Alkol ve madde kullanım bozukluğu tanısı ile yatan hastalarda tedavi ortamının tedavi motivasyonuna etkisi

Abstract

Bu araştırmanın amacı alkol ve madde kullanım bozukluğu tanısı ile yatan hastalarda tedavi ortamının tedavi motivasyonu üzerindeki etkisini incelemektir.Araştırma İstanbul il sınırları içindeki bir özel hastanede yapılmıştır. Çalışma kapsamına, 2017 yılında Ocak-Mart aylarını kapsayan üç aylık süre içinde yatan ve çalışmaya katılmayı kabul eden toplam 150 hasta alınmıştır. Veriler, Tedavi Motivasyonu Anketi(TMA), Servis Ortamı Ölçeği(SOÖ) ve Kişisel Bilgi Formu(KBF) yoluyla toplanmıştır. Verilerin değerlendirilmesinde yüzdelik, Kruskal Wallis-H testi ve Mann Whitney-U testleri kullanılmıştır. Araştırmadan elde edilen bulgulara göre; hastaların %78.7'si erkek, % 60'ı 25 yaş ve altı, %76'sı bekar, %56'sı lise ve üzeri eğitimli olup %78.7'si ailesi ile birlikte yaşamaktadır. Hastaların %15.3'ü alkol bağımlılığı tanısı ile tedavi olurken, %2.3'ü bonzai, diğerleri ise esrar, eroin bağımlılığı nedeniyle tedavi olmaktadır. Diğer yandan hastaların %56'sı 1-5 yıldır, % 27.3'ü ise bir yıldan kısa süredir madde kullanmakta olup %35'i ilk kez tedavi olmaktadır. Hastaların %24.6'sı daha önce yatarak tedavi görmüştür. Ayrıca hastaların %5.3'ü ilaç tedavisi ile birlikte ÇİP tedavisi almaktadır.Hastaların Tedavi Motivasyonu Anketi genel ve alt grup puanları incelendiğinde; TMA toplam puan ortalaması 100.86 (en yüksek=130) iken ölçek alt gruplarından içsel motivasyon X.46.52 (en yüksek x: 55), dışsal motivasyon x: 15.39 (en yüksek x: 20), kişilerarası yardım 23.55 (en yüksek x: 30) ve tedaviye güven puan ortalaması x: 14.54(en yüksek x:25) olarak bulunmuştur.Servis Ortamı Ölçeği puanları incelendiğinde ise, ölçeğin tüm alt gruplarında hastaların servis ortamı algıları orta düzeyde bulunmuştur. Buna göre; katılım, x: 4.86, destek x: 5.56, spontanlık x: 4.93, otonomi x: 4.16, pratik yönelim x:5.18, kişisel sorun yönelimi x: 4.83, öfke-saldırganlık x: 4.88, düzen-organizasyon x: 6.06, program açıklığı puan ortalaması x: 5.96 ve çalışan kontrolü x: 5.93 olarak bulunmuştur.Hastaların TMÖ ile SOÖ puanları karşılaştırıldığında; SOÖ destek alt grubu ile TMÖ içsel motivasyon, dışsal motivasyon, kişilerarası yardım arama ve ölçeğin toplam puanları arasında ters yönde zayıf bir ilişki saptanmıştır. Tedaviye güven alt boyutunda ise anlamlı düzeyde doğrusal ilişki bulunmuştur. SOÖ ise program açıklığı alt grubu ile TMÖ kişilerarası yardım ve genel puanları arasında yine ters yönde zayıf ilişki, tedaviye güven alt grubu ile de anlamlı düzeyde doğrusal ilişki olduğu görülmüştür. Ayrıca SOÖ çalışan kontrolü alt grubu ile TMÖ karşılaştırıldığında, TMÖ geneli ve içsel motivasyon alt grubu ile arasında ters yönde zayıf ilişki bulunmuştur. Diğer gruplar arasında anlamlı düzeyde bir ilişki belirlenmemiştir (p<0.05).Hastaların Tedavi Motivasyonu Ölçeği puanları bireysel ve hastalık özelliklerine göre değerlendirildiğinde; cinsiyet dışındaki diğer değişkenler yönünden tedavi motivasyonunda anlamlı fark bulunmamıştır.Araştırma sonucunda elde edilen bulgular doğrultusunda, araştırmanın yapıldığı kurumda alkol ve madde kullanım bozukluğu nedeniyle tedavi olan hastaların tedavi motivasyonlarının genel olarak yüksek olduğu, bununla birlikte tedavi ortamının hastaların tedavi motivasyonları üzerinde genel olarak etkili olmadığı görülmektedir.Anahtar Sözcükler: Alkol ve madde kullanım bozukluğu, Tedavi Motivasyonu, TedaviOrtamı.

The purpose of this study is to investigate the effect of therapeutic environment on treatment motivation in patients with alcohol and substance use disorder.The research was conducted in a Greek hospital in a private hospital in the provincial borders of Istanbul. In the scope of the study, a total of 150 patients were admitted to participate in the study and to participate in the three-month period covering January-March 2017. Data were collected through the Treatment Motivation Questionnaire, the Service Environment Questionnaire and the Personal Information Form. Kruskal Wallis-H test and Mann Whitney-U tests were used in the evaluation of the data.According to the findings obtained from the research; 78.7% of the patients were male, 60% were under 25 years old, 76% were single, 56% were high school and over educated and 78.7% were living with their family. 15.3% of the patients were treated with alcohol dependency, 2.3% were treated with bonzai and others were treated due to cannabis and heroin addiction. On the other hand, 56% of patients have been using drugs for 1-5 years and 27.3% have used drugs for a year, and 35% have been treated for the first time. 24.6% of patients had previous inpatient treatment. In addition, 5.3% of the patients are receiving CIP treatment with medication.When the general and subgroup scores of the patients' Treatment Motivation Scale were examined; (Highest x: 130), while the subscale of the scale was X.46.52 (highest x: 55), external motivation x: 15.39 (highest x: 20), interpersonal assistance 23.55 x: 30) and the average of the custody trust scores was x: 14.54 (highest x: 25).When the Service Environment Scale scores were examined, the service environment perceptions of the patients were found to be moderate in all subgroups of the scale. According to this; participation rate x: 4.86, support x: 5.56, spontaneity x: 4.93, autonomy x: 4.16, practical orientation x: 5.18, personal problem orientation x: 4.83, anger- aggression x: 4.88, score average x: 5.96 and employee control x: 5.93.When the scores of patients with TMJ and HRQOL scale were compared; A weak relationship was found between the subordinate group of the STI support and the total scores of the internal motivation, external motivation, interpersonal assistance, and scale of the scale. A significant linear relationship was found in the treatment confidence sub-dimension. On the other hand, it was found that there was a significant linear relationship between the subscale of the program openness subscale and the subscale of TME inter- In addition, when the SES employee control subgroup is compared with the TMO, there is a weak correlation between the TMÖ subscale and the intrinsic motivation subgroup. There was no significant relationship between the other groups (p<0.05).When the treatment motivation scores of the patients were evaluated according to individual and disease characteristics; gender there was no significant difference in treatment motivation. As a result of the research, it is seen that the treatment motivation of the patients treated for alcohol and substance dependency in the study institution is generally high, and there is generally no significant relationship between treatment environment perceptions and treatment motivations.Key Words: Alcohol and Substance Addiction, Treatment Motivation, TreatmentEnvironment