İlköğretim öğrencilerinde bireysel hijyen ile ilgili sağlık eğitiminde kullanılan iki farklı yöntemin istendik davranış geliştirmeye etkisinin incelenmesi

Abstract

ÖZET Bu araştırma Aydın ili, Köşk ilçesi, Gökkiriş ve Başçayır köyleri ilköğretim okullarındaki öğrencilere bireysel hijyen konusunda yapılan iki farklı eğitim yönteminin hijyen davranışlarına etkisini incelemek amacıyla yapılmıştır. Araştırmanın örneklemini, Aydm ili, Köşk ilçesi, Gökkiriş ve Başçayır İlköğretim okullarında 2000-2001 Eğitim ve Öğretim Yılı Bahar dönemindeki, 1-2-3-4 ve 5. sınıflarda öğrenim görmekte olan ve olasılıksız basit tesadüfi örneklem yöntemiyle seçilen 140 öğrenci oluşturmuştur. Verilerin toplamasında soru ve gözlem formu kullanılmıştır. İlk olarak her iki okuldaki öğrencilerin sosyo demografik özellikleri ve hijyen konusundaki kendi ifade ettikleri davranışları soru formu ile toplanmış ve anneleri tarafından çocuklar gözlenmiş ön gözlemler tamamlandıktan sonra Başçayır İlköğretim okulundaki öğrencilere broşür verilerek, Gökkiriş İlköğretim okulundaki öğrencilere ise anlatım + broşür yöntemi kullanarak hijyen konusunda eğitim verilmiştir. Eğitimden bir hafta ve 15 gün sonra çocukların evde uyguladıklar hijyenik davranışları anneleri tarafından gözlenmiş, 15 gün sonra çocuklara hijyen konusunda kendi ifade ettikleri davranışları tekrar soru formu ile toplanmıştır. Verilerin analizinde `yüzdelik`, `ki kare önemlilik testi`, `varyans analizi`, `iki eş arasındaki farkın önemlilik testi`, `t-testi`, testleri kullanılmıştır. Sonuç olarak hem anlatım+broşür kullanımı yönteminin hem de yalnızca broşür kullanılarak yapılan eğitimin çocuklarda bireysel hijyen konusundaki davranışlar kazandırılmasında eşit etkisi olduğu ancak eğitimden 15 gün sonra eğitimin etkisinin azaldığı saptanmıştır. 112

SUMMARY This research has been carried out in order to examine the impact of two different education methods for individual hygiene-applied to the students attending Gökkiriş and Başçayır County Primary Schools located in Köşk town in the city of Aydm-on hygiene behaviors. The sample for this research included 140 students attending 1.2.3.4. and 5. classes in Gökkiriş and Başçayır Primary Schools located in Köşk town in Aydm-in 2000-2001 Training Education Spring Period. These students were chosen by the method of probability simple sampling. For gathering data the form of, question and observation was used. Firstly, data about behaviors of students for hygiene and their socio-demographic features was gathered by questions form at after completing pre-observation which was made on students by their mothers training about hygiene was given to students attending Başçayır Primary School by brochures and to students attending Gökkiriş Primary School by narration and brochure. Seven and fifteen days later hygienic behaviours of students shown at home were observed by their mothers and then data about behaviors of students for hygiene was gathered again by question forms. For analyses for data, the methods of `percentage`, `square significance test`, `variance analyses`, `significancetest for difference between two equal participatent` and `t-test` were used. Consequently, it was determinant that training given by using of both narration brochure method and brochure method affected behaviors of students for individual hygiene and that fifteen days after training these gained behaviors changed and impact of training decreased. Thus, it was concluded that training was to be given constantly. 113