İdrar yolu enfeksiyonlarından izole edilen Escherichia coli kökenlerinde florokinolon direncinin araştırılması

Abstract

İdrar yolu enfeksiyonları (İYE) genç kadın ve yaşlılar başta olmak üzere tüm dünyada önemli bir morbidite kaynağı olmaya devam etmektedir. Escherichia colfler hastane ve toplum kaynaklı İYE'de en sık rastlananlan patojen olup olguların yaklaşık % 80-95'inde etken olarak tespit edilmektedir (1, 26, 46, 55). Florokinolonlar güçlü etkisi, iyi farmakolojik özellikleri ve geniş antibakteriyel spektrumu ile İYE tedavisinde kullanılan önemli antimikrobiyal ajanlardır (34). Fakat son yıllarda İYE'ye yol açan mikroorganizmaların birçoğunda özellikle de E. colfde florokinolonlara artan oranlarda direnç gelişimi gözlenmektedir (26). Celal Bayar Üniversitesi Tıp Fakültesi, Mikrobiyoloji ve Klinik Mikrobiyoloji Laboratuvarı'na gelen idrar örneklerinden 1999 yılında izole edilen 40 adet E. coli kökeni ile 2002 yılında izole edilen 50 adet E. coli kökeninin florokinolon grubu antibiyotiklerden siprofloksasin, ofioksasin ve levofloksasine duyarlılıklarının mikrodilüsyon yöntemi ile araştırılması amaçlandı. Bu çalışmada, 1999 yılında izole edilen 40 üropatojen E. coli kökeninde siprofloksasin ve oflolcsasinin MİK aralığı 0,03-128 ug/mL, levofloksasinin MtK aralığı69 ise 0,03-32 (ig/mL olarak belirlendi. Siprofloksasin, ofloksasin ve levofloksasin MİK50 değerleri 0,03 ug/mL olarak saptanırken, MÎK90 değerleri levofloksasinde 16 ug/mL, siprofloksasin ve ofloksasinde ise 32 ug/mL olarak belirlendi. 2002 yılında izole edilen E. coli kökenlerinde siprofloksasin ve ofloksasinin MİK aralığı 0,03-128 /ıg/mL, levofloksasinin MİK aralığı ise 0,03-64 ug/mL olarak saptandı. Kökenlerin MİK50 değerleri her üç antibiyotik için 0,03 ug/mL olarak bulunurken, MİK90 değerleri siprofloksasin için 128 ig/mL, ofloksasin için 64 ug/mL, levofloksasin için ise 32 ug/mL olarak belirlendi. 1999 yılında izole edilen E. coli kökenlerinde sirofloksasin, ofloksasin ve levofloksasine karşı direnç oranı % 30 iken, bu oranın 2002 yılında izole edilen kökenlerde % 34'e yükseldiği görüldü.

Urinary tract infection (UTI)s continue to be an important morbidity source in the whole world especially in young women and old people. Escherichia coli is the most frequent pathogenic agent in community acquired and nosocomial UTIs, approximately isolated from 80-90 % of the cases. Fluoroquinolones have assumed an important role in the therapy of UTIs, due to their strong antibacterial activities, good pharmalogical properties and broad antimicrobial spectrum. But in recent years, a development of resistance to fluoroquinolones in most of the microorganisms causing UTIs, including E. coli, has been observing. In this study, it was aimed that to determine the ciprofloxacin, levofloxacin and ofloxacin susceptibility of E. coli strains isolated in 1991 and 2002 from the urine samples at the Microbiology and Clinical Microbiology Laboratories of Celal Bayar University, Faculty of Medicine by using the microdilution method. The MIC ranges were found to be 0.03-128 ug/mL for ciprofloxacin, ofloxacin; and 0.03-32 ug/mL for levofloxacin; in the 40 E. coli strains isolated in lj Ciprofloxacin, levofloxacin and ofloxacin MIC 50 values were 0.03 ug/mL, MÎK90İ were 16 u.g/mL for levofloxacin, 32 ug/mL for ciprofloxacin and ofloxacin. £ *71 The MIC ranges were found to be 0.03-128 ug/mL for ciprofloxacin and ofloxacin; 0.03-64 ug/mL for levofloksasin in the K coli strains isolated in 2002. MIC so values were 0.03 ng/mL for all of the three antibiotics. MİK90 values were 128 (ig/mL, 64 ug/mL, 32 ug/mL respectively for ciprofloxacin, ofloxacin and levofloxacin. The results of this study indicated that the resistance rate of uropathogen K coli strains isolated in 1999 to ciprofloxacin, levofloxacin and ofloxacin was 30 %, this rate raised to 34% in 2002.