Sosyal hizmet kuruluşlarından ayrılan gençlerin topluma uyumları üzerine bir inceleme: İstanbul ili örneği

Abstract

Çocukların korunması, ülkemizde olduğu gibi tüm dünya devletlerini ve toplumlarını yakından ilgilendirmektedir. Herhangi bir nedenle ihmal ve istismara maruz kalan çocukların devlet tarafından korunması sağlanmaktadır. Bu kapsamda korunma ihtiyacı içinde olan çocuklar, yaşlarına uygun sosyal hizmet kuruluşlarında korunma ve bakım altına alınmaktadırlar. Bu çalışmanın amacı, 18 yaşını doldurması ile korunma kararı kaldırılarak kurumdan ayrılan bireylerin yaşam sürecinin değerlendirilmesi oluşturmaktadır. Bir diğer amacı ise gençlerin kurum bakımı sonrası yaşadıkları sorunlara sosyal hizmet mesleği disiplini içerisinde çözüm bulmaktır.Araştırma kapsamında İstanbul İlinde yaşayan, 18 yaşına kadar sosyal hizmet kuruluşlarında kalan bireyler ile nitel araştırma tekniği içerisinde yer alan, derinlemesine görüşme tekniği kullanılarak yapılmıştır. Bu kapsamda araştırmacı tarafından yarı yapılandırılmış görüşme formatında hazırlanan, açık uçlu sorular ile 3 kadın, 14 erkek olmak üzere 17 kişi ile görüşme sağlanmıştır. Görüşme sonucunda elde edilen veriler fenomenoloji yaklaşımı ile çözümlenerek bulgular kısmı oluşturulmuştur. Araştırma sonucuna göre, kurum bakım sürecinde aile bireyleri ile iletişimi devam etmeyen gençlerin, 18 yaşını doldurma koşulu ile kurumdan ayrıldıktan sonra yalnızlık hissettikleri, topluma uyum sağlamada ve sorumluluk almakta zorlandıkları tespit edilmiştir. Araştırmanın bir diğer sonucu ise kurumdan ayrılan gençlerin sosyal yaşamlarında desteğe ihtiyaç duydukları, karşılaştıkları zorluklarla mücadele ederken rehberlik edilme ihtiyacı içerisinde oldukları görülmüştür.Anahtar Kelimeler: Korunma ihtiyacı içinde olan çocuk, kurum bakımı, kurumdanayrılma, korunma kararı, sosyal hizmet

The protection of children is closely related to all world states and societies as in our country. The state protects children who are exposed to neglect and abuse for any reason. In this context, children in need of protection are taken under protection and are cared in appropriate social services institutions. The aim of this study is to evaluate the life expectancy of individuals who have left the institution after 18 years of age. Another aim is to find solutions to the problems experienced by the youth after institution care within the discipline of social work profession.Within the scope of the study, in-depth interview technique which is included in the qualitative research technique was conducted with individuals living in İstanbul stayed until age of 18 in social service organizations. In this context, open-ended questions were prepared by the researcher in semi-structured interview format and 17 people including 3 women and 14 men were interviewed. The findings are obtained from the interview were analyzed by phenomenology approach and findings section was formed.According to the results of the study, it is determined that the young people who do not continue to communicate with the family members during institution care process feel loneliness after leaving the institution with the condition of filling the age of 18 and also have difficulty in adapting to the society and taking responsibility. Another result of the research is that the young people who leave the institution need support in their social lives and they need to be guided in dealing with the difficulties they face.Keywords: Children in need of protection, institution care, quit, decision to protect,social service