5395 Sayılı Çocuk Koruma Kanunundaki danışmanlık tedbirinin sosyal hizmet açısından değerlendirilmesi; Ankara örneği

Abstract

5395 Sayılı Çocuk Koruma Kanunu'nun Danışmanlık tedbiri hizmetinin işlev ve yeterliliği konusunun ele alındığı bu çalışmada, Danışmanlık tedbirinin, tedbiri yürüten farklı branşlardaki meslek elemanları tarafından algılanış ve uygulama biçimi, mevzuat açısından değerlendirilmesi, tedbirin gerekliliği, meslek elemanlarının yeterliliği, süreç içerisinde karşılaşılan sorunlar, var olan toplumsal kaynakların kullanımı, meslek elemanlarına verilen yetkiler ve Danışmanlık tedbirinin nasıl olması gerektiği gibi konulara açıklık getirilmesi amaçlanmıştır. 5395 sayılı ÇKK'daki Danışmanlık tedbiri üzerinde yapılan çalışmaların azlığı ile özellikle bu tedbirin Sosyal Hizmet açısından değerlendirmesi alanında yapılan araştırmaların eksik oluşu konunun önemini ortaya çıkarmıştır. Bu çalışma nitel araştırma yöntemi kullanılarak, Ankara ilinde bulunan 6 Sosyal Hizmet Merkezi ve 2 Rehberlik Araştırma Merkezinde, toplamda 18 meslek elemanı ile soru formu yardımıyla derinlemesine görüşülerek gerçekleştirilmiştir. Bu görüşmeler neticesinde elde edilen bulgular, içerik analizi yöntemiyle yorumlanarak alt tema ve temalara ulaşılmış, kuramsal çerçevede tartışmaya sunulmuştur. Uygulamadan kaynaklı problemlerin varlığının, mevzuattan kaynaklı sorunların varlığından daha fazla olduğu, Danışmanlık tedbirinin ek iş olarak görüldüğü, bu hizmetin profesyonel hizmet veren bir kurum haline getirilerek sunulması gerektiği, kamu kurumları arasında koordinasyon eksikliğinin olduğu ve kaynakların aktif olarak kullanılamadığı, meslek elemanlarının bilgi düzeyinin ve yeterliliğinin düşük olduğu, vakaların meslek elemanının profesyonelleştiği alanlara göre dağıtılması ve meslek elemanlarına tatmin edici ücret ödenmesi gerektiği sonuçları ortaya çıkmıştır.

In this study, which deals with the function and the adequacy of the counseling service of Child Protection Law No. 5395, the counseling measure is evaluated by the professional staff in different departments carrying out the care, evaluation from the perspective of legislation, necessity of the measure, adequacy of professional staff, problems encountered in the process, the use of existing social resources, the authority given to professional staff, and how counseling measures should be. The lack of studies on the counseling center in the number 5395 and the lack of research in the field of evaluation of this measure in terms of Social Service have proved to be important. This study was carried out using qualitative research method in 6 Social Service Centers and 2 Guidance Research Centers in Ankara with in depth interviews with a total of 18 professional staff with the help of a questionnaire. The findings of these interviews were interpreted by content analysis method and sub-themes and themes were reached and presented in the theoretical framework. The existence of problems arising from the application is more than the existence of the problems arising from the legislation, the consultancy measure is seen as additional work, this service must be presented as a professional service institution, the lack of coordination between public institutions and resources can not be used actively and the level of knowledge and competence it has been revealed that the cases should be distributed according to the professional areas of the profession and that a satisfactory fee should be paid to the professional staff.