Fiziksel engelli bireylerde özyeterlilik, öfke ve yalnızlık düzeyleri arasındaki ilişki

Abstract

Engelliler sahip oldukları fiziksel engellerin günlük hayattaki dezavantajları ile birlikte, haklarının toplumda tam karşılık bulmaması nedeni ile öz-yeterliliklerinin düşük olduğu algısına kapılmakta, öfkeli davranabilmektedir. Bununla birlikte engelliler üzerine yapılan araştırmaların içerisinde, engellilerin duygu durumları üzerine odaklanan araştırmaların az olması dikkat çekmektedir. Bu noktadan hareketle hazırlanan çalışmada engelli bireylerin yalnızlık, öfke ve öz-yeterlilik düzeyleri arasındaki ilişkinin araştırılması amaçlanmıştır. Bu amaç doğrultusunda İstanbul Zeytinburnu'daki rehabilitasyon merkezlerine devam eden 18-65 yaş aralığındaki 200 fiziksel engelli bireye anket uygulanmıştır. Uygulanan anket formunda Sosyo-demografik bilgi formu, Genel Öz-yeterlilik Ölçeği, Yalnızlık Ölçeği ve Sürekli Öfke Ölçeği yer almaktadır. Araştırmadan elde edilen bulgulara göre engellilerde düşük öz yeterlilik ve öfke, yalnızlık düzeyini artırmaktadır. Bununla birlikte genel öz yeterlilik algısındaki yetersizliğin de öfkeyi artırdığı belirlenmiştir.

With the daily disadvantages of the physical barriers they have, the disability is perceived as having a low self-sufficiency in the cause that their rights do not fully respond in society, and they can be angry. However, it is noteworthy that there are few studies on the emotional situations of the handicapped in the researches on the handicapped. The aim of this study was to investigate the relationship between the level of loneliness, anger and self-efficacy of disabled individuals. For this purpose, a questionnaire of 200 physically handicapped individuals aged 18-65 years in the rehabilitation centers in Istanbul Zeytinburnu was applied. Socio-demographic information form, General Self-Efficacy Scale, Loneliness Scale and Continuous Anger Scale are included in the questionnaire. According to the findings obtained from the research, low self-sufficiency and anger increase the level of loneliness in the handicapped. However, it was also found that the inadequacy of the general self-efficacy perception aroused anger.