Ön açık kapanış anomalisinin erken dönem tedavisinde uygulanan değişik yöntemlerin karşılaştırılarak incelenmesi

Abstract

ÖZET Bu araştırma, ön açık kapanış anomalisinin erken dönemde fonksiyonel yaklaşımlarla tedavisinde kullanılan Bionatör, Frankel IV ve Posterior bite-blok apareylerinin tedavileri sonucunda oluşan değişiklikleri karşılaştırarak incelemek amacıyla yapılmıştır. Amacımıza uygun olarak, 8-1 1 yaşları arasında, dişsel ve iskeletsel ön açık kapanış anomalisine sahip, maksimal pubertal gelişim öncesinde veya içinde bulunan 30 hasta araştırma kapsamına alınmıştır. Aynı kriterlere sahip 15 hasta da kontrol grubu olarak alınmıştır. Tedavi grubunu oluşturan 30 hasta GoGn-SN, OP/MP ve ANS-PNS/MP açılarına göre 10'ar kişilik 3 gruba ayrılmışlardır. Kronolojik yaş ortalamaları 1.grup olan bionatör grubu için 9.81, 2.grup olan FR IV grubu için 9.96, 3.grup olan posterior bite-blok grubu için 10 ve kontrol grubu için 9.45 'dir. Apareyler takıldıktan sonra ilk randevu iki hafta sonra, daha sonrakiler ise ayda bir kez olarak verilmiştir. Tedavi gruplarının kontrolleri bu şekilde devam etmiştir. Tedavi süreleri bionatör grubunda ortalama 10.5 ay, FR IV grubunda ortalama 10.3 ay, posterior bite-blok grubunda ise 10.4 ay olarak saptanmıştır. Kontrol grubu ise ortalama 1 1 ay kontrol altında tutulmuştır. Tedavi sonucunda oluşan değişikliklerin tespit edilmesi için sefalometrik filmler üzerinde yapılan çizim ve ölçümler kullanılmıştır. Bunun için116 apareylerin takıldığı seansta ve daha sonra başabaş kapanışa veye 2 mm'lik overbite ilişkisine ulaşıldığı zaman hastalardan sefalometrik filmler alınmıştır Kontrol grubunun da başı ve sonrası sefalometrik filmleri değerlendirilmiştir. Ayrıca hastaların kemik yaşlarının tespit etmek için de el-bilek filmlerinden yararlanılmıştır. Sefalometrik filmler üzerinde 16 iskeletsel, 10 dentoalveoler olmak üzere toplam 26 değişken ölçülmüş ve değerlendirilmiştir. Grupiçi değerlendirmeler için Wilcoxon testi ve korelasyon analizi, gruplararası değerlendirmeler için ise Varyans analizi, Krukal-Wallis ve Mann-Whitney testi yapılmıştır. Ayrıca bireysel çizim ve ölçüm hatasının kontrolü için de `eşleştirilmiş t` testi yapılmıştır. Araştırma sonucunda her üç apareyle de ön açık kapanışın düzeltildiği gözlenmiştir. Kondilde adaptif kemik gelişimi, posterior bölgede dik yön gelişimi, ramus boyutlarında artış, alt yüz yüksekliğinde azalma ve dolayısıyla alt çenenin öne ve yukarı rotasyonu sağlanarak anomali düzeltilmiştir. Grupiçi ve gruplararası değerlendirmelerde önemli farklar da tespit edilmiştir. Gerek iskeletsel ve gerekse dentoalveoler düzeyde en fazla değişimin elde edildiği grup posterior bite-blok grubudur. Kontrol grubunda ise alt çenenin aşağı ve geriye rotasyonu genelde devam etmektedir. Fonksiyonel tedavi ile istenenin elde edilmesi tedavinin bittiği anlamına gelmemektedir. Gelişim yönü horizontale doğru yönlendirilerek sapmış gelişim düzeltilmiştir, önemli olan sonuçların kalıcılığı olduğundan, bu aşamadan sonra yapılacak tedavilerin bu yönde olması ve uzun dönemde oluşabilecek değişikliklerin incelenmesi gerektiği sonucuna varılmıştır.

SUMMARY The purpose of the present study was to compare the changes between and after treatment with bionator, frankel IV and posterior bite-block appliances. For this purpose, patients having skeletal and dental open-bite malocclusions, in or before maximum pubertal growth were selected. The treatment group consisted of 30 patients, and the control group consisted of 10 patients, treatment group were divided into 3 groups which have 10 patients, according to the Go-Gn-SN, OP/MP and ANS-PNS/MP angles. Chronological mean of age in the bionator group was 9.81, in the FR IV group was 9.96, in the posterior bite-block group was 10 and in the control group was 9.94. The patients were first seen 2 weeks after the insertion of the appliances and then once in every month. The treatment time was 10.5 months for bionator group, 10.3 months for FR IV group, and 10.4 months for posterior bite-block group. The control group was kept under control for 1 1 months. We used lateral cephalometric films to determine the changes after treatment. For this purpose we took the first films the day the patients first wore their appliances. And then we took the second one, when their open-118 bite malocclusion was eliminated. The skeletal ages of the patients were evaluated with hand-wrist radiographs. 26 different parameters of which 16 were skeletal and 10 were dental were evaluated on the cephalometric films. Intragroup comparisons were made with Wilcoxon test and correlation analysis. Intergroup comparisons were made with variance.kruskal-wallis and Mann-Whitney statistical analysis. The error of the method was calculated with ` t ` test. The open-bite problem of all patients was eliminated at the end of the treatment with all the appliances. Anomaly was corrected by means of adaptive bone growth of the condyle, vertical growth of posterior area of mandible, increase in ramus length, the decrease of lower face height were obtained and consequently the mandible showed a forward and upward rotation. The evaluation of intragroup and intergroup were showed statistically significant results. The posterior bite-block group were showed the most skeletal and dental changes after treatment. In the control group their mandibular backward and downward rotation continued. The treatment was not meant to finish with functional treatment. The direction of growth was turned to horizontal from the vertical growth. It is important because, the stability of the results after treatment must be followed and we need to forward our study with longitudinal changes of results.