YENİ MEDYA EKSENLİ BİR HALKLA İLİŞKİLER ANLAYIŞI: DEZAVANTAJLI GRUPLAR ÜZERİNE BİR ALAN ARAŞTIRMASI

Abstract

Halkla ilişkiler alanına özgü kuramsal ve kavramsal çerçevelerin, büyük ölçüde kâr amacı güden işletmeler ya da kamu yönetimi perspektifine dayalı bir paradigmayı benimsediği söylenebilir. Halkla ilişkiler alanını açıklamaya yönelen araştırmaların büyük bölümünün de benimsediği bu yaklaşımlar, alandaki egemen kuramlar olarak nitelendirilmektedir. Buna karşın, son dönemde halkla ilişkiler alanını daha eleştirel perspektiften tanımlama eğilimini belirgin biçimde benimseyen, alternatif kuramsal ve kavramsal yaklaşımlardan söz etmek de mümkündür. Bu çalışma dezavantajlı gruplara yönelik olarak yeni medya eksenli bir halkla ilişkiler yaklaşımını konu edinmektedir. Halkla ilişkiler alanına ilişkin egemen yaklaşım ve perspektiflerden farklı olarak, çalışma kapsamında dezavantajlı gruplar için yeni medya ve yeni iletişim teknolojileri merkezli bir halkla ilişkiler yaklaşımının genel hatları, alan araştırmasından elde edilen bulgularla ortaya konulmaya çalışılmaktadır. Nitel bir perspektifle, toplumun diğer kesimlerine göre dezavantajlı konumda bulunan grupların ve bu grupları temsil eden örgütlerin halkla ilişkiler politika ve uygulamaları için alternatif bir halkla ilişkiler yaklaşımının kapsamı, kavramsal çerçevesi, sınırlılıkları ve özgün özelliklerinin neler olabileceği tartışılmaktadır.

It is possible to state that the theoretical and conceptual frameworks, specific to the field of public relations, adopt a paradigm based largely on profit-making businesses or a public administration perspective. These approaches, which are also adopted by most of the researches that aim to explain the field of public relations, are defined as the dominant theories in the field. However, it is also possible to identify alternative theoretical and conceptual approaches, which have recently adopted the tendency to define the field of public relations from a more critical perspective. This study focuses on a new media-based public relations approach for disadvantaged groups. Unlike the dominant approaches and perspectives in the field of public relations, the outline of a public relations approach, based on new media and new communication technologies for disadvantaged groups is tried to be revealed in the light of the findings obtained from the field research. From a qualitative perspective, the scope, conceptual framework, limitations, and specific features of an alternative public relations approach for public relations policies and practices of groups and organizations representing disadvantaged people are discussed.