1970 sonrası Avrupa resminde kadın figürü
dc.contributor.advisor | Eraldemir, Binnur | |
dc.contributor.author | Sevim, Serap | |
dc.date.accessioned | 2020-12-29T08:33:59Z | |
dc.date.available | 2020-12-29T08:33:59Z | |
dc.date.submitted | 1997 | |
dc.date.issued | 2018-08-06 | |
dc.identifier.uri | https://acikbilim.yok.gov.tr/handle/20.500.12812/366363 | |
dc.description.abstract | ÖZET Tarih boyunca insan bedeni görsel sanat yapıtlarının en önemli elemanı olmuştur. Doğaya uygun gerçekçi bir anlatımla betimlendiği gibi, stilize edilerek, soyutlanarak hatta hayvan ve bitki biçimlerine dönüştürülüp fantastik boyutlar kazandırılarak da betimlenmiştir. Sanatın tarihsel değişim sürecinde sanat ürününe yaklaşımlar ne kadar değişirse değişsin, figürün çekiciliğini azaltmamıştır. Geleneksel ve tarihsel resim öncesinden bu yana sanatçılar vazgeçilmez, işlevsel bir form olarak onu kullanagelmiştir. Figür, elemanı olduğu resmin esas belirleyeni ve resme ilişkin anlam üretme girişimlerinin yönlendirici ana etkenidir. Sanatın iç dinamiklerinin üretkenliği, figüre yönelik ilgilerin kapsamını sürekli değiştirmiştir. Benlik ve toplumsal davranış kavramlarının yeniden tanımlanması, toplumsal ve teknolojik eğilimler, yeni sanatçıların bedene ve benliğin sunumuna gösterdikleri ilgiyi yoğunlaştırmış, yeni sanatsal uygulamaların pek çoğunda yeni figür kavramları ve figüre yeni yaklaşımlar getirmiştir. Figüre gösterilen bu yeni ilgi, 1960'lann sonlanyla 1970'lerin başlarında kavramsal, bedensel ve temsil sanatıyla kendini göstermektedir. Yeni figüratif sanat, formel olmaktan çok kavramsaldır. 1970 sonrası sanatçılar kendi sanatları aracılığıyla geleneksel cinsiyet, cinsellik ve özkimlik tartışmasını başlatmışlar, yeni beden anlayışlarında ve yeni benlik tanımlamalarında çok çeşitli gerçeklik modellerinin kabul edilmesini sağlamışlardır. Sanatçının figürsel anlatım araçlarıyla duygularının dışavurumunda, dış gerçeklikle kurduğu beraberlik ya da onu reddedişte kadının imge olarak kullanılması, sanatın varolmasıyla başlar. Ve kadın imgesi sayısız izlek içinde önemini koruyarak sanatın evrimine paralel bir değişim gösterir. Kadının; estetik varlık, inançsal simge ve çağın cinsel metası olarak dönüşümü gibi nedenler onu figürde vazgeçilmez kılmıştır.Araştırma; günümüz sanatında kadının kavranışım da kapsayacak biçimde figürü irdelemeyi ` figürün anlamlandınlmasında ` zorunlu saymaktadır. Gündelik yaşamda erkek egemen düşüncenin ikinci plana ittiği kadının, sanatsal yaratımın vazgeçilmez nesnesi olması dikkat çekicidir. Bu çekicilik araştırmanın belirlenmesinde etkin olmuştur. II | |
dc.description.abstract | ABSTRACT Throughout history human body has been the most important element of artistic works. It has not only been depicted in a realistic approach in harmony with the nature, but also in transformed animal and plant forms with fantastic dimensions. No matter how often the approaches to art varied in the course of time, the appeal of the figure always prevailed. Since the early days of painting, artists have deemed it as a indispensable and functional part of their work. The figure is the main element of the painting and acts an the principal factor in the attempts of interpreting the work. The productivity of inner dynamics of the art has contributed to the diversty of interests directed towards the figure. An attempt to redefine the ego and the concepts of social behaviours, in addition to social and technological trends, has led the artists to forms more on the body and the presantation of personality. This interest in the figure appears in the form of conceptual and imaginative art especially between the late 1960 s and the early 1970 s. This figurative art is conceptual rather than formal. After 1970, the artists have initiated, through their own art, a discussion on traditional view on sex, sexuality and self-identity. They were able to get various reality models in the descriptions of new ego and body accepted. The use of woman as an image in the expression of sensations through the means of figurative works of the artist, in the togetherness he / she established with the outer reality or in the refusal of it, starts with the appearence of the art. And the woman image displays achange in parellel with the evolution of the art itself by preserving its importance. The role of the woman as an aesthetical being, a religious symbol and as a sexsual merchandise has made her indispensible in the figurative art. IllThis study deems an investigation on the figure including how the woman is perceived in today's art as essential in any attempt to interpret the figure. It is interesting to note that the woman, being pushed aside in a male-dominated society, still continues to be an essential object of artistic creativity. And that has been the departure paint of the study. IV | en_US |
dc.language | Turkish | |
dc.language.iso | tr | |
dc.rights | info:eu-repo/semantics/embargoedAccess | |
dc.rights | Attribution 4.0 United States | tr_TR |
dc.rights.uri | https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/ | |
dc.subject | Güzel Sanatlar | tr_TR |
dc.subject | Fine Arts | en_US |
dc.title | 1970 sonrası Avrupa resminde kadın figürü | |
dc.type | masterThesis | |
dc.date.updated | 2018-08-06 | |
dc.contributor.department | Diğer | |
dc.subject.ytm | Women figure | |
dc.subject.ytm | European | |
dc.subject.ytm | Painting art | |
dc.subject.ytm | Figure | |
dc.identifier.yokid | 64252 | |
dc.publisher.institute | Sosyal Bilimler Enstitüsü | |
dc.publisher.university | ÇUKUROVA ÜNİVERSİTESİ | |
dc.identifier.thesisid | 64252 | |
dc.description.pages | 102 | |
dc.publisher.discipline | Diğer |