic actors showed their support through humanitarian relief. A campaign was initiated in London and The Turkish Compassionate Fund was established especially for the ?93 Refugees and other British organizations got involved in the relief of these non-combatants. The British Ambassador to the Porte superintended the whole process and mobilised the diplomatic network under his command thus philanthropy was used as a tool of diplomacy. The British endeavour to succour ?93 Refugees was met with content by the Ottoman authorities and received the Sultan?s appreciation.This thesis reveals a rarely known episode of Anglo-Ottoman history far from the classical approaches of the diplomatic history of the period and handles the issue as a different dimension of the Anglo-Ottoman relations.