Gezici mevsimlik tarım işçileri ve sosyal hizmet ihtiyacı: Adıyaman il örneği

Abstract

Bu araştırma Adıyaman ilinde ikamet edip, başka illere çalışmaya giden mevsimlik tarım işçilerinin yaşadıkları sorunları, sosyal hizmet ihtiyaçlarını ve çözüm önerilerini derinlemesine incelemekte ve betimlemektedir. Bu çalışmanın amacı, mevsimlik tarım işçilerinin sorunlarını ana başlıklar altında toplayarak bu sorunlara sosyal hizmet çerçevesinde uygulanabilir çözüm önerileri getirmeyi amaçlamaktadır. Yapılan araştırma, sosyal hizmet bilim dalında mevsimlik tarım işçilerine yönelik çalışmaların çok az olması yönünden önem taşımaktadır. Mevsimlik tarım işçilerinin sorunlarını ve önerilerini incelemek için nitel araştırma deseni kullanılmıştır. Verilerin toplanmasında yarı-yapılandırılmış görüşme tekniği kullanılmıştır. Çalışma grubunu oluşturan Adıyaman ilinde ikamet eden mevsimlik tarım işçilerinin seçimi, amaçlı örnekleme tekniklerinden ölçüt örnekleme tekniği ile yapılmış olup; çalışma grubunu 2019 yılı 20 mevsimlik tarım işçisi oluşmaktadır. Araştırmada yarı yapılandırılmış görüşme formları kullanılmış ve ses kayıt cihazı ve not alma ile görüşmeler kayıt altına alınmıştır. Görüşmeler betimsel analiz tekniği ile çözümlenmiştir. Araştırma bulgularına göre mevsimlik tarım işçiliğinde yaşanan en büyük sorun, işçilerin çalışma şartlarının gerekli düzenlemelerle korunmamasıdır. Bu problemle birlikte mevsimlik tarım işinde çalışan kişiler emek sömürüsüne maruz kalmıştır. Ayrıca gerek çalışma alanına giderken kullandıkları ulaşım şekilleri gerekse çalışma alanındaki yetersiz ve sağlıksız koşullar mevsimlik tarım işçileri için sorun oluşturmuştur. Araştırma bulgularında ortaya çıkan önemli noktalardan biri de mevsimlik tarım işçilerinin kayıt dışı olarak çalıştıkları, gerekli sosyal güvenlik kayıtlarının ve sağlık güvencelerinin olmadığı tespit edilmiştir. Belirlenen sorunların yanı sıra mevsimlik tarım işçilerine yönelik mikro, mezzo ve makro düzeyde sosyal hizmet uygulamalarının olmadığı saptanmıştır. Bu bağlamda yapılması gereken öneriler sunulmuştur.

This research probes the problems and welfare needs of seasonal laborers who reside in the city of Adıyaman but temporary migrates to other cities to work as well as it also comes up with solution offers. The aim of this research is to categorize the problems of seasonal workers in sub-categories and try to come up with applicable solutions within the frame of social service. Said research is of capital importance due to the lack of research in this specific area.Interview technique has been used to gather data for this research and the selection of these seasonal laborers who reside in Adıyaman who make up of this working group which consists 20 seasonal workers as of 2019, has been made via purposeful criterion sampling method which is one of the sampling methods. In the research semi-structured interview forms have been used and these interviews were taken into the record via voice memos or note-taking. Interviews have been analyzed with the descriptive analysis method. The result of this research indicates that the biggest problem of seasonal agricultural laboring is the lack of regulations that are supposed to protect the working conditions of laborers, with this problem laborers, have been the victim of labor exploitation. Furthermore, the means of transportation for workers as well as the insufficient and unhealthy conditions of their workplace have been a major problem for workers. One of the most important findings of the research also confirms that seasonal laborers work informally and don't have socail security. Alongside these problems it was also confirmed that there hasn't been provided any social service for seasonal laborers at micro, meso and macro level. In this context necessary course of action and suggestions have been presented.