Klasik bale dansçılarında eklem hareket açıklığı ve yaralanmaların değerlendirilmesi

Abstract

ÖZET Klasik bale yaralanmalarını ve dansçıların esnekliğini incelediğimiz çalışmamızda; öğrenci ve profesyonel toplam 72 dansçı iki sezon süresince takip edildi. Bale dansçılarının esnekliklerini belirlemek için sezon ortasında tüm ekstremite eklemlerinde sağ ve sol olarak toplam 52 pasif EHG ölçümü yapıldı. Gonyometre ile yapılan ölçümlerde nötral '0' yöntemi kullanıldı. Dansçılarda kız- erkek, öğrenci-profesyonel, sağ-sol taraf EHG karşılaştırmaları yapıldı. Dans yaralanmaları sınıflandırılarak değerlendirildi. Gruplar arasındaki fark araştırıldı. Yaralanmalarla esneklik ilişkisi araştırılırken, çok yaralanan ve az yaralanan dansçılarda EHG karşılaştırması yapıldı. Bulgular literatürlerle karşılaştırıldı. EHG özellikle kalça abduksiyonu, dış rotasyonu ve ayak bileği plantar fleksiyonunda belirgin olmak üzere literatür değerlerinden yüksek bulundu. Kızlarda EHG değerleri erkeklerden anlamlı olarak yüksekti.(p<0.05) Sağ ve sol EHG ölçümlerinde fark yoktu. Genç dansçılar ölçümlerin çoğunda profesyonel gruptan yüksek EHG değerlerine sahipti. Çok yaralanan dansçılarla az yaralanan dansçılar arasında EHG ölçümlerinde fark bulunmadı. (p>0.05) Bu bulgulara dayanarak esnekliğin bale yaralanmalarında belirleyici faktörlerden biri olmadığı sonucunu çıkardık. Yaralanmalar büyük oranda kronik overuse yaralanmalarıydı (p<0,05). Bütün gruplarda yaralanmalar alt ekstremitede, özellikle ayak ve ayak bileğinde belirgin olarak fazla görüldü (p<0,05). öğrenci erkek dansçılar diğer kız gruplarından daha fazla yaralanma ortalamasına sahipti (p<0,05). En yüksek kronik yaralanma oranları profesyonel erkek dansçılarda (p<0,05), en yüksek akut yaralanma oranları da öğrenci kız dansçılarda bulundu. Gene olarak kronik yaralanmalar erkeklerde biraz daha fazlaydı. Yaralanmaların dağılımı kız- erkek.olarak farklılık göstermekteydi. En sık yaralanma görülen bölgeler kızlarda ayak (%26) ve ayak bileği (%25), erkeklerde ayak bileği (%32) (p<0,05) ve diz (%19) olarak sıralandı. Öğrenci ve profesyonel gruplar olarak karşılaştırıldığında yaralanmaların dağılımında fark bulunmadı. Anahtar sözcükler; Bale, dans yaralanmaları, esneklik, EHG, gonyometri 145

SUMMARY Classical ballet is being to be taken great intrest as a sport in recent years. We researched epidemiology and the profile of dance injuries and the flexibility of ballet dancers. Our study group was a cohort of 21 female (age 23.8), 9 male (age 26.2) professional ballet dancers and 26 female (age 18.2), 16 male (age 17.9) dance students. We tracked 72 ballet dancers during two seasons for dance injuries. We measured range of motions of all extremity joints in each dancer by goniometry. We compared the results. Dancers are more flexible, especially in hip abduction, hip external rotation and ankle plantar flexion, when compared with the norms of general population in the literature. Female dancers are more flexible in all ROM measurments than males. Students have higher ROM degrees in most of the measurments than professionals. The ROM s of the right versus the left did not differ significantly in males and females. When comparing the ROM masurments of the less injured and more injured dancers, we found no statistical correlation between lower extremity injuries sustained and the ROM of the lower extremity joints. Majority of injuries were cronic overuse injuries in all groups. Professionals have high cronic injury incidence than young dancers. Cronic injury rate was higher in professional male dancers and acut injury rate was higher in female students than other groups. Males have higher injury rate than females. Lower ekstremity, especially ankle and foot injuries are more common in all groups. Ankle and foot injuries are account for 50% of all injuries. The more common sites of injuries were foot (26%) and ankle (25%) in female, ankle (32%) and knee (19%) in male. The site of injury distribution is similar between professional and student dancers. Key words; Ballet, dance injuries, flexibility, range of motion, goniometry, 146