Anlaşmalı ve çekişmeli boşanan bireylerin empatik eğilim düzeylerinin karşılaştırılması; İstanbul Anadolu Adliyesi örneği

Abstract

Özet: Bu araştırmanın amacı boşanma sürecinde olan bireylerin empatik eğilimlerinde boşanma türüne göre (anlaşmalı veya çekişmeli) farklılığın olup olmadığını incelemektir. Çalışmanın bir diğer amacı da katılımcıların empatik eğilimleri ile bazı değişenler arasında ilişki olup olmadığını araştırmaktır. Araştırmaya İstanbul Anadolu Adalet Sarayı Aile Mahkemesi'ne boşanmak için gelen 50 kadın (Xyaş= 37.38±8.32 yıl), 50 erkek (Xyaş= 39.75±10.57 yıl) olmak üzere toplam 100 (Xyaş= 38.52±9.49 yıl) kişi katılmıştır. Veri toplama aracı olarak kişisel bilgi formu ve `Empatik Eğilim Ölçeği` kullanılmıştır. Verilerin analizinde betimsel istatistik analizi (ortalama, standart sapma, frekans ve yüzde), Kolmogorov Smirnov ve Levene Testi, bağımsız örneklem t testi ve tek yönlü varyans analizi (ANOVA) kullanılmıştır. Elde edilen bulgulara göre katılımcıların empatik eğilimlerinde boşanma türüne (anlaşmalı veya çekişmeli) göre istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık bulunmamıştır (p>0.05). Boşanma sürecindeki bireylerin empatik eğilimlerinin cinsiyetlerine göre farklılaştığı (p<0.05) görülmüştür. Boşanma sürecindeki kadınların empatik eğilimleri erkeklerden daha yüksek düzeyde bulunmuştur. Bu bulgulara ek olarak, katılımcıların empatik eğilimlerinin çalışma durumu, boşanma geçmişi, evlilik birliği içinde profesyonel destek alıp almama durumu, yaşadığı yer, gelir durumu, eğitim, evlenme şekli, evlilik süresi, çocuk sayısı ve boşanma nedeni değişkenlerine göre istatistiksel olarak farklılaşmadığı görülmüştür (p>0.05). Bu araştırma sonunda, boşanma sürecinde olan kadınların kendilerini başkasının yerine koyabilme yeteneği ve anlayışlı olma eğiliminin erkeklerden daha yüksek olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Katılımcıların anlaşmalı veya çekişmeli boşanma türünü tercih etme durumlarının empatik eğilim ile ilişkisi olmadığı da bu araştırma sonunda elde edilen bir bulgudur.Anahtar kelimeler: Boşanma, Empatik Eğilim, Aile

Summary: The aim of this study is examining differences in empathic tendencies of individıuals who are in divorce process according to their divorce type (uncontested or contested). Another aim of the study is examining the relation between particiapants' empathic tendencies and some variables. 50 women (Xage=37.38, SD=8.32) and 50 men (Xage=39.75, SD=9.49) participated in the study who file a divorce case in İstanbul Anatolian Courtyard. Empathic Tendency Scale was used as a data collection tool. Descriptive statistics (mean, standart deviation, frequency and percentage), Kolmogrov Smirnov and Levene Test, independent sample t-test and one way analysis of variance (ANOVA) is used for analysis of the data. Findings suggest that there is no statistically significant difference in empathic tendencies of particiapants in terms of divorce type (uncontested or contested) (p>0.05). It is seen that empathic tendencies of individıuals who are in divorce process differ in terms of their gender (p>0.05). It is found that women who are in divorce process have higher empathic tendency levels than men. In addition to these findings, empathic tendencies of particiapants do not differ statistically in temrs of employment status, divorce history, getting professional suport during marriage, place of living, income, education, marriage type, marriage duration, number or children and reason of divorce (p>0.05). In the end, the study show that women who are in divorce process have higher empathic abilities and understanding tendencies than men. Preference of uncontested or contested divorce situation is not related to empathic tendencies of particiapants is the finding of the study. Keywords: Divorce, Emphatic Tendency, Family, İstanbul Anadolu Courtyard Sample