Tip I diabetes mellitusun başlangıç evresinde ketoasidozun idrar Alfa-1 mikroglobulin düzeylerine etkisi ve diğer parametrelerle ilişkisi

Abstract

47 Özet Diabetik nef ropatinin gelişme süreci içinde alf a-1-mikroglobu- linürinin ve bunun diğer böbrek fonksiyonlarıyla ilişkisinin önemi ilk kez diabetes mellitus tanısı alan ortalama 8.1±3.1 yaşlarında 15 diabetik ketoasidozlu çocukta incelendi. îlk geliş anında alınan serum ve idrarda glukoz, aseton, sodyum, kreatinin, fosfat, trans ferrin ve idrarda alf a-1-mikroglobulin (alfa-l-M) (radial immunodi- füzyon yöntemiyle) çalışıldı. Ayrıca kan gazları, serum protein düzeyi, protein elektrof orezi ve kan laktik asid düzeyi ölçüldü. 9 hastada (%60) yüksek alfa-1-mikroglobulinüri (19.96±24.10 mg/L) ve yüksek alfa-1-M/kreatinin oranı (69.22192.15 mg/gr kreatinin) saptandı(p<0.02). Serum transferrini (p<0.02) ve idrarla transfer rin atılımı (p=3. 3xl0~7) artmıştı. Alfa-l-M ile alfa-2 globulin, idrar kalsiyumu ve kalsiyum klerensi arasında pozitif, idrar sodyu mu ile negatif korelasyon saptandı. Alfa-1-M/kreatinin oranı ile kan pH, baz açığı, pC02, [HC03], serum transferrini, B ve gamma globulin fraksiyonları arasında negatif, FeNa, albumin ve alfa-2 globulin arasında pozitif korelasyon saptandı. Hastaların %23.1 inde laktik asidoz vardı. Hastalarda fosfat klerensi ve FeNa yüksek TRP düşük bulundu. Bir ay sonra çalışılan idrarda alfa-l-M (p<0.05) atılımı azalmış, transferrin atılımı değişmemiş (p>0.05) olarak bulundu. Sonuç olarak, diabetin başlangıç evresinde ketoasidozun geriye dönüşümlü proksimal tübüler fonksiyon bozukluklarına (alfa- 1-mikroglobulinüri, fosfat, kalsiyum ve sodyum transportu bozukluk ları) eşlik ettiği ve bu olayda önemli bir predispozan faktör olduğu gösterilmiştir.