Monoklonal ELİSA ile dışkıda antijen arama yönteminin amoebiosis tanısındaki değerinin araştırılması

Abstract

ÖZET Entamoeba histolytica enfeksiyonları tüm dünyada olduğu gibi ülkemizde de sık olarak görülmekte ve bir halk sağlığı sorunu olarak önemini korumaktadır. Parazitolojide yararlanılan etkensel tanı yöntemleriyle parazitin teşhisi yapılabilmektedir. Ancak özellikle E. histolytica tanısında, yöntemlerden ve değerlendirmeyi yapan tecrübesiz kişilerden kaynaklanan bir çok hata ve eksikliğin olduğu da bilinmektedir. Araştırıcılar bu sakıncaları dikkate alarak E. histolytica tanısındaki sorunları giderecek yeni yöntemler üzerinde çalışmaktadırlar. Bu çalışmada da E. histolytica tanısındaki zorluklar dikkate alınmış ve paraziter hastalıklar şüphesi taşıyan 250 kişinin dışkı örneği özellikle E. histolytica yönünden nativ-Lugol, modifiye formol-eter, trichrom boyama, Robinson besiyeri ve dışkıda antijenleri aramaya yönelik hazırlanmış monoklonal ELISA ile incelenmiştir. Alınan sonuçlar birbirleriyle karşılaştırılarak özellikle monoklonal ELISA ile dışkıda spesifik antijen arama yönteminin etkensel tanısıya katkı sağlayıp sağlamadığı araştırılmıştır. 250 dışkının incelenmesinden alınan sonuçlara bakıldığında; bu dışkıların nativ-lugol ile % 10, modifiye formo-eter ile % 12.4, trichrom boyama ile % 11.2, Robinson besiyerine ekim ile % 7.6 sında E. histolytica trofozoit ve/veya kistleri bulunmuş, monoklonal ELISA ile yapılan değerlendirmelerde ise % 13.2'sinde spesifik antijenlerin varlığının belirlendiği görülmüştür. Sonuçta biraz daha pahalı bulunmasına karşın, monoklonal ELİSA'nın kullanılması halinde etkensel tanı yöntemlerinin E. histolytica tanısındaki bilinen sakınca ve zorluklarının giderilmesinde önemli katkılar sağlayacağı kanısına varılmıştır

SUMMARY Ameobiosis, caused by the trophozoite forms of Entamoeba histolytica, is a major health problem in Turkey as well as many parts of the world. Diagnosis of this infection is mainly based on the direct examination of the material. The direct diagnostic methods are mostly limited and the lack of experience may lead to misdiagnose. Recently, efforts are increasing to develop new techniques for a more accurate diagnosis of this infection. This study aimed to compare several different methods of diagnosis. Stool samples of 250 subjects suspected of parasitic infection were examined using Native-Lugol, modified formol-ether, trichrome staning, culturing methods and ELISA using monoclonal antibodies. Results were evaluated in the context of to determining the spesific antigens in the stool by ELISA using monoclonal antibodies. Results from 250 stool samples indicated the presence of E. histolytica cysts and/or trophozoites in 10% by Native-Lugol, 12.4 % by modifiye formol- eter, 1 1.2 % by trichrome staning, 7.6 % by, culturing by Robinson medium of the samples, while Entamoeba histolytica antigen was positive in 13.2 % of the stool samples by ELISA using monoclonal antibodies. Our results showed that monoclonal ELISA can be performed for a reliable diagnosis of intestinal amoebiasis to avoid the the limitations of the conventional techniques, besides its economical disadvantage.