Finansal istikrar ile genişletilmiş Taylor kuralı: Panel veri analizi

Abstract

2008 küresel finansal krizi sonrası dünya genelinde merkez bankalarının temel hedefleri arasında finansal istikrarın yer alıp almaması konusu tartışmaya başlanmıştır. Bu tezin amacı bu sorudan hareketle finansal istikrarı gözeten bir para politikası önermesinin mümkün olup olmadığının tartışılmasıdır. 1990'lı yıllarda ülkeler enflasyon hedeflemesi rejimi kullanarak fiyat istikrarına odaklanmıştır. Enflasyon hedeflemesi rejiminin odağında, fiyat istikrarı ile birlikte çıktının potansiyel seviyesine yakınsayacağı ve finansal istikrarın da fiyat istikrarına paralel olarak sağlanacağı düşüncesi yatmaktadır. Fiyat istikrarının finansal istikrarı beraberinde getireceği görüşünün güçlü bir varsayım olduğu ve merkez bankalarının finansal istikrarı ayrıca gözetmesi gerekliliği netlik kazanmıştır. Ancak merkez bankalarının nasıl bir makroekonomi politikası ve para politikası izleyeceği kriz üzerinden on yılı aşkın süre geçmiş olmasına rağmen netlik kazanmamıştır. Merkez bankalarının finansal istikrar üzerindeki rolü tartışılmaya devam etmektedir. İktisat yazınında enflasyon hedeflemesi rejimi doğrultusunda politika kuralı olarak çoğunlukla John Taylor (1993) tarafından önerilen model kullanılmaktadır. Bu tez kapsamında da iktisatçıların ve politika yapıcıların finansal istikrar tartışmalarına katkıda bulunulması amacıyla ilk aşamada bir finansal istikrar göstergesi geliştirilmiştir. Elde edilen göstergelere ilişkin grafikler incelendiğinde özellikle 2008 küresel finansal krizini ve ekonominin genel görünümünü başarılı bir şekilde yansıttığı gözlenmiştir. Tezin ikinci aşamasında 13 ülke için 2003-2017 yıllarını kapsayacak biçimde ortak bir para politikası kuralı tahmin edilmiştir. Bu amaçla iki model kurulmuştur. Birinci modelde klasik Taylor kuralına bağlı olarak kısa dönem faiz oranı enflasyon açığı ve çıktı açığı ile açıklanırken, tezin literatüre katkı sağlaması amacıyla kurulan ikinci modelde klasik Taylor kuralı finansal istikrar göstergesi ile genişletilmiştir. Kurulan modellerde yer alan parametrelerin tahmininde Genişletilmiş Ortalama Grup Tahmincisi yöntemi kullanılmıştır. Elde edilen bulgular finansal istikrarın para politikasına dâhil edilmesini desteklemektedir. Tez kapsamında kurulan iki para politikası modelinin dönem içi öngörüleri kıyaslandığında kısa dönem para politikası faiz oranı kararlarını finansal istikrar ile genişletilmiş Taylor Kuralının daha iyi tahmin ettiği gözlemlenmiştir.

After the 2008 global financial crisis, a worldwide discussion has began on whether or not the central banks should incorporate financial stability in their main objectives. The aim of this thesis stems from this discussion and is to analyze whether or not a monetary policy, focusing on financial stability is applicable. After 1990 most countries have been focusing on price stability using inflation targetin regimes. In the focal point of inflation targeting regime, it is assumed that output will converge to its potential level with price stability and financial stability will follow. It is now clear that, assuming price stability will bring financial stability is a strong assumption and central banks should also focus on financial stability. Even 10 years after the crisis, the type of macroeconomic policy and monetary policy that should be followed is not clear to central banks. The role of central banks on financial stability is an ongoing discussion. Economics literature is focusing on the Taylor Rule as a monetary rule for inflation targeting, suggested by John Taylor (1993). In the fist phase of the thesis, extends the literature via constructing a financial stability index in order to lead researchers and policy makers in their discussion of financial stability. When the graphs related to the financial stability index is examined, it is observed that it reflects the 2008 global financial crisis and the general outlook of the economy successfully. In the second phase of the thesis, a common monetary policy rule was estimated for 13 countries covering a monthly period for 2003-2017. Two models have been established for this purpose. In the first model, short-term interest rate is explained with inflation gap and output gap depending on the classical Taylor Rule, while in the second model, which was established to contribute to the literature, the classical Taylor Rule was augmented with the financial stability indicator. The Augmented Mean Group Estimator method was used to estimate the parameters in the established models. The results support the inclusion of financial stability in monetary policy. When the in-sample forecasts of the two monetary policy models, were established within the scope of the thesis, are compared, it is observed that short-term monetary policy interest rate decisions are better predicted by Augmented Taylor Rule with financial stability.