Engelli çocuğu olan anne-babaların kaygı düzeyi ve başa çıkma stratejilerinin değerlendirilmesi

Abstract

Engelli çocuğa sahip anne-babaların kaygı düzeylerinin ve başa çıkma stratejilerinin incelenmesi amacıyla yapılan bu araştırmanın evrenini İstanbul ili Anadolu yakasında faaliyet gösteren özel rehabilitasyon merkezlerinde tedavi gören engelli çocuğa sahip anne-babalar oluşturmaktadır. Çalışma süresince toplam 101 anne-babayla görüşülerek veriler toplamıştır. Verilerin toplanmasında tanıtıcı bilgi formu, sürekli-durumluk kaygı envanteri ve başa çıkma stratejisi ölçeği kullanılmıştır. Çalışmadan elde edilen veriler SPSS programı ile analiz edilmiştir. Yapılan analizler neticesinde anne-babaların durumluk ve sürekli kaygı düzeylerinin orta seviyede olduğu, sürekli kaygı düzeylerinin daha yüksek olduğu, başa çıkma stratejilerinden ise en fazla problem çözmeye dayalı başa çıkma stratejisini kullandıkları görülmüştür. Yapılan istatistiksel analizler neticesinde eğitim durumu, ekonomik durum, engelli çocuğun yaşı, çocuğun engelli olduğuna inanılan çeşitli faktörler, yaşanılan sıkıntıların biriyle paylaşılması, engelli çocuktan utanç duyma, çocuğun çevre tarafından kabullenilmesi gibi değişkenler açısından kaygı düzeylerinin ve başa çıkma stratejilerinin farklılaştığı görülmüştür.

The universe of this research conducted to examine the anxiety levels and coping strategies of parents with children with disabilities and the parents of the disabled children who are treated in special rehabilitation centers operating in Anatolian region of Istanbul. A total of 101 parents were interviewed during the study. Data were collected using descriptive information form, Constant State-Trait Anxiety Inventory, and Coping Strategies Scale. Data obtained from the study were analyzed by SPSS program. As a result of the analysis, it was seen that parents' state and trait anxiety levels were in the middle level, trait anxiety levels were higher and most of the coping strategies used the problem solving strategy. As a result of the statistical analyzes, it was seen that the levels of anxiety and coping strategies differed in terms of variables such as educational status, economic situation, age of handicapped child, various factors believed that the child was disabled, sharing of the troubles experienced, embarrassment of the disabled child and acceptance of the child by the environment.