Tevhidi düşünce ve pozitivist düşünce yöntem farklılıklarının osmanlı ideal dönemi ile modern türkiye üzerinden eğitim çalışma ilişkisinin mukayeseli analizi

Abstract

Batı düşünce anlayışını materyalist temeller üzerinden kurmuştur. Bunun neticesinde maddeyi esas alan, duyu organları üzerinden hareket sağlayan ve pozitivist modern bilgi anlayışını benimseyen, yalnız yaşayabilen, benci, bireyci insan tipini ortaya çıkarmıştır. Türk İslam Medeniyeti ise madde mana, akıl kalp bütünlüğüne dayalı tevhidi düşünce anlayışı temelleri üzerine kurulmuştur. Bunun neticesinde madde mana bütüncüllüğünü esas alan, duyu organları ve kalp birlikteliği üzerinden hareket sağlayan tevhidi bütüncül bilgi anlayışını benimseyen birlikçi, bizci insan tipini ortaya çıkarmıştır. Her iki medeniyette bu düşünce anlayışlarını sistem kurucu unsur olarak görüp bunun üzerinden kültür, ahlak, zihniyet, toplum, aile, iktisat, girişimci, eğitimci, çalışma ve eğitim anlayışı oluşturmuştur. 1923 öncesi Türk İslam Medeniyeti' nde sistem kurucu unsur tevhidi düşünce anlayışı olmuş, 1923 sonrası ise özgün anlayıştan uzaklaşılarak batının pozitivist modernist düşünce anlayışına kayma gerçekleşmiştir. Bu kayma neticesinde Modern Türkiye' de eğitim ve çalışma anlayışı modern düşünce anlayışı temelleri üzerinden gerçekleşmiştir. Bu sebeple bu çalışmada aynı medeniyete ait ortak mekândaki insan tipinin farklı iki düşünce anlayışı neticesinde ortaya çıkan zihinsel dönüşüm ve bunun eğitim çalışma anlayışı üzerindeki etkileri mukayeseli olarak ele alınmaya çalışılmıştır. Temelinde tevhidi düşünce anlayışı olan ve bu aktarmacılık ve taklitçilik üzerinden benimsenen modern düşünce neticesinde toplumsal ayrışma gerçekleşmiş ve özgün bir medeniyet inşası gerçekleştirilememiştir. Bu sebeple özgün medeniyetin gerçekleştirilebilmesinin esası öze dönüş gerçekleştirilerek tevhidi düşünce anlayışının benimsenmesi ve bu düşünce anlayışının sistem kurucu unsur olarak benimsenmesinden geçmektedir.

The West established its understanding of thought on materialist foundations. As a result of this, it has revealed the type of selfish, individualistic human who is based on matter, acts through the sensory organs and adopts the positivist modern understanding of knowledge, can live alone. The Turkish-Islamic Civilization, on the other hand, is built on the foundations of conception of thought based on the meaning of matter, mind and heart. As a result of this, the unitary, who adopts holistic understanding of knowledge based on the meaning of substance meaning, providing action through the sense organs and heart unity, has revealed the human type. In both civilizations, they considered these thoughts of thought as a system constituent and formed a culture, morality, mentality, society, family, economics, entrepreneur, educator, work and education understanding. In the Turkish-Islamic Civilization before 1923, the founding element of the system became the understanding of thought, and after 1923, the shift to the positivist modernist thought of the west was moved away from the original understanding. These shifts result of modern Turkey, it was realized through basic training and understanding of modern thinking approach to work. For this reason, in this study, the mental transformation that emerged as a result of two different ideas of the type of human in the common space of the same civilization and its effects on the understanding of educational work are studied comparatively. As a result of modern thought, which is based on the idea of monotheism and adopted through this transference and imitation, social segregation has occurred and an original civilization cannot be built. For this reason, the essence of the realization of the original civilization is the adoption of the idea of monotheism by adopting a return to the essence and the adoption of this understanding of thought as a system constituent.