Depresyon hastalarında TMU tedavisine olumlu yanıt verenler ile olumlu yanıt vermeyenlerin qeeg verilerinin incelenmesi

Abstract

Bu çalışmanın amacı QEEG verileri üzerinde istatistiksel hesaplamalar yapmak suretiyle TMU tedavisine olumlu yanıt veren ve olumlu yanıt vermeyen depresyon hastaları arasında bir farklılığın olduğunu veya olmadığını ortaya koymaktır. Depresyon hastalığına yönelik tedavi çeşitliliğinin olduğu ve tüm grupların aynı tedavi yöntemine cevap vermedikleri bilinmektedir. TMU da bu tedavi olanaklarından bir tanesidir. Son yıllarda QEEG verileri üzerinde yapılan istatistiksel hesaplamalar ile bir çok nörolojik ve psikiyatrik hastalık gruplarının ayırt edilmesinde ve tedavi seyrinin takibinde yardımcı bir araç olduğu ortaya konulmuştur. Bu çalışmada da literatür bilgileri dikkate alınarak bu yöntemin az sayıda çalışılmış major depresyon hastaları ve Transkraniyel Manyetik Uyarım tedavisi üzerinde ayırt ediciliğini araştırmak olmuştur. Çalışmaya dahil edilen katılımcılar, Depresyon tanısı almış, en az iki hafta önce psikotropik ilaçları kesilmiş, Hamilton depresyon ölçeğinden en az 14 puan almış dirençli hasta grubundan oluşmaktadır (n=71). Hastalara tedavi öncesi ve sonrası olmak üzere iki defa, klinik değerlendirme, Hamilton depresyon ölçeği uygulanmış ve QEEG verileri alınmıştır. TMU tedavisi toplam 3 hafta ve 20 seans tan oluşmuştur. Quantitative Elektro Ensefolografi verileri 6 elektrottan (Fp1, Fp2, F3, F4, F7 ve F8) gelen teta ve delta frekans bantlarından elde edilmiştir. Elde edilen verilerin kordans değerleri hesaplanarak istatistiksel analize uygun hale getirilmiştir. İstatistiksel analiz için, tedaviye olumlu yanıt verenler vermeyenlerin arasında anlamlı bir farklılığın olup olmadığının gözlemlenmesi için bağımsız örneklem t - testi kullanılmıştır. Çalışma sonuncuda anlamlı farklılığı ortaya koyan ve koymayan bant- elektrot ikilisi için a = 0.05 değeri ölçüt alınmış ve gruplar arası farklılığı işaret edenler ise p < 0.05 sonucu veren girişler olarak kaydedilmiştir. Buna göre, major depresyon tanısı almış hastaların TMU tedavisi öncesi delta ve teta frekans bantları için 6 elektrottan elde edilen kordans değerlerinin analizinde tedaviye olumlu yanıt verenler olumlu yanıt vermeyenler arasında anlamlı bir farklılık olduğu bulgulanmıştır. Bu sonuçlara göre; Fp1, Fp2, F3 ve F7 elektrotları ayırt edici özeliğe sahiptir. F4 ve F8 elektrotları ise ayırt edici özelliğe sahip değildir. Anahtar Kelimeler: QEEG, Depresyon, TMU, Bağımsız Örneklem t Testi

THE ANALYSİS OF QEEG DATA OF DEPRESSİON PATİENTS WHO RESPONDED POSİTİVELY AND DİD NOT RESPONDED POSİTİVELY TO TMS TREATMENTThe aim of this study is to determine whether there is a difference between depression patients who responded positively and did not responded potively to TMS (Transcranial Magnetic Stimulation) treatment by making statistical calculations on QEEG (Quantitative Electro Encepholography) data. It is known that there is various treatment for depression and the all groups do not respond same treatment. TMS is one possibility of the these treatment. The last statistical calculations on QEEG data have been shown to be supportive in differentiating many neurological and psychiatric disease groups and treatment process. While considering literature, the research was aimed to investigate the distinctive effect of this method on patients with major depression and Transcranial Magnetic Stimulation therapy. Participants of study consisted of resistant patients with MD (major depression), leaved off psychotropic medication at least two weeks ago and at least 14 points on the Hamilton depression scale (n=71).. TMS treatment consisted of 3 weeks and 20 sessions. Quantitative Electro Encepholography data were acquired from theta and delta frequency bands from 6 electrodes (Fp1, Fp2, F3, F4, F7 ve F8). The cordance values the acquired data were calculated and appropriated for statistical analysis. For statistical analysis, independent sample t-Test was used to observe there was a significant difference between patients who responded positively and who did not to treatment. At the end of the study, the criteria for band electrode duo that showed significant difference and did not was taken as a=0.05 value, indicating difference between the groups were recorded as p<0.05. The study was presented a significant difference between patients who with major depression and responded positively to treatment and those who did not to treatment. According to these results, the Fp1, Fp2, F3 ve F7 electrodes have different feature. The electrodes of F4 and F8 are not differentiable. Key Words: QEEG, Depression, TMS, Independent Sample t-Test