Eğlence mekanlarında çalışan kadınların iş doyumları, tükenmişlik düzeyleri,benlik saygıları ve yalnızlık düzeyleri arasındaki ilişkinin değerlendirilmesi

Abstract

Eğlence Mekanlarında Çalışan Kadınların İş Doyumları, Tükenmişlik Düzeyleri, Benlik Saygıları ve Yalnızlık Düzeyleri Arasındaki İlişkilerin DeğerlendirilmesiBu çalışmada, eğlence mekanlarında çalışan kadınların iş doyumları, benlik saygıları, tükenmişlik ve yalnızlık düzeyleri arasındaki ilişkilerin değerlendirilmesi amaçlanmıştır. İlişkisel bir desende nicel bir çalışma olarak planlanan bir çalışmadır. Araştırmanın çalışma grubunu, eğlence mekânlarında çalışan ve yaşları 18-65 arasında değişen (X ̅=34.32±12.05) 108 kadın oluşturmaktadır. Araştırma kapsamında veriler, araştırmacı tarafından hazırlanmış Demografik Bilgi Formu, Cooper Smith Özsaygı Envanteri-Kısa Formu, İş Tatmini Ölçeği ve UCLA Yalnızlık Ölçeği ile toplanmıştır. Toplanan verilerin analiz edilmesinde betimsel istatistikler, Pearson korelasyon analizi, Kruskal Wallis H-Testi, Bağımsız Örneklemler için t-Testi ve gözlenen değişkenlerle yol analizi (path analysis) tekniklerinden yararlanılmıştır. Analiz sonuçlarına göre, katılımcıların yaşlarının, İş Tatmini Ölçeği ücret alt boyutundan aldıkları toplam puanları negatif yönde yordadığı belirlenmiştir. Ayrıca, kronik bir rahatsızlığa sahip olmalarının ve Cooper Smith Özsaygı Envanterinden aldıkları toplam puanların İş Tatmini Ölçeği terfi alt boyutundan aldıkları toplam puanları negatif yönde yordadığı da belirlenmiştir. Buna göre, katılımcıların yaşlarının artmasının, ücret ile ilgili daha az iş tatmini yaşamaları ile ilişkili olduğu, buna ek olarak kronik bir hastalığa sahip olmalarının ve özgüven puanlarının fazlalığının da terfi ile ilgili daha az iş tatmini yaşamaları ile ilişkili olduğu belirtilebilir. Araştırma kapsamında elde edilen diğer bulgular ilgili literatür çerçevesinde tartışılmış önerilerde bulunulmuştur. Anahtar Sözcükler: eğlence mekânlarında çalışan kadınlar, yalnızlık, benlik saygısı, iş doyumu, yol analizi

Evaluation of the Relationships Between Job Satisfaction, Burnout Levels, Self-Esteem and Loneliness Levels of Women Working in Entertainment VenuesIn this study, it is aimed to evaluate the relationships between job satisfaction, burnout levels, self-esteem and loneliness levels of women working in entertainment venues. The study was planned as a quantitative study in a pattern of correlation model. The sample of the study consisted of women working in 108 entertainment venues with a mean age of 34.32 (Ss = 12.05). Data were collected by demographic information form, Cooper Smith Self-Esteem Inventory-Short Form, Job Satisfaction Scale and UCLA Loneliness Scale. In this study, descriptive statistics, Pearson correlation analysis, Kruskal Wallis H-Test, t-Test for independent samples and path analysis techniques were used to analyze the data. According to the results of the analysis, it was determined that the ages of the participants predicted the job satisfaction scale. In addition, it was determined that the total scores obtained from the Cooper Smith Self-Esteem Inventory and the total score they received from the Cooper Smith Self-Esteem Inventory were statistically significant. Other findings obtained within the scope of the study were discussed within the framework of the related literature. Keywords: women working in entertainment venues, loneliness, self-esteem, job satisfaction, path analysis