Membranoproliferatif glomerulonefritte klinik, biyokimyasal ve histopatolojik değişiklikler

Abstract

ÖZET Bu çalışmada 1986-1991 yılları arasında renal biopsi ile MPGN tanısı konulan 61 hastanın klinik, biyokimyasal, histopatolojik ve immünfloresan tetkiklerinin sonuçları, ayrıca en az 3 yıl süreyle izlenilen 26 hastanın prognostik bulguları ve uygulanan tedavinin etkinliği incelendi. Tümü yetişkin gruptan olan hastaların 28 'i bayan, 33 'ü erkek olup hekime başvurma süresi semptomlar başladıktan sonraki 15 gün ile 9 yıl arasında idi. ilk başvuru sırasında olguların % 51.6'sında hipertansiyon, * 46.0'mda nefrotik sendrom, %5.0'ında Grade III renal yetmezlik bulguları mevcuttu. Hastalarda ilk başvuruda Cer 'de azalma, hipertansiyon, nefrotik sendrom bulguları, renal biyopside tübülointerstisyel değişiklikler, vasküler tutulum ve glomerüler skleroz kötü prognoz bulguları olarak saptandı. üçlü tedavi uygulanan (predni solon, dipyridamol ve siklofosfamid) 26 kişilik hasta grubunda sadece 1 olgu kaybedildi. Olguların * 57. 6 'sı tam remisyonda idi. Kullanılan ilaçlara bağlı ciddi yan etki, olguların % 6.5'unda gözlendi. Tedavi edilmeyen olgularda ortalama mortalite oranının % 70 'e kadar çıktığı ve uygulanan farklı tedavi rejimlerine rağmen MPGN'nin tüm formlarında 10 yıllık yaşam süresinin * 50 civarında olduğu dikkate alınırsa bizim uyguladığımız üçlü tedavinin hastalığın kötü gidişini büyük ölçüde olumlu etkilediği kanısına varıldı. 52