Hemşirelerin iletişim becerileri ve etkileyen faktörlerin belirlenmesi

Abstract

Bu çalışma, hemşirelerin iletişim becerileri ve etkileyen sosyodemografik ve mesleki faktörlerin belirlenmesi amacıyla yapılmıştır. Araştırmanın örneklemini bir eğitim araştırma hastanesinde çalışan toplam 418 hemşire oluşturmuştur. Veri toplama aracı olarak hemşire tanıtıcı bilgi formu ve İletişim Becerileri Envanteri (İBE) kullanılmıştır. Verilerin karşılaştırılmasında t testi, tek yönlü varyans analizi ve Pearson ki-kare testi, korelasyon analizi, post hoc Tukey testi kullanılmıştır. Hemşirelerin İBE toplam puan ortalaması 108.12±13.81, bilişsel boyut puan ortalaması 33.226±5.37, duygusal boyut puan ortalaması 39.101±5.64, davranışsal boyut puan ortalaması 35.79±5.74 olarak tespit edilmiştir. Hemşirelerin yaşı ile İBE genel ve duygusal, davranışsal alt boyut puan ortalamaları arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark olmadığı; sadece bilişsel alt boyut puan ortalamaları arasında farkın istatistiksel olarak anlamlı olduğu saptanmıştır. Hemşirelerin cinsiyeti, medeni durum ve eğitim düzeyi ile İBE genel ve tüm alt boyut puan ortalamaları arasındaki farkın istatistiksel olarak anlamlı olmadığı saptanmıştır. Hemşirelerin çalışma yılı ile İBE genel puan ortalaması ile bilişsel ve davranışsal alt boyut puan ortalamaları arasında fark olmadığı, sadece duygusal alt boyut puan ortalaması ile çalışma yılı arasında istatistiksel anlamlı bir fark olduğu saptanmıştır. Hemşirelerin mevcut servisteki görev süresine göre İBE genel ve bilişsel, davranışsal alt boyut puan ortalamaları arasında ve çalışılan servis ve haftalık çalışma süresi ile İBE genel ve bilişsel, davranışsal alt boyut puan ortalamaları arasında istatistiksel anlamlı bir fark olduğu saptanmıştır. Çalışılan servisi isteyerek seçen hemşirelerin İBE genel ve davranışsal alt boyut puan ortalaması arasında istatistiksel anlamlı bir fark olduğu saptanmıştır. Sonuçta hemşirelerin iletişim becerisine yönelik özellikle bilişsel ve davranışsal boyutlarının geliştirilmesine gereksinim olduğu belirlenmiştir. Hemşirelere yapılan eğitimlerin içeriğinin bu boyutlara yönelik de düzenlenerek yapılması ve belirli aralıklarla beceri düzeylerinin izlenmesi önerilir.

This thesis was conducted to determine the communication skills of nurses and the sociodemographic and occupational factors affecting them. A total of 418 nurses working in an Educational Research Hospital comprised the sample of the study. As a data collection tool, nurse identification information form and communication skills inventory (CSI) were used. T test, one-way variance analysis and Pearson chi-square test, correlation analysis, post hoc Tukey test were used to compare the data. The mean score of the nurses participating was 108.12±13.81, the mean score of the cognitive score was 33.226±5.37, the mean score of the emotional score was 39.101±5.64, and the mean score of the behavioral was 35.79±5.74. It was found that there was no statistically significant difference between the nurses' age and the CSI general and emotional and behavioral sub-size score averages; only the difference between the cognitive sub-size score average was statistically significant. The difference between the gender, marital status and educational level of the nurses and the overall and all sub-size score averages were found not to be statistically significant. It was found that there was no difference between the nurses' study year and the CSI overall score average and the cognitive and behavioral sub-size score averages, but only between the emotional sub-size score average and the study year. There was a statistically significant difference between CSI overall and cognitive and behavioral lower size score averages according to the nurses' tenure in the current service and between the overall, cognitive and behavioral sub-size score averages of CSI during the service and weekly study period studied. It was determined that there was a statistically significant difference between the overall and behavioral sub-size score average of the nurses who chose the service studied willingly. As a result, it was determined that there was a need to improve the communication skills of nurses, especially their cognitive and behavioral dimensions. It is recommended that the content of the trainings to the nurses be organized and monitored for these dimensions as well as their skill levels at regular intervals.