Cambarellus patzcuarensis (villalobos, 1943) türü genç kerevitlerde substrat seçimi ve farklı substratların yaşama ve büyüme üzerine etkileri

Abstract

Kerevitler ilginç hareketleri, çekici renk ve desenleri sayesinde akvaryumcularda ve internette satışı oldukça yaygınlaşan canlılardır. Son dönemlerde akvaryumlarda tercih edilen kerevit türlerinin başında Meksika cüce portakal kerevitleri (Cambarellus patzcuarensis Villalobos, 1943) gelmektedir. Meksika cüce portakal kerevitlerinin akvaristler tarafından tercih edilmesinin başlıca sebebi; akvaryum koşullarındaki barışçıl davranışlarıdır. Bu çalışmada, Meksika cüce portakal kerevitlerinin zemininde 6 farklı substrat (bazalt, boş, çakıl, kalsit, kum, sinek teli) bulunan akvaryumlarda büyüme ve gelişimleri araştırılmıştır. Çalışma 2 farklı deney ortamında sürdürülmüştür. İlk deney 3 tekrarlı olarak 18 cam akvaryumda yürütülmüştür. Her bir akvaryuma ortalama 0,25 g ağırlığında 10 adet birey konulmuştur. Tüm akvaryumların zeminine kerevitlerin saklanmaları için PVC borular bırakılmıştır. 100 günlük çalışma sonunda bireylerin bazalt substratındaki ağırlıklarında istatistiksel farklılık saptanmıştır (p?0,01). İkinci deneyde 10 adet kerevit bireysel olarak zemininde aynı substratlar bulunan altıgen şekilli tanka yerleştirilerek 24 saat boyunca substratlarda geçirdikleri süreler araştırılmıştır. Deney sonunda bazalt substratında geçirilen süre belirgin bir farklılık göstermiştir.

Crayfish are becoming more commonly seen for sale in aquarium stores and websites because of their interesting, attractive colours and patterns. Recently, Mexican dwarf orange crayfish (Cambarellus patzcuarensis Villalobos, 1943) are the most heavily preffered crayfish species as aquarium pet. The main reason of prefer of Mexican dwarf orange crayfish by aquarists is peacefull behaviours in aquarium conditions. In this study, survival and growth of juveniles of the Mexican dwarf orange crayfish were investigated in aquaria with six different substrates (basalt, bare glass, small stones, calcite, fine sand, plastic mesh) covering their bottom. The study were carried out in two different experimental areas. In the first experiment, juveniles were evaluated: pre-fattening (average 0.25 g of body weight). A group of ten juveniles were placed in each of the 18 aquaria with three replicates. Each aquarium had an excess small PVC pipes that served as shelters. After 100 days, juveniles raised in basalt had a statistically significant heavier body weight (p?0.01). In the second experiment, ten juveniles were individually placed in a hexagon glass aquarium divided into six sections each containing one of the same substrates used in the first experiment. Each individual was monitored for 24 h, and the time spent in each compartment was registered. Juveniles showed a marked preference for the basalt.