El bileği seviyesinde fleksör tendon kesileri

Abstract

ÖZET Bu çalışmada, Ocak 1982- Mart 1992 tarihleri arasında ç.Ü. Tıp Fakültesi Ortopedi ve Travmatoloji Kliniğinde el bileği voler yüzde kesici bir etkenle yaralanarak tedavi edilen 128 olgu retrospektif olarak incelenmiştir. 128 olgunun I15(%89.8)'i ı erkek, I3(%10.2)'ü kadın olup, ortalama yaş 25.1 idi. 97(%75.8) olguda sağ, 30(%23.4) olguda sol, 1(%0.8) olguda her iki el bileğinde keşi vardı. Yaralanmaların %83.6'sı cam kesişi sonucu oluşmuştu. Bu olgularımızda 88 median sinir, 83 ulnar sinir, 53 radial arter, 86 ulnar arter, 83 fleksör karpi ulnar is tendonu, 79 fleksör karpi radialis tendonu, 74 fleksör pollicis longus tendonu, 397 fleksör digitorum superf icialis tendonu ve 345 fleksör digitorum profundus tendonu kesik idi. 76(%59.3) olguda en az 10 yapının kesik olduğu Spaghetti Wrist tipi yaralanma vardı. 127 olguda primer, bir olguda sekonder tamir uygulandı. Ortalama 13.4 ay (6 ay-7 yıl) takip edilen 45 olgunun tendon tamir sonuçları Tubiana ve arkadaşlarının kriterlerine göre değerlendirildiğinde %91.3 mükemmel, çok iyi ve iyi sonuç elde edildi. Sonuçlar olgulara göre genellendiğinde ise mükemmel, çok iyi ve iyi sonuç oranı %93.3 olarak saptandı. Bir yıldan fazla takip edilen 17 olgunun sinir tamir sonuçları duyusal, motor, sudomotor ve sübjektif testler ile değerlendirildiğinde %64.4 iyi, %35.6 kötü sonuç elde edildi. El bileği voler yüzdeki kesilerde, kesilen tüm yapılarır aynı seansta primer tamirinin ve postoperatif dönemde kontrolü pasif mobilizasyonla rehabilitasyonun en uygun tedavi yöntemi olduğu sonucuna varıldı. 45

SUMMARY In this study, we retrospectively reviewed 128 cases of Zone V flexor tendon lacerations by sharp objects who were treated in Çukurova1' University Medical Faculty, Orthopaedics and Traumatology Department between January 1982-March 1992. The mean age was 25.1 and there were lacerations in 97(75.8%) right wrists, 30 (23. 4%) left wrist, one(%0.8) both wrists. The etiologic factor of the majority was lacerations by glass in 107(83.6%) of our cases. 172 nerves, 139 arteries, 162 wrist flexor tendons, 74 thumb flexor tendons, 742 finger flexor tendons were lacerated in 128 cases. Spaghetti wrists, `in which at least 10 out of 16 structures lacerated were diagnosed in 76(59.3%) cases. All of the lacerated structures were primarily repaired. Postoperatively patients were managed by an immediate rehabilitation prograir using the Kleinerts ' technique. The results of the 26 thumt flexor tendon and 273 finger flexor tendon repairs in 45 cases whom we have followed up for more than 6 months were evaluated b^ Tubianas1 criteria. The functional results of 91.3% of the repaired tendons were graded as excellent, very good and good. As a result, the treatment of choice for lacerations of the wrist should be primary repair of all the lacerated structures and rehabilitation by controlled passive mobilization. 46