Alkol kulanım bozukluğu tanısı almış hastaların ailelerinde eş bağımlılık ve duygu dışavurumunun tedaviye etkisi

Abstract

Alkol kullanım bozukluğu çağımızın en ciddi ve karmaşık halk sağlığı sorunlarından biridir. Madde Kullanım Bozukluğu, bir maddenin yineleyerek kullanımıyla ortaya çıkan ve yoksunluk sendromunu engellemek için maddenin sürekli alınmasının gerektiği fizyolojik ve ruhsal bir durumdur (Uzbay, 2009). Alkol kullanım bozukluğu sorunu artık yalnızca alkol kullanım bozukluğu olan kişiyle sınırlı kalmayan bir sorun kaynağı olmaya devam etmektedir. Alkol kullanım bozukluğu, bireyi olduğu kadar ailesini de olumsuz biçimde etkilemekte ve aile içi ilişkilere zarar vermektedir. Son yıllarda yapılan çalışmalarda hastanın tedavisinin devamında ailenin duygu dışavurumunun , hastanın aile ile olan iletişiminin ve hastanın duygu durumunun izlenmesinin aile içerisinde hastaya destek olması açısında önemli olduğu vurgulanmaktadır.Araştırma örneklemini, Nöropsikiyatri İstanbul Beyin Hastanesi AMATEM Kliniği'nde istemli olarak yatışı yapılan ve herhangi bir psikotik bozukluk teşhisi bulunmayan yatarak tedavi gören ve DSM V'e göre; alkol kullanım bozukluğu tanı kriterlerini karşılayan 30 hasta grubu ve bu hastaların ebeveyni oluşturulmuştur. Katılımcılar 18-65 yaş aralığındaki bireylerdir.Araştırmanın amaçları doğrultusunda, katılımcılara sosyodemografik özelliklerine ilişkin bilgilerin alınabileceği, araştırmacılar tarafından oluşturulan soru formu ile birlikte ailelere Eş Bağımlılık Ölçeği (EşBBÖ) ve Duygu Dışavurum Ölçeği (DDÖ), hastalara ise Tedavi Motivasyon Anketi (TMA) ve Yakın İlişkilerde Yaşantılar Envanteri (YİYE II) uygulanmıştır. Veriler Statistical Package for the Social Sciences (SPSS) programına girilerek uygun istatistiksel analizler ile değerlendirilmiştir.Çalışma sonuçlarından yola çıkarak, bağımlılık tedavilerinin aile temelli yaklaşımlara dayandırılarak ailenin de sürece dahil edilmesinin ve tedavinin bir yönünün aile ilişkileri bağlamında sürdürülmesinin faydalı olacağı düşünülmektedir.

ABSTRACTAlcohol use disorder is one of the most serious and complex public health problems of our time. Addiction is a physiological and psychological state that occurs by repeated use of a substance and requires constant removal of the substance to prevent withdrawal syndrome (Uzbay, 2009). Alcohol use disorder negatively affects the family as much as the individual, and harms family relationships. The problem of alcohol use disorder continues to be a problem that is not limited solely to people with impaired alcohol use. In recent years, it has been emphasized that the emotional expression of the family, the communication of the patient with the family and the monitoring of the emotional state of the patient are important for the support of the patient in the family.The study sample consisted of 30 patients who underwent voluntary admission to the neuropsychiatry Istanbul Beyin Hastanesi AMATEM Clinic and who did not have any diagnosis of psychotic disorder and who met the diagnostic criteria for alcohol use disorder according to DSM V and the parents of these patients. Participants are individuals aged 18-65 years.In terms of the aims of the research, the questionnaire were given to subjects about the socio-demographic characteristics of the participant and, the Co-dependency Scale (CS) and the Emotional Expression Scale (EES), the Treatment Motivation Questionnaire (TMQ), Inventory of Close Relationships (ICR II) was applied. The data were entered into the Statistical Package for the Social Sciences (SPSS) program and evaluated with appropriate statistical analyzes.It is believed that it would be beneficial to include the family in the process of dependence treatment and to maintain one aspect of the treatment in the context of the family relationship by going out of the study results.