Clinical supervision: Effects and implications for teacher development and student archivement in preparaty English classes at Çukurova University

Abstract

Bu çalışma Bireysel Yönlendirme (Clinical Supervision) yönteminin üniversitelerde hazırlık okullarında çalışan okutmanların mesleki gelişimine etkisini ve böyle bir çalışmanın öğrenci başarısına olan dolaylı katkısını ortaya çıkarmayı amaçlamaktadır. Bu amaçla, bu çalışmada aşağıdaki sorulara cevap bulunmaya çalışılmıştır. (1) Bireysel yönlendirme yöntemi herhangibir şekilde öğretmenin sınıf içindeki öğretimine katkıda bulunacak mıdır? Eğer katkısı olacaksa, bu ne derecede olacaktır? (2) Bu çalışmada yer alan deneklerin öğretim yöntem ve faaliyetlerinde oluşacak değişiklikler kalıcı mı olacak yoksa gözlem sırasında ortaya konan geçici değişiklikler mi olacak? (3) Deneklerin mesleki performanslarında oluşacak olumlu gelişmelerin düzeyi mesleğe yeni başlayanlarla meslekte deneyimli olanlar arasında farklı olacak mıdır? (4) Deneysel gruptaki deneklerin öğretim performansları ile ilgili olarak elde ettikleri olumlu gelişmeler bu deneklerin ders verdikleri öğrencilerinin basan düzeyine yansıyacak mıdır? Eğer böyle bir sonuç elde edilirse, bu başarının boyutu ne olacaktır? Bu çalışma amacına ulaşabilmek için betimsel ve yan deneysel araştırma yöntemlerini kullanmıştır. Araştırma verileri, bu nedenle, bir yıla yayılan gözlemlere ve öğrencilerin bir yıl boyunca basan sınavlanndan aldıklan notlara dayanmaktadır. Bu verilerden bir kısmı, gözlem sonuçlarının aritmetik ortalama ve standart sapmalarının dağılımları gözönüne alınarak, bir kısmı da eşleştirilmemiş t-test sonuçlanna göre analiz edilmiştir. Bu çalışmadan, genel olarak elde edilen sonuç Bireysel Yönlendirme yöntemi bu çalışmada yer alan deneklerin mesleki gelişimlerinde birçok yönden oldukça etkili olduğudur: (a) Böyle bir çalışma içersinde bulunan denekler kendi yöntem ve sınıf içi faaliyetlerine karşı daha analitik bakmayı öğrenmişler ve sınıfta kullandıklan öğretim yöntemleri ile ilgili olarak bilinç kazanmışlardır, (b) Bu yöntem deneklerin ders öğretimleri ile ilgili olarak her türlü konuyu bir bireysel danışmanla (clinical supervisor) açıkça ve rahatça konuşup tartışabildiği ve ihtiyaç duyduklannda herhangibir konuda yardım ve görüş alabildikleri bir ortam sağlamıştır, (c) Bireysel Yönlendirme yöntemi, gerek ders öncesi hazırlık yapmada, gerek dersin uygulamasında veya ders sonrası değerlendirme yapmada deneklerin kendine güven, bireysel sorumluluk ve karar alma gibi davranışlarını geliştirdikleri bir ortam sağlamıştır, (d) Bu yöntem aynca deneklerin sınıfta uyguladıktan her türlü yöntem, teknik ve faaliyetlere karşı bilinç kazanmalanm sağlamıştır, (e) Bireysel Yönlendirme yöntemi sayesinde denekler İngilizce öğretiminde kullandıklan ders verme ill stratejilerini gözden geçirmişler ve ayrıca İngilizce öğretiminde kullanılan teyp, video, tepegöz vb gibi araç gereçleri etkin birşekilde kullanmayı öğrenmişlerdir, (f) Bu yöntem deneklere modern yöntemlerle dil öğretiminde öğretmen olarak kendi rollerini belirleme konularında bilinç kazanmalarını sağlamıştır. Bu çalışmanın diğer bir bulgusu da, bu çalışmada yer alan deneklerin öğrencilerinin başarısı kontrol grubundaki öğrencilerin başarısından anlamlı bir düzeyde farklı olmasıdır. Böyle bir başarının en önemli nedeninin ders veren öğretmenin kullandığı yöntem ve tekniklerinde Bireysel Yönlendirme yöntemi sayesinde oluşan iyileşmenin öğrenci başansına yansıması olduğu düşünülmektedir. iv

The purpose of the present study is to explore the effectiveness of clinical supervision in teacher development and student achievement at university level. The study attempts to find answers to the following basic questions: Will the clinical supervision process, in any way, affect the teachers' instruction in the classroom? If so, to what extent? Is the change in the instructional behaviors of teachers performance-based or competence- based? Will the amount of change in instruction of experienced teachers differ from that of the novice? Will the positive change in the teaching behaviors of the teachers in the experimental group be reflected on the success rate of the students? If so, how significant will be the success? The study adopts a descriptive and quasi-experimental approach, and the research design integrates longitudinal and cross-sectional samples. The data were obtained from the classroom observations of the samples and their students' achievement tests. These data were analyzed by using the distribution of means and standard deviations, and unpaired t-test (2 tail). The overall conclusion of the present study is that clinical supervision has been very effective in improving teachers' instruction in various ways: (a) teachers have become more analytical towards their own instructions in the classroom, (b) It has provided ground on which teachers can discuss the issues related to their instruction with a clinical supervisor and easily get outside assistance whenever they need, (c) Clinical supervision has created self-responsibility and self-confidence in teachers in terms of the preparation, implementation and evaluation of their lessons, and (d) it has also created awareness in teachers towards all the teaching activities taking place in the classroom, after which the teachers have learned to ask themselves the purpose of each activity they are to instruct, (e) It has helped the teachers revise their strategies in teaching four language skills and use educational equipment such as tape-recorder, video, and overhead projector (OHP) efficiently, and (f) also their classroom management strategies, and their roles as a teacher. The other notable finding is that the improvement in the instructions of teachers have been reflected positively on the success ratio of their students to a significant extent. 11