Ruminasyonun gelişimsel zemini; Ruminatif düşünme biçiminin çocukluk çağı ruhsal travmaları ve çocuklukta algılanan ebeveyn kabul reddi ile ilişkisinin incelenmesi

Abstract

Çalışmanın amacı yetişkinlerde ruminatif düşünce biçiminin çocukluk çağı ruhsal travmaları ve çocuklukta ebeveynlerden algılanmış olan kabul–ret ile ilişkisini sosyodemografik değişkenler de göz önüne alınarak incelenmesi böylece ruminasyonun gelişimsel öncüllerinin ortaya konulmasıdır.Araştırma deseni geriye dönük olgu-kontrol çalışmasıdır. Çalışmanın örneklemi, Türkiye'de yaşayan, 20 yaş üstü, okuma yazma bilen, internet erişimi olan 251 kadın ve erkek gönüllüden oluşmuştur. Sosyo-demografik bilgi formu, Ruminatif Düşünce Biçimi Ölçeği, Çocukluk Çağı Ruhsal Travmalar Ölçeği ve Yetişkin Ebeveyn Kabul-Red Ölçeği-Kısa Formu kullanılmıştır. Yapılan doğrusal regresyon analizinde duygusal istismar ve babadan algılanan kayıtsızlık/ihmalin ruminasyonun yordayıcıları olduğu belirlenmiştir.En genç grubun aynı zamanda en ruminatif grup olduğu, yaş ilerledikçe ruminasyonun azaldığı tespit edilmiştir. Ayrıca anne eğitim düzeyinin düşük olduğu grupta ruminatif düşünce daha fazla gözlenmiştir. Tüm örneklem alınarak karşılaştırıldığında cinsiyet farklılık oluşturmazken, hem annesini hem de babasını reddedici algılayan erkekler grubunun, aynı zamanda duygusal istismara, duygusal ihmale ve/veya fiziksel ihmale de maruz kalmış iseler aynı koşulda olan kadınlara göre daha fazla ruminatif düşünceye eğilimli olduğu bulunmuştur. Ayrıca ruminasyon ile algılanan ebeveyn kabul reddi öğelerinin biri haricinde tüm öğeleri ile korelasyon tespit edilmiştir. Çocukluk çağı travmalarından duygusal ihmal, duygusal istismar ve fiziksel istismarın ruminasyon ile arasında pozitif yönlü ilişki bulunmuştur. Bu çalışmada yetişkinlerde ruminasyonun gelişimsel zemini hakkında yeni bulgular ortaya konulmuştur.

The aim of this study is to investigate the relationship between ruminative thinking in adults and childhood mental trauma and acceptance-rejection perceived from parents in childhood by taking sociodemographic variables into consideration, thus revealing developmental precursors of rumination.The research design is a retrospective case-control study. The sample of this study is comprised of 251 female and male volunteers who are over 20 years old, literate, and live in Turkey with internet access. Socio-demographic information form, Ruminative Thought Style Questionnaire, Childhood Trauma Questionnaire and Adult Parental Acceptance-Rejection Questionnaire -Short Form were used to collect data.As a result of the linear regression analysis, emotional abuse and percieved indifference/neglect from father were predictors of rumination.It was found that the youngest group was also the most ruminative group and rumination decreased with age. In addition, ruminative thought was observed more in the groups with low educational level of mothers. When the whole sample was compared, it was found that while the gender difference did not make a difference, the men who perceived both their mother and father as rejectors and also exposed to emotional abuse, emotional neglect and/or physical neglect were found that these men have more tendency to ruminative thought than women in the same condition. In addition, correlation was detected between rumination and all elements except one of the perceived parental acceptance rejection. Emotional neglect, emotional abuse and physical abuse from childhood traumas were positively correlated with rumination. This study have been revealed new informations about this issue.