Farklı estetik materyallerle hazırlanan protetik restorasyonların hücre kültüründe sitotoksik etkilerinin incelenmesi

Abstract

121 ÖZET Gelişen teknolojiyle paralel olarak her geçen gün çeşitliliği artan restoratif malzemelerin mekanik, fiziksel, kimyasal ve estetik özelliklerinin değerlendirildiği çalışmalara literatürde yoğun olarak rastlanırken biyolojik uyumun değerlendirildiği araştırmaların oldukça az sayıda olduğu gözlenmektedir. Bu amaçla gerçekleştirdiğimiz çalışmamızda beş farklı protetik kompozit malzemenin sitotoksik etkileri hücre kültüründe agar overlay ve MTT testleri kullanılarak değerlendirilmiştir. Agar overlay yönteminde Artglass, Dialog, Sinfony, Solidex ve Targis kompozit sistemlerine ait örneklerden sızan ürünlerin 24 saatlik zaman diliminde oluşturdukları akut toksisite değerlendirilmiştir. Sitotoksik cevap; renk değiştiren bölgenin makroskobik ölçümüne bağlı olarak belirlenen bir alan indeksi ile bu alan içerisinde erimeye uğrayan hücrelerin yüzdesinin mikroskobik olarak belirlenmesine yönelik hücre erime indeksinin oranlanması ile değerlendirilmiştir. Hücre morfolojilerinde oluşan değişiklikler faz-kontrast mikroskobu ile belirlenerek görüntülenmişler. MTT test yönteminde ise, Artglass, Dialog, Sinfony, Solidex ve Targis kompozit sistemlerine ait örneklerden sızan ürünlerin biriktirildiği kültür besi yerlerinin hücrelerle direkt teması sonrasında oluşturdukları sitotoksik etki 1saat, 24 saat, 7gün ve 2 hafta süresiyle mitokondrial enzim aktivitesi değerlendirilerek belirlenmiştir. Agar overlay testi sonuçlarına göre hücrelerde en az erime alanı oluşumu Artglass grubunda gözlenmiştir. Dekolorizasyon alam en dar olmakla birlikte en fazla erime alam ise Dialog grubunda gözlenmiştir. Hücre ölümleri bütün kompozit gruplarında nekrotik ve apoptik olarak iki formda izlenirken Dialog122 grubunda nekrotik ölümün yaygın olduğu erime alanlarının yoğunluğu ile belirlenmiştir. Alan indeksi ve erime indeksi birlikte değerlendirildiğinde test edilen tüm kompozit malzemelerin orta şiddette sitotoksik etkiye sahip olduğu belirlenmiştir. MTT testinde toksik etki her malzeme için belirlenen zaman aralıklarında farklı şiddetlerde gerçekleşmiştir. Toksik etkiler en fazla 1. saat ve 24. saat zaman dilimleri arasında gözlenirken 2. hafta sonunda da toksik etki devam etmiştir. MTT testi sonuçlan dört farklı zaman diliminde değerlendirildiğinde en fazla sitotoksik etkiye sahip kompozit Dialog olarak saptanmıştır. Invitro olarak yürütülen çalışmanın sonuçları, kompozit esaslı restoratif malzemelerin klinik değerlendirilmesine rehberlik etmesi açısından önemlidir.

123 SUMMARY Research about mechanical, physical, chemical and esthetic properties of newly developed restorative materials are very common in dental literature. Unlike these interests, research about biocompatibility is very seldom. To help the clinicians in choosing the best material concerning its mechanical and biocompatibility properties together, the cytotoxic effects of five different prosthetic composite materials were determined by using agar overlay and MTT test methods on L929 cell cultures. Acute cytotoxic reactions that occur in 24 hours were evaluated with agar overlay test. Vital cells were stained pink where as affected cells were not stained. The results were evaluated according to the zone and lysis index, and cell response was determined by the rate of these two methods. Cell cultures were examined in an inverted microscope for lysis and morphological changes. The data thet was derived from zone index and lysis index, showed that Artglass was the composite material which caused the less lyzis, where as Dialog was the composite with the highest amount of lyzis despite its narrow decolorization zone. Dialog formed necrotic cell death which was explained with the amount of lytic area. Apoptic and necrotic form of cell death were observed together in all composite groups. The overall evaluation of zone index and lyzis index together revealed that all the composites tested had moderate cytotoxic effects. MTT test method evaluated the cytotoxic effects of eluates that release in lh, 24h, 7days and 2weeks by means of mitochondrial succinic dehydrogenase enzyme activity.124 Toxic response was different in each material for every time period. Althogh the toxic effect was more significant between lh - 24h time periods, the reactions continued for 2 weeks. Dialog was the most toxic composite of all during lh, 24h, 7days and 2veeks time periods. It is concluded that the results of this invitro study were important to highlight the clinical selection of resin based restorative materials.