Local peoples` perceptions on syrian refugees in Turkey: The case of `gün` groups

Abstract

Bu çalışma, misafir ülkelerden biri olan Türkiye'deki Suriyeli mültecilere dair bakış açısını araştırmaktadır. Bunu, çok sayıda Suriyeli mülteciyi misafir eden Mersin'deki yerel halkın bakış açısına odaklanarak gerçekleştirmektedir. Araştırma Mersin'deki farklı yaş gruplarından gelen ve sosyo-ekonomik geçmişe sahip kadınların düzenli aralıklarla biraraya gelmesinden oluşan beş gün grubundan elde edilen verilerin analizine dayanmaktadır. Bu çalışmanın bağlamında gün katılımcılarının söylemleri incelenecek ve gün gruplarının söylemlerinde ortaya çıkan ortak bağlantılar olan önyargılı bakış açılarının, basmakalıp inanışların ve söylentilerin, 'biz' ve 'onlar' söyleminin, günah keçisi haline getirmenin ve ayrımcı söylemlerin altı çizilecektir. Çalışma gün katılımcılarının söylemlerinde ötekileştirme ve dışlayıcı söylem ortaya çıktığını özetlemektedir. Aynı zamanda, bu çalışma Suriyeli mültecilerin kimliğinin (yeniden) inşasında gün gruplarının fonksiyonu olan toplumu inşa eden bloklar olduğunun altını çizecektir. Çalışma ayrıca ötekileştirme ve dışlamanın sosyal etkileşim eksikliği, kültürel farklılıklar, dil engeli ve güven eksikliğiden kaynaklandığı sonucu çıkarmaktadır.

This study mainly investigates the perceptions on Syrian refugees in Turkey, as one of the host countries. It does so by focusing on the case of the perceptions of the local population in Mersin, a city which received a substantial number of Syrian refugees in Turkey. The research is based on the analysis of data from five `gün` groups in Mersin, which consist of occasions of females of different age and socio-economic backgrounds on a fairly regular basis. In the context of this study, the discourses of the 'gün' participants will be analyzed, and the common patterns revealed in the 'gün' groups' discourses as prejudiced perceptions, stereotypes and hearsays, scapegoating, 'us' vs. 'them' and discriminative discourses will be emphasized. The study concludes that the discourses of the 'gün' members reveal marginalization and discursive exclusion of the Syrian refugees. It underlines the function of the 'gün' occasions as `building blocks of society` in identity (re)formation of the Syrian refugees in everyday life. The study also draws the conclusion that marginalization and exclusion are stemming from lack of interaction, cultural differences, language obstacle and lack of trust towards the Syrian refugees.