Obez kişilerin glikolize hemoglobin ve fruktozamin düzeylerinin farklı yöntemlerle irdelenmesi

Abstract

69 ÖZET Günümüzde klinik önemi gittikçe artan, diabet ve kardiovasküler riske zemin hazırlayan obezite bu çalışmanın konusu olarak seçildi. Çalışmaya 19 obez- nondiabetik olgu hasta grubu olarak ve 10 nonobez-nondiabetik olgu da kontrol grubu olarak alındı. Açlık kan glukozu, OGTT yam sıra diabetin metabolik kontrolünün birer göstergesi olarak glikozile hemoglobin (GHb) ve Fruktozamin düzeyleri ölçüldü. Ayrıca diabetin erken tanısında bu parametreleri desteklediği öne sürülen serbest yağ asitleri, TKol/HDL-Kol oranlanda araştırıldı. Rutin analizler açısından kullanılabilir en iyi yöntemi belirlemek amacıyla glikozile hemoglobin, fruktozamin ve serbest yağ asitleri ölçümleri farklı yöntemler kullanılarak, birbirleriyle kıyaslandı. Glikozile hemoglobin ölçümünde kullanılan Kolorimetrik (HMF) ve Kolon Kromatografik yöntemler birbirleriyle karşılaştınldığmda, her ikisi arasında oldukça anlamlı bir korelasyon saptandı (p<0.001). Ekonomik ve duyarlı olması nedeniyle kolorimetrik yöntemin rutin laboratuvar kullanımı açısından en uygun yöntem olduğu saptandı. Serum fruktozamin düzeyleri ölçümünde basit, ucuz ve hızlı olduğu öne sürülen kolorimetrik yöntem kullanıldı. Obez kişilerde serum fruktozamin düzeylerinin düşük olduğu belirlendi. Serbest yağ asitleri düzeyleri, Titrimetrik ve Kolorimetrik yöntemlerle ölçüldü ve her iki yöntemin de birbirleriyle anlamlı korelasyon gösterdiği gözlendi (p< 0.001). Ancak Titrimetrik yönteme göre daha kolay, daha hızlı ve de daha duyarlı olan Kolorimetrik yöntemin rutin laboratuvar kullanımı için uygun olduğu saptandı. Obez olgularda açlıkta FFA düzeylerindeki artış, toklukta (OGTT' in birinci saati) FFA düzeylerindeki azalış kontrol grubuna kıyasla daha düşük olarak saptandı. Toklukta FFA düzeylerindeki azalma; obez olgularda ortalama % 43 bulunurken, nonobez olgularda % 56 olarak bulundu. Bu sonuçlar obezitede glukoz intoleransmın oluştuğu izlenimim bıraktı.

70 SUMMARY The subject of this study was chosen to be obesity, due to its effect in predisposing the patient to develop diabetes and cardiovascular risks. The patient group consisted of 19 obese nondiabetics, while the control group included 10 nonobese nondiabetics cases. First of all; we determined fasting blood glucose, oral glucose tolerance test (OGTT), glycasylated hemoglobin (GHb) and fructosamine levels which are the indicators of metabolic control of diabetes. Besides these parameters, free fatty acids (FFA) and total cholesterol/HDL cholesterol ratios which support these parameters in the early diagnosis of diabetes were also investigated. Various methods were compared to determine GHb, fructosamine and FFA in order to select the best method for routine analyses. GHb measurements were compared using colorimetric (HMF) and colon chromotographic methods; the correlation between these two methods was significant (p<0.001). Colorimetric method was chosen for routine labarotory usage because of its high sensitivity and cheapness. Serum fructosamine levels were measured with colorimetric method, which is thought to be cheap, fast and simple and found to be lower in obese cases. FFA levels were determined by titrimetric and colorimetric methods. The correlation between these methods were significant (p< 0.001). For routine analyses, the colorimetric method was found to be appropriate, because it is much more faster, simple and sensitive compared to titrimetric method. It was observed that in obese cases the increase of FFA levels in fasting and the decrease of FFA levels in the first hour of OGTT was lower than the results in nonobese cases. The decrease of FFA levels in the first hour of OGTT was lower than the results in nonobese cases. The decrease of FFA levels in the first hour of OGTT was approximately 43% in obese cases while it was 56% in nonobese cases. From these results, it was concluded that glucose intolerance occurs in obesity.