Ege Üniversitesi Uygulama ve Araştırma Hastanesi`nde çalışan hemşirelerin empatik eğilim ve iş doyum düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi

Abstract

ÖZET Araştırma, Ege Üniversitesi Uygulama ve Araştırma Hastanesinde çalışan hemşirelerin, empatik eğilim ve iş doyum düzeylerini belirlemek ve empatik eğilime etki edebilecek etkenlerin ve iş doyumunun etkisini incelemek amacıyla tanımlayıcı türde planlanmış ve gerçekleştirilmiştir. Araştırmaya, Ege Üniversitesi Uygulama ve Araştırma Hastanesinde çalışan toplam 738 hemşireden, örnekleme girecek hemşire sayısı saptandıktan sonra (n=278), tabakalı örneklem seçim yöntemine başvurulmuş ve hemşireler servislere ve eğitim durumlarına göre tabakalanarak, örnekleme alınmışlardır. Araştırmada Dökmen tarafından geliştirilen empatik eğilim ölçeği Aksayan tarafından geliştirilen iş doyumu ölçeği ile araştırmacı tarafından hazırlanan tanıtıcı bilgi formu kullanılmıştır. Elde edilen sonuçlara göre hemşirelerin empatik eğilim puan ortalamaları 69.93 ± 8.40'dur. Hemşirelerin empatik eğilim puan ortalama düzeylerinin çalıştıkları servisler, serviste çalışma süreleri, görev şekilleri, mesleki verimlilik düşünceleri, hastaları anlayabilme düzeyleri ve sağlık algıları ile ilişkili olduğu görülmüştür. Hemşirelerin genel iş doyumu puan ortalamalan 50.10±11.25'tir. İş doyumunun ilişkili olduğu değişkenler, hemşirelerin çalıştıkları servisler, mesleğini seçme durumları, mesleğin kendileri için uygunluğu, çalışma ortamından memnuniyet, işten ayrılma düşünceleri ve sağlık algıları olduğu belirlenmiştir. Hemşirelerin en yüksek doyum sağladıkları boyut işin kendisi iken en düşük doyumu ise ücret boyutundan sağladıkları belirlenmiştir. Empatik eğilim düzeyi ile genel iş doyumu arasında negatif bir ilişki olduğu saptanmıştır. Yani empatik eğilim düzeyleri azaldıkça, doyumsuzluk düzeyleri artma göstermiştir. 98Çalışma sonucunda elde edilen veriler ışığında olaylara olumlu yaklaşabilen, mesleki verimliliklerini olumlu düşünen, hastaları anlamaya çalışan hemşirelerde, empatik eğilimin yüksek bulunması empatinin bir kişilik özelliği olduğuna ilişkin bir ipucu vermiştir. Hemşireliği isteyerek seçen, mesleğin kendilerine uygun olduğunu düşünen hemşirelerin de, iş doyum düzeyleri yüksek bulunmuştur. Bu da mesleği seçme durumları ile iş doyumu arasında önemli bir ilişkinin olduğunu göstermektedir. Elde edilen sonuçlar doğrultusunda; hemşirelerin empatik eğilimlerini, iş doyumlarını ve dolayısıyla hizmetlerinin etkinliğini arttırmak amacıyla yapmaları gereken çalışma ve örgütsel düzenlemelerde yardımcı olabilecek öneriler getirilmiştir. 99

SUMMARY This study has been carried out to determine the emphatic tendency and job satisfaction of nurses who work in the Ege Universty Hospital and to examine the effect of emphaty on work satisfaction. It had been planned as a descriptive research. The population of the study was composed of 738 nurses who have been working at the Ege University Hospital. By means of stratified sampling technique, the sample was constructed in reation with clinics that the nurses work and the nurses education level. The data had been collected via 3 forms, the emphatic tendency scale developed by Dökmen, the Job satisfaction scale developed by Aksayan and the desciption form developed by the researcher. The results displayed that, the mean score of emphatic tendency of the nurses was 69.93±8.40 It was found that, the emphatic tendency of the nurses were releated to those; the clinics nurses work, the length of work in the clinic their position at work, their opinions on the professional productivity, their level of understanding of patients and their health perceptions. The mean score of general job satisfaction found to be 50.10± 11.25. It was determined that the variables that relate to job satisfaction were; the clinics nurses work, the state of preferance of the profession, the eligibility of the profession, the satisfaction from the work place, the concept of resign from the job and the health perceptions of the nurses. It was determined that, while the most satisfying dimension of the job was job it self, the least satisfying dimension was solary. There found to be an oppasite correlation between emphatic tendency and job satisfaction. In other wards, it was dispayed that, 100while emphatic tendency and job satisfaction. In other words, it was displayed that, while emphatic tendency levels were decreased, the dissatisfaction levels increased. In the light of the results, in order to increase the emphatic tendency levels and job satisfaction of the nurses and the quality of care, there propased some sugqestions that may contribute the organisational arregements and study in the subject. 101